Przejdź do zawartości

Theodor Nöldeke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Theodor Nöldeke
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 marca 1836
Hamburg

Data i miejsce śmierci

25 grudnia 1930
Karlsruhe

Profesor nauk filologicznych
Specjalność: orientalistyka
Alma Mater

Uniwersytet w Getyndze
Uniwersytet Wiedeński

Profesura

1864

Uczelnia

Uniwersytet Chrystiana Albrechta w Kilonii
Uniwersytet w Strasburgu

podpis
Odznaczenia
Order „Pour le Mérite” za Naukę i Sztukę Order Królewski Maksymiliana za Naukę i Sztukę

Theodor Nöldeke (ur. 2 marca 1836 w Hamburgu, zm. 25 grudnia 1930 w Karlsruhe) – jeden z najbardziej znanych niemieckich orientalistów XIX i XX wieku. Uważany jest obok Carla Brockelmanna za twórcę jednej z gałęzi orientalistykisemitystyki.

Studiował na Uniwersytecie w Getyndze, ale także w Wiedniu, Lejdzie oraz Berlinie. W 1864 roku otrzymał stanowisko profesora Uniwersytetu w Kilonii. Następnie w 1872 roku powierzono mu stanowisko profesora w Strasburgu i funkcję tę sprawował, aż do emerytury w wieku 70 lat.

Napisał wiele prac z zakresu arabistyki i islamoznawstwa, ale także tłumaczył arabską poezję klasyczną oraz dokonał tłumaczenia kroniki At-Tabariego, która do dziś jest cennym źródłem informacji, ze względu na liczne przypisy dodane przez tłumacza. Był także autorem artykułