Przejdź do zawartości

Udo Beyer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Udo Beyer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1955
Stalinstadt

Pozycja

195 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Igrzyska olimpijskie
złoto Montreal 1976 lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
brąz Moskwa 1980 lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
Halowe mistrzostwa świata
srebro Paryż 1985 pchnięcie kulą
Mistrzostwa Europy
złoto Praga 1978 pchnięcie kulą
złoto Ateny 1982 pchnięcie kulą
brąz Stuttgart 1986 pchnięcie kulą
Uniwersjada
złoto Meksyk 1979 pchnięcie kulą
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto Duisburg 1973 pchnięcie kulą
Odznaczenia
Srebrny Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD)

Udo Beyer (ur. 9 sierpnia 1955 w Stalinstadt) – lekkoatleta NRD, specjalista pchnięcia kulą. Mistrz olimpijski, mistrz Europy, były rekordzista świata.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Udo Beyer, 1981

Udo Beyer jest najstarszym z sześciorga dzieci montera urządzeń grzewczych Hansa-Georga Beyera i jego żony Eve-Marie. Urodził się w Eisenhüttenstadt noszącym wówczas nazwę Stalinstadt. Wychowywał się w Breslack (obecnie dzielnica Neißemünde) i w mieście rodzinnym. Podobnie jak reszta rodzeństwa grał w piłkę ręczną w miejscowym klubie i nawet był bramkarzem reprezentacji okręgu na zawodach we Frankfurcie. Za radą ojca zdecydował się jednak skoncentrować na trenowaniu lekkiej atletyki. Od 1969 uczęszczał do szkoły sportowej we Frankfurcie, gdzie uzyskał maturę. W tym okresie należał do klubu ASK Vorwärts Frankfurt, w którym był trenowany przez Fritza Kühla, który był w przeszłości olimpijczykiem, reprezentantem wspólnej reprezentacji Niemiec na igrzyskach olimpijskich w Rzymie (1960 i Tokio (1964) w pchnięciu kulą i rzucie dyskiem.

W 1973 Beyer przeniósł się do klubu ASK Vorwärts Potsdam, gdzie trenował go Lothar Hillebrand. Skoncentrował się wówczas na pchnięciu kulą. W Poczdamie rozpoczął studia w zakresie wychowania fizycznego. Jako członek klubu wojskowego był oficerem Nationale Volksarmee, a po zjednoczeniu Niemiec kapitanem Bundeswehry (startował do 1992).

Był przez wiele lat kapitanem lekkoatletycznej reprezentacji NRD. W czasie kariery zawodniczej mierzył 194 cm i ważył 130 kg. Po zakończeniu wyczynowego uprawniania sportu Beyer założył własne biuro podróży w Poczdamie. Od 2004 jest „ambasadorem czekolady” najstarszej niemieckiej wytwórni czekolady Halloren z Halle. Działa także jako przedstawiciel hospicjum dla nieuleczalnie chorych dzieci w środkowych Niemczech. Mieszka w Poczdamie. Jest żonaty od 1976. Miał dwie córki, z których jedna zmarła w dzieciństwie.

Rodzeństwo Udo Beyera także uprawiało sport. Podczas Igrzysk Olimpijskich w Moskwie w 1980 aż trójka rodzeństwa była w reprezentacji NRD. Udo został brązowym medalistą w pchnięciu kulą, Hans-Georg mistrzem olimpijskim w piłce ręcznej, a Gisela zajęła 4. miejsce w rzucie dyskiem. Inna siostra Gudrun towarzyszyła olimpijskiej reprezentacji w Barcelonie (1992) jako fizjoterapeuta.

Odznaczony Srebrnym Orderem Zasług dla Ojczyzny (NRD).

Beyer przyznał, że świadomie zażywał środki dopingujące w trakcie zawodów w NRD – która w 1970 roku prowadziła systematyczny program dopingowy dla najlepszych sportowców. Jego wyznanie zostało zawarte w filmie dokumentalnym Samotny wilk, który został po raz pierwszy zaprezentowany na Festiwalu Filmowym w Berlinie[1] w 2013 r.[2]

Osiągnięcia sportowe

[edytuj | edytuj kod]
Olimpiada Miejsce Rezultat
Montreal 1976 1. miejsce 21,05
Moskwa 1980 3. miejsce 21,06
Los Angeles 1984 NRD zbojkotowało imprezę z przyczyn politycznych -
Seul 1988 4. miejsce 21,40
Barcelona 1992 odp. w eliminacjach 18,47
Mistrzostwa Świata Miejsce Rezultat
Helsinki 1983 6. miejsce 20,09
Rzym 1987 6. miejsce 21,13
Mistrzostwa Europy Miejsce Rezultat
Rzym 1974 8. miejsce 19,63
Praga 1978 1. miejsce 21,08
Ateny 1982 1. miejsce 21,50
Stuttgart 1986 3. miejsce 20,74
Split 1990 5. miejsce 20,21
Mistrzostwa Świata Miejsce Rezultat
Paryż 1985 2. miejsce 21,10
Mistrzostwa Europy Miejsce Rezultat
Duisburg 1973 1. miejsce 19,65

inne osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 1976 Olympic gold medalist Udo Beyer admits to doping during Games [online], Los Angeles Times, 14 lutego 2013 [dostęp 2020-03-10] (ang.).
  2. Former Olympic shot put champion, Udo Beyer, admits to doping | SI Tracking Blog – Tracking MLB, NBA, NFL, NHL, and NCAA On Twitter [online], web.archive.org, 21 lutego 2013 [dostęp 2020-03-10] [zarchiwizowane z adresu 2013-02-21].
  3. Shot Put - men - senior - all [online], www.worldathletics.org [dostęp 2024-05-03].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]