Przejdź do zawartości

Thomas Johansson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Thomas Johansson
Ilustracja
Thomas Johansson
Państwo

 Szwecja

Data i miejsce urodzenia

24 marca 1975
Linköping

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1994

Zakończenie kariery

12 czerwca 2009

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

9

Najwyżej w rankingu

7 (10 maja 2002)

Australian Open

W (2002)

Roland Garros

2R (1996, 2000, 2002, 2005)

Wimbledon

SF (2005)

US Open

QF (1998, 2000)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

51 (17 lipca 2006)

Australian Open

2R (2008)

Roland Garros

2R (2006)

Wimbledon

3R (2007)

US Open

3R (2005)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2008 gra podwójna

Thomas Johansson (ur. 24 marca 1975 w Linköping) – szwedzki tenisista, zwycięzca Australian Open 2002 w grze pojedynczej, wicemistrz olimpijski w grze podwójnej z Pekinu (2008), reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W gronie tenisistów zawodowych Johansson występował w latach 1994–2009[1].

Pierwsze zwycięstwo turniejowe rangi ATP World Tour odniósł w 1997 roku, wygrywając turniej halowy w Kopenhadze; tydzień później powtórzył sukces, triumfując w Petersburgu. Rok później osiągnął dwa finały, w Rotterdamie (porażka w finale z Janem Siemerinkiem) i Sztokholmie (porażka z Toddem Martinem). W 1999 roku wygrał rozgrywki rangi ATP Masters Series w Montrealu, a w 2000 roku w Sztokholmie. W sezonie 2001 ponownie wygrał dwa turnieje tydzień po tygodniu (oba na nawierzchni trawiastej), najpierw w Halle, a potem w Nottingham.

Największy sukces w karierze Szwed odniósł w styczniu 2002 roku, wygrywając wielkoszlemowy Australian Open. Johansson pokonał w drodze po tytuł m.in. Czecha Jiříego Nováka, a w finale okazał się lepszy od Rosjanina Marata Safina[2]. Sukces w Australii pozwolił mu m.in. na udział w turnieju Tennis Masters Cup w Szanghaju w listopadzie 2002 roku (był rezerwowym i zastąpił w jednym meczu Andre Agassiego). Zanotował także znaczący awans w rankingach światowych, w czerwcu 2002 był notowany na pozycji nr 7. na świecie; w klasyfikacji ATP Race, obejmującej wyniki tylko z bieżącego roku, zaraz po Australian Open 2002 wyszedł na krótko na pozycję lidera (28 stycznia 2002).

Rok 2003 był głównie okresem w karierze Johanssona, kiedy leczył kontuzje; w 2004 roku zwyciężył ponownie w Sztokholmie, wygrywając w finale z Andre Agassim. Ponadto doszedł do finału w Nottingham (przegrana z Paradornem Srichaphanem). W lipcu 2005 roku, po dotarciu do półfinału wielkoszlemowego Wimbledonu, powrócił do czołowej dziesiątki rankingu światowego. W październiku t.r. wygrał po raz kolejny halowy turniej w Petersburgu, pokonując w finale Niemca Nicolasa Kiefera. W sezonie 2006 osiągnął finał w Petersburgu (porażka z Mario Ančiciem), a w 2007 roku w Sztokholmie (porażka z Ivo Karloviciem).

W grze podwójnej jest mistrzem rozgrywek z roku 2006 w Båstad. Partnerując Jonasowi Björkmanowi pokonał w finale debel Christopher Kas-Oliver Marach. Podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008) wywalczył razem z Simonem Aspelinem srebrny medal, przegrywając meczu o złoto z parą Roger FedererStanislas Wawrinka[3].

W roku 1998 zadebiutował w reprezentacji Szwecji w Pucharze Davisa, podczas meczu półfinałowego z reprezentacją Hiszpanii; przyczynił się tym samym do końcowego zwycięstwa Szwecji t.r, chociaż w meczu finałowym przeciwko Włochom nie wystąpił. Łącznie w tych rozgrywkach zagrał w 34 meczach – 18 wygrał i 16 przegrał.

