U-156 (1941)
Historia | |
Stocznia |
AG Weser, Brema |
---|---|
Położenie stępki | |
Wodowanie | |
Kriegsmarine | |
Wejście do służby | |
Zatopiony | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | |
Długość |
76,8 m |
Szerokość |
6,8 m |
Zanurzenie |
4,7 m na powierzchni |
Napęd | |
2 silniki wysokoprężne MAN M9V40/46, 9-cylindrowe, 4400 KM (3300 kW) 2 silniki elektryczne SSW GU345/34, 1000 KM (735 kW) | |
Prędkość | |
Zasięg |
12.000 Mm przy 10 w. na powierzchni |
Uzbrojenie | |
4 dziobowe + 2 rufowe wyrzutnie torpedowe 533 mm, 22 torpedy (lub 44 min typu A, albo 66 typu B) 1 działo 105 mm, 1 działko 37 mm plot, 1 działko 20 mm plot | |
Załoga |
48-56 osób |
U-156 – niemiecki okręt podwodny typu IX C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Zamówienie na kolejny okręt podwodny typu IX zostało złożone w stoczni AG Weser 25 września 1939. Rozpoczęcie budowy okrętu miało miejsce 11 października 1940. Wodowanie nastąpiło 21 maja 1941, wejście do służby 4 września 1941. Jedynym dowódcą był Korvettenkapitan (kmdr. ppor.) Werner Hartenstein.
Okręt odbył 5 patroli bojowych, podczas których zatopił 20 jednostek o łącznej pojemności 97 500 BRT, uszkodził również amerykański niszczyciel USS „Blakeley” (22 maja 1942, u wybrzeży Martyniki) i 3 statki (18.811 BRT).
12 września 1942 na północny wschód od Wysp Wniebowstąpienia U-156 storpedował transportowiec wojska „Laconia”, przewożący m.in. około 1800 włoskich jeńców. U-Boot rozpoczął kilkudniową akcję ratowniczą, do której przyłączyły się okręty podwodne: U-506, U-507 oraz włoski „Cappellini”. 16 września U-156 (wciąż z rozbitkami na pokładzie) został zaatakowany i lekko uszkodzony przez amerykańskiego Liberatora. Wydarzenie to, nazwane „incydentem Laconii”, spowodowało wydanie przez Dönitza zakazu ratowania załóg zatopionych jednostek.
Osobny artykuł:Okręt został zbombardowany na Atlantyku 8 marca 1943 przez samolot Consolidated PBY Catalina na wschód od Barbadosu, zginęła cała załoga (53).