Przejdź do zawartości

USS Miami (SSN-755)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Miami (SSN-755)
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

Los Angeles

Historia
Stocznia

Newport News

Położenie stępki

24 października 1986

Wodowanie

12 listopada 1988

 US Navy
Wejście do służby

30 czerwca 1990

Los okrętu

wycofany ze służby

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


6300 długich ton
6927 długich ton

Długość

110 m

Szerokość

10 m

Zanurzenie testowe

300 m

Rodzaj kadłuba

dwukadłubowy

Materiał kadłuba

kadłub sztywny ze stali HY-80

Napęd
1 reaktor S6G chłodzony wodą
1 turbina o mocy 30.000 KM napędzająca jedną śrubę
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu
taktyczna


25 węzłów
33 węzły
8-12 węzłów

Sensory
• radar:AN/BPS-15
• sonary: AN/BQQ-5 i AN/BQS-15
                antena holowana TB-16
Uzbrojenie
26 x Mk 48 ADCAP, Tomahawk SLCM
12 Tomahawk SLCM w VLS
miny: Mk.67 SLMM, Mk.60 Captor
Wyrzutnie torpedowe

torpedowe: 4 x 533 mm na dziobie
• 12 x Vertical Launching System

Załoga

132 oficerów i marynarzy

USS Miami (SSN-755)amerykański wielozadaniowy okręt podwodny z napędem atomowym ulepszonego typu Los Angeles - Improved Los Angeles / 688i. Okręt należy do grupy jednostek 688, które obok wyposażenia w dwanaście pionowych wyrzutni pocisków manewrujących, otrzymały usprawniony system napędowy oraz zostały znacznie bardziej wyciszone względem pierwowzoru. Na skutek tych zmian, prędkość taktyczna okrętu wzrosła z 6 do 8-12 węzłów. Jako okręt zmodyfikowanej w ten sposób generacji jednostek 688i, dysponuje możliwością wystrzeliwania torped mk.48, pocisków manewrujących, a także stawiania min, poprzez wykorzystanie czterech dziobowych wyrzutni torpedowych, jak też wystrzeliwania pocisków Tomahawk SLCM z wyrzutni typu VLS. Jednostka o długości 110 metrów i wyporności w zanurzeniu wynoszącej 6927 długich ton, dzięki napędowi atomowemu zapewnianemu przez siłownię o mocy 30000 KM z reaktorem wodnociśnieniowym S6G, zdolna była do pływania podwodnego z prędkością 33 węzłów.

Wycofany ze służby w US Navy dnia 28 marca 2014 roku i skierowany do złomowania po rezygnacji z jego remontu po pożarze z 23 maja 2012 roku. Ogień objął przedział torpedowy, kabiny załogi i mostek. Akcja gaśnicza, w trakcie której nie doszło do uszkodzenia reaktora, trwała ponad dziesięć godzin. Oficjalną przyczyną wybuchu ognia na pokładzie USS Miami był samozapłon odkurzacza, z którego korzystały sprzątaczki w trakcie prac remontowych. Odbudowa zniszczeń przewidziana na 400 milionów dolarów została zawieszona w sierpniu 2013 roku wobec zbyt dużych uszkodzeń oraz relacji kosztów do przyszłych zysków z eksploatacji.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
  • Norman Friedman, James L. Christley: U.S. Submarines Since 1945: An Illustrated Design History. Naval Institute Press. ISBN 1-55750-260-9.
  • Norman Friedman: The Naval Institute guide to world naval weapons systems, 1997-1998. Annapolis, Maryland: US Naval Institute, 1997. ISBN 1-55750-268-4.