Przejdź do zawartości

Waterford F.C.

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Waterford FC
CP Phort Láirge
Pełna nazwa

ang. Waterford United Football Club
irl. Cumann Peile Phort Láirge

Przydomek

The Blues (Niebiescy)

Barwy

   
niebieskie

Data założenia

1930

Liga

League of Ireland Premier Division

Państwo

 Irlandia

Prowincja

 Munster

Adres

Cork Road, Waterford

Stadion

Waterford Regional Sports Centre

Prezes

Mitchell Cowling

Trener

Marc Bircham

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Waterford Football Club (irl. Cumann Peile Phort Láirge) – irlandzki klub piłkarski z siedzibą w mieście Waterford.

Założony w 1930 roku klub rozgrywał swoje mecze domowe na stadionie Kilcohan Park, skąd przeniósł się na stadion Waterford Regional Sports Centre. Ponieważ barwy klubu są niebiesko-białe, klub, obok przydomku United, posiada przydomek The Blues. Ostatnim sukcesem klubu było zdobycie mającego ponad stuletnią historię pucharu Munster Senior Cup - 21 czerwca 2007 roku Waterford United pokonał w finale nie uczestniczący w rozgrywkach ligowych klub Passage A.F.C. z miasta Cork.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Waterford FC 1930-1982

[edytuj | edytuj kod]

Klub założony został w 1930 roku pod nazwą Waterford Football Club. Nowy zespół przystąpił do rozgrywek pierwszoligowych już w sezonie 1930/31, zajmując 9 miejsce, a następnie w sezonie 1931/32, po czym spadł z ligi na dwa sezony. Ponownie w najwyższej lidze klub pojawił się wraz z drużyną Sligo Rovers w sezonie 1935/36. W tym samym sezonie Waterford zdobył irlandzką tarczę (League of Ireland Shield - trzecie pod względem ważności po mistrzostwie i pucharze trofeum krajowe).

Puchar Irlandii Waterford po raz pierwszy zdobył w 1937 roku, pokonując w finale St. James’s Gate F.C. W tym samym roku zdobył również tarczę.

Klub w sezonie 1937/38 zdobył swój pierwszy tytuł wicemistrza Irlandii. Sukces ten powtórzył w sezonie 1940/41, przy czym tym razem uzyskał tyle samo punktów co mistrz Cork United. Walkę o mistrzostwo Waterford przegrał, gdyż z powodu sporu o gaże między klubem a piłkarzami nie przystąpił do decydujących o tytule meczów barażowych. Waterford w 1952/53 kolejny raz zdobył tarczę, a w sezonie 1954/55 trzeci raz został wicemistrzem Irlandii, tym razem wyprzedzony przez klub St. Patricks Athletic. Następny tytuł wicemistrza klub zdobył w sezonie 1962/63.

Swój pierwszy tytuł mistrza Waterford zdobył w sezonie 1965/66 i był to początek licznych sukcesów klubu na arenie krajowej. W następnym sezonie klub zadebiutował Pucharze Mistrzów. Pierwszym przeciwnikiem był reprezentujący wschodnioniemiecką armię zespół Vorwärts Berlin. Na Dalymount Park Waterford został rozgromiony 1:6, a we wschodnim Berlinie 0:6.

Klub w sezonie 1968/69 kolejny raz zdobył tarczę. Następnie Waterford trzy razy z rzędu zdobył tytuł mistrza - w 1968, 1969 i 1970. W 1971 mistrzem został Cork Hibernians, jednak w 1972 i 1973 znów mistrzem był Waterford (jednym z zawodników mistrzowskiej drużyny był wielokrotny reprezentant Polski, Piotr Suski[1]). W następnym sezonie nie udało się sięgnąć po mistrzostwo i jedynym pocieszeniem był puchar ligi (Football League of Ireland Cup). W 1980 roku klub zdobył puchar Irlandii (FAI Cup) pokonując w finale St. Patricks Athletic. Był to ostatni sukces klubu pod starą nazwą Waterford F.C.

Waterford United po 1982-2016

[edytuj | edytuj kod]

Z powodu problemów finansowych klub w 1982 roku zmienił nazwę na Waterford United. Trenerem klubu po zmianie nazwy został Alfie Hale. W 1985 roku do 16-zespołowej ligi dodano 6 klubów. Następnie ligę podzielono na dwie części - Premier Division i First Division, przy czym Waterford znalazł się w Premier Division. Od 1985 roku Waterford miał 24 różnych trenerów, spadając w tym okresie z najwyższej ligi i ponownie do niej awansując. Do First Division Waterford spadł w 1988/89 i już po roku, po wygraniu First Division, wrócił do Premier Division. W kolejnym sezonie zajął 11 miejsce i znów spadł do First Division.

Klub awansował do najwyższej ligi w sezonie 1991/92 jako wicemistrz drugiej ligi (za Limerick F.C.). Jednak znów pobyt w pierwszej lidze zakończył się po jednym sezonie - Waterford spadł do drugiej ligi z powodu gorszej różnicy bramek od klubu Drogheda United.

Waterford United awansował do najwyższej ligi w sezonie 1997/98, kiedy to wygrał First Division. W pierwszej lidze klub utrzymał się do sezonu 1999/2000, kiedy spadł z ligi zajmując miejsce za Galway United, do którego zabrakło 1 punktu. Następny awans nastąpił w sezonie 2002/03 i jak dotąd klub zdołał uniknąć kolejnego spadku.

Waterford FC po 2017

[edytuj | edytuj kod]

W 2017 roku klub zmienił nazwę na Waterford FC.

Europejskie puchary

[edytuj | edytuj kod]

Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Przeciwnik Dom Wyjazd Ogólnie
1966/67 Puchar Europy Q Vorwärts Berlin 1–6 0–6 1–12
1969/70 Puchar Europy 1R Turcja Galatasaray SK 2–3 0–2 2–5
1970/71 Puchar Europy 1R Irlandia Północna Glentoran 1–0 3–1 4–1
2R Szkocja Celtic F.C. 0–7 2–3 2–10
1972/73 Puchar Europy 1R Cypr Omonia Nikozja 0–2 2–1 2–3
1973/74 Puchar Europy 1R Węgry Újpest FC 2–3 0–3 2–6
1979/80 Puchar Zdobywców Pucharów 1R Szwecja IFK Göteborg 1–1 0–1 1–2
1980/81 Puchar Zdobywców Pucharów 1R Malta Hibernians 4–0 0–1 4–1
2R Dinamo Tbilisi 0–1 0–4 0–5
1986/87 Puchar Zdobywców Pucharów 1R Francja Girondins Bordeaux 1–2 0–4 1–6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sport Łódź - NaszeMiasto.pl [online], lodz.naszemiasto.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]