W sezonie 2008 był w składzie reprezentacji Szwecji, która wygrała drużynowy puchar świata. W finale Szwedzi pokonali zespół Rosji 2:1[4]. Johansson wystąpił w 4 meczach singlowych (2 wygrał i 2 przegrał) oraz 1 zwycięskim pojedynku deblowym.

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (9–5)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 16 marca 1997 Kopenhaga Dywanowa (hala) Czechy Martin Damm 6:4, 3:6, 6:2
Zwycięzca 2. 23 marca 1997 Petersburg Dywanowa (hala) Włochy Renzo Furlan 6:3, 6:3
Finalista 1. 8 marca 1998 Rotterdam Dywanowa (hala) Holandia Jan Siemerink 6:7(2), 2:6
Finalista 2. 15 listopada 1998 Sztokholm Twarda (hala) Stany Zjednoczone Todd Martin 3:6, 4:6, 4:6
Zwycięzca 3. 8 sierpnia 1999 Montreal Twarda Rosja Jewgienij Kafielnikow 1:6, 6:3, 6:3
Zwycięzca 4. 26 listopada 2000 Sztokholm Twarda (hala) Rosja Jewgienij Kafielnikow 6:2, 6:4, 6:4
Zwycięzca 5. 17 czerwca 2001 Halle Trawiasta Francja Fabrice Santoro 6:3, 6:7(5), 6:2
Zwycięzca 6. 24 czerwca 2001 Nottingham Trawiasta Izrael Harel Lewi 7:5, 6:3
Zwycięzca 7. 27 stycznia 2002 Australian Open, Melbourne Twarda Rosja Marat Safin 3:6, 6:4, 6:4, 7:6(4)
Finalista 3. 20 czerwca 2004 Nottingham Trawiasta Tajlandia Paradorn Srichaphan 6:1, 6:7(4), 3:6
Zwycięzca 8. 31 października 2004 Sztokholm Twarda (hala) Stany Zjednoczone Andre Agassi 3:6, 6:3, 7:6(4)
Zwycięzca 9. 30 października 2005 Petersburg Dywanowa (hala) Niemcy Nicolas Kiefer 6:4, 6:2
Finalista 4. 29 października 2006 Petersburg Dywanowa (hala) Chorwacja Mario Ančić 5:7, 6:7(2)
Finalista 5. 12 października 2007 Sztokholm Twarda (hala) Chorwacja Ivo Karlović 3:6, 6:3, 1:6

Gra podwójna (1–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 16 lipca 2006 Båstad Ceglana Szwecja Jonas Björkman Niemcy Christopher Kas
Austria Oliver Marach
6:3, 4:6, 10–4
Finalista 1. 17 sierpnia 2008 Pekin Twarda Szwecja Simon Aspelin Szwajcaria Roger Federer
Szwajcaria Stanislas Wawrinka
3:6, 4:6, 7:6(4), 3:6

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 Wygrane turnieje Bilans w turnieju
Australian Open 1R 2R 2R 1R 1R 2R 3R W 1R 4R 4R 2R 1R 1 / 13 19–12
French Open 1R 2R 1R 1R 2R 1R 2R 2R 1R 1R 1R 0 / 11 4–11
Wimbledon 4R 2R 3R 2R 4R 2R 1R 3R SF 1R 1R 2R 0 / 12 19–12
US Open 2R 1R QF QF 4R 3R 2R 1R 3R 1R 0 / 10 17–10
Wygrane turnieje 0 / 1 0 / 1 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 2 0 / 4 0 / 4 1 / 3 0 / 3 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 1 / 46 N/A
Bilans spotkań 0–1 0–1 6–4 2–4 6–4 1–2 9–4 6–4 8–2 4–3 10–4 3–4 3–4 1–4 N/A 59–45

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mohit Joshi: Sweden’s Thomas Johansson to retire. topnews.in. [dostęp 2009-06-12]. (ang.).
  2. Stephen Bierley: Johansson plays joker for Sweden. theguardian.com. [dostęp 2017-04-12]. (ang.).
  3. Federer and Wawrinka take Men's Doubles gold. en.beijing2008.cn. [dostęp 2008-08-17]. (ang.).
  4. Sweden wins 4th World Team Cup. usatoday.com. [dostęp 2008-05-24]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]