Voltaire (muzyk)

Voltaire

Aurelio Voltaire grający na DNA Lounge, San Francisco, 23 października 2005 roku.
Imię i nazwisko	Aurelio Voltaire Hernández
Pseudonim	Voltaire
Data i miejsce urodzenia	25 stycznia 1967 Hawana, Kuba
Instrumenty	gitara
Typ głosu	baryton
Gatunki	rock gotycki, dark wave
Aktywność	od 1998
Wydawnictwo	Projekt Records
Powiązania	The Oddz Unto Ashes Amanda Palmer (z The Dresden Dolls) Julia Marcell
Strona internetowa

Voltaire, właściwie Aurelio Voltaire Hernández (ur. 25 stycznia 1967 w Hawanie) – amerykański muzyk, pisarz, designer oraz twórca komiksów i filmów animowanych pochodzenia kubańskiego.

Pracuje również jako nauczyciel w School of Visual Arts w Nowym Jorku.

Imię

W przeszłości Voltaire pytany o imię unikał odpowiedzi lub twierdził, że Voltaire to jego prawdziwe pierwsze imię. Według dokumentów School of Visual Arts, jego prawdziwe imię i nazwisko to Aurelio Voltaire Hernández. W książeczce do albumu Ooky Spooky z 2007 roku Voltaire podpisał wokal i gitarę akustyczną właśnie w ten sposób, potwierdzając, że w istocie jest to jego prawdziwe nazwisko. Od tamtej pory podpisuje się jako Aurelio Voltaire.

Voltaire twierdzi, że wybrał swoje drugie imię na pseudonim sceniczny, ponieważ jego imiennik „widział hipokryzję ludzi i komentował ją przez satyrę. W istocie potrafił uczyć ludzi o otaczającym ich świecie, wywołując u nich śmiech”.

Młodość

Aurelio Voltaire urodził się w Hawanie na Kubie, skąd jako dziecko wyemigrował wraz z rodzicami do USA i zamieszkał w New Jersey. W wieku dziesięciu lat, zainspirowany filmami Raya Harryhausena zaczął tworzyć animacje kukiełkowe. W wieku 17 lat przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie dostał pierwszą pracę jako animator.

Kariera muzyczna

Karierę muzyczną Voltaire rozpoczął w szkole średniej. Grał wtedy w zespole First Degree. Po ukończeniu szkoły i opuszczeniu zespołu, Voltaire założył kolejny, sygnowany własnym pseudonimem. W 1998 roku zespół wydał pierwszy album, zatytułowany The Devil’s Bris.

W 2001 roku Voltaire napisał i zaśpiewał utwór Brains! do odcinka Little Rock of Horrors (w Polsce jako Kamyk na nieszczęście) serialu Mroczne przygody Billy’ego i Mandy. Utwór ten stał się jednym z jego największych przebojów. W 2007 roku napisał i zaśpiewał utwór Land of the Dead, wykorzystany w czołówce filmu Billy i Mandy i zemsta Boogeymana.

Jako swoje inspiracje muzyczne Voltaire wymienia takich twórców i zespoły jak Rasputina, Morrissey, Tom Waits, Cab Calloway, Danny Elfman, Bauhaus i The Cure.

Członkowie zespołu

Zespół towarzyszy Voltaire'owi podczas nagrywania płyt i okazjonalnie na koncertach.

• Voltaire - wokal, gitara
• Gregor Kitzis - skrzypce
• Matthew Goeke - wiolonczela
• Kiku Collins - trąbka, klarnet
• George Grant - gitara basowa
• Glenn Sorino - perkusja
• Stephen Moses - perkusja
• Grisha Alexiev - perkusja

Praca dla telewizji

W 1988 roku Voltaire otrzymał pierwszą pracę w roli reżysera. Stworzył wtedy dla MTV station ID w stylu Hieronima Boscha. Animacje poklatkowe inspirowane Ogrodem ziemskich rozkoszy wygrały kilka nagród, w tym Broadcast Design Award. Stworzył też station ID dla stacji takich jak Cartoon Network i Sci-Fi Channel.

Aurelio Voltaire stworzył cztery krótkie filmy animowane: Transrexia (1993), Rakthavira (1994), X-Mess Detritus (2008) i Transrexia II (2009). Jego 14-odcinkową animację zatytułowaną Chi-Chian można było obejrzeć na stronie internetowej kanału telewizyjnego SyFy. Serial ten powstał w oparciu o komiks o tym samym tytule.

Ponadto na zamówienie Cartoon Network napisał dwie piosenki do serialu Mroczne przygody Billy’ego i Mandy i filmu Billy i Mandy i zemsta Boogeymana.

