Przejdź do zawartości

Voith Maxima

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Voith Maxima
Ilustracja
Voith Maxima 40 CC
Producent

Voith Turbo Kilonia Niemcy

Lata budowy

2006-2010[1]

Układ osi

C′C′-dh[1]

Wymiary
Masa służbowa

126-135 t[1]

Długość

23 200 mm[1]

Średnica kół

1150 mm[1]

Napęd
Trakcja

spalinowa[1]

Typ silników

ABC 12VDZC
ABC 16VDZC[1]

Pojemność zbiorników paliwa

9000 l
10 000 l[1]

Parametry eksploatacyjne
Moc znamionowa

2750 kW
3600 kW[1] (4896KM)

Maksymalna siła pociągowa

519 kN

Rodzaj przekładni

hydrauliczna[1]

Maksymalna prędkość eksploatacyjna

120 km/h[1]

Nacisk osi na szyny

21 t
22,5 t

System hamulca

Oerlikon+ED

Parametry użytkowe
Sterowanie wielokrotne

brak

System ogrzewania

brak

Rozstaw szyn

1435 mm[1]

Minimalny promień łuku

80 000 mm[1]

Voith Maxima 30 CC/40 CC – rodzina towarowych lokomotyw z silnikiem Diesla. Wyprodukowano 19 lokomotyw[1].

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Pudło lokomotywy powstało w całości ze stali. Spalinowóz posiada dwie znormalizowane klimatyzowane kabiny maszynisty, w których znajdują się: fotele maszynisty i pomocnika, ergonomiczny pulpit i wyposażenie socjalne. Lokomotywę napędza czterosuwowy silnik spalinowy ABC 16VDZC o mocy 3600 kW lub ABC 12VDZC o mocy 2750 kW[1]. Poprzez zastosowanie przekładni LS640 reU2 z turbosprężaniem jest możliwe wykorzystanie właściwości trakcyjnych pojazdu oraz kontrola każdego z wózków, co minimalizuje poślizg. W pojeździe zastosowano hamulce pneumatyczne Oerlikona oraz hamulce elektrodynamiczne.

Modele

[edytuj | edytuj kod]

Voith oferował 2 warianty tej lokomotywy: najmocniejsza wersja to Maxima 40CC o mocy 3600 kW, przeznaczona dla operatorów ciężkich pociągów towarowych o masie do 3000 ton. Słabsza wersja Maximy- 30CC o mocy 2750 kW, przeznaczona jest głównie dla przewoźników prowadzących pociągi towarowe do 2500 ton lub przewoźników pasażerskich. Lokomotywy montowano w zakładach przy Kanale Kilońskim w Kilonii[1] Lokomotywa zdobyła Red Dot Design Award, stanowiącą międzynarodową nagrodę w dziedzinie wzornictwa[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p Patrick Paulsen, Voith Maxima [online], loks-aus-kiel.de [dostęp 2021-12-30] (niem.).
  2. Die Welt, Die Zugkraft der Zukunft [online], Die Welt, 25 listopada 2008 (niem.).