Twórczość literacka i designerska

Po ukazaniu się dwóch numerów komiksu Chi-Chian, Voltaire przekonał swojego wydawcę, Sirius Entertainment do publikacji swojego drugiego komiksu, Oh My Goth!. W sumie ukazało się sześć numerów Chi-Chan i cztery numery Oh My Goth!, zebrane później w jeden komiks. Voltaire stworzył również sequel Oh My Goth! zatytułowany Oh My Goth! Humans Suck!. Trzecia seria komiksowa Voltaire’a to wydawany w latach 2004–2007 Deady.

W związku z Deadym w 2004 roku Voltaire stworzył 2-calowy breloczek z głównym bohaterem komiksu dla firmy Toy2R. Został on dopuszczony do sprzedaży na konwencie Comic Con w San Diego i na tym samym konwencie wyprzedany. Po tym sukcesie do sprzedaży trafiła 8-calowa figurka Deady'ego.

Voltaire napisał również dwie książki: What Is Goth?, opis subkultury gotów oraz Paint It Black, podręcznik gotyckiej dekoracji wnętrz.

Adventure Quest Worlds

Voltaire dwukrotnie pojawił się w grze MMO Adventure Quest Worlds. Za pierwszym razem pojawił się tam w pierwszy piątek 13. po uruchomieniu gry. Jego animowany awatar dawał wtedy graczom zadanie odnalezienia przeklętej gitary. Za drugim razem, również w piątek 13., w listopadzie 2009, Voltaire zagrał koncert w głównym mieście w grze, wykonując przerobione wersje piosenek z płyty To the Bottom of the Sea oraz dawał zadanie odnalezienia przeklętego kapelusza. Podczas obu zadań w tle słychać było specjalnie przerobione wersje jego piosenek.

Życie prywatne

W 1997 roku Voltaire'owi urodził się syn, Mars. 1 października 2009 w Nowym Jorku Voltaire wziął ślub ze swoją narzeczoną Jayme, z którą rozstał się we wrześniu 2013 roku.

Bibliografia

Komiksy

• 1997: Chi-Chian
• 2002: Oh My Goth! Version 2.0
• 2003: Oh My Goth! Presents the Girlz of Goth!
• 2004: Deady: The Malevolent Teddy
• 2004: Deady: The Terrible Teddy
• 2005: Deady: The Evil Teddy
• 2006: The Book of Deady (wydanie zbiorcze wcześniejszych komiksów z serii o Deadym, poszerzone o historie stworzone m.in. przez Neila Gaimana, Clive’a Barkera i Jamesa O’Barra)
• 2007: Deady: Big in Japan

Książki

• 2004: What Is Goth - Music, Makeup, Attitude, Apparel, Dance, and General Skullduggery
• 2005: Paint It Black - A Guide to Gothic Homemaking
• 2012: Call of the Jersey Devil
• 2014: The Legend of Candy Claws
• 2015: Fifty Shades of Greys

Dyskografia

• 1998: The Devil’s Bris
• 2000: Almost Human
• 2001: Banned on Vulcan
• 2002: Boo Hoo
• 2004: Then And Again
• 2004: Deady Sings!
• 2006: Zombie Prostitute...
• 2006: Live!
• 2007: Ooky Spooky
• 2008: To the Bottom of the Sea
• 2010: Spooky Songs for Creepy Kids
• 2010: Hate Lives in a Small Town
• 2011: Riding a Black Unicorn Down the Side of an Erupting Volcano While Drinking from a Chalice Filled with the Laughter of Small Children!
• 2012: BiTrektual
• 2014: Raised By Bats
• 2017: Heart-Shaped Wound
• 2019: What Are the Oddz?
• 2022: The Black Labyrinth / A Requiem For the Goblin King

Składanki

• 1998: Unquiet Grave #3 (utwór: remiks The Man Upstairs)
• 2000: Promo 11 (utwór: Anastasia)
• 2001: Promo 12 (utwór: Anastasia)
• 2001: Tori Amos Tribute: Songs of a Goddess (utwór: Caught a Lite Sneeze)
• 2002: Promo 17 (utwór: The Vampire Club)
• 2002: Projekt: Gothic (utwór: When You're Evil)
• 2003: Projekt: The New Face of Goth (utwory: Brains! i Goodnight Demonslayer)
• 2003: Promo 21 (utwór: The Vampire Club)
• 2004: Strange as Angels (utwór: Lovesong)
• 2004: Holiday Single 1 (utwór: Peace in the Holy Land, wspólnie z zespołem Unto Ashes)
• 2004: Promo 20 (utwór: The Vampire Club)
• 2004: Promo 23 (utwór: The Vampire Club)
• 2005: Dark Noel (utwór: Peace in the Holy Land, wspólnie z zespołem Unto Ashes)
• 2006: Where's Neil When You Need Him? (utwór: Come Sweet Death, wspólnie z zespołem The Oddz)
• 2006: The Projekt Almost Free CD (utwór: Cannibal Buffet (Promo Mix))
• 2006: CONTAMINATION: A Tribute to David Bowie (utwór: China Girl)
• 2007: Almost Free CD 2007.1 (utwór: Zombie Prostitute)

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Voltaire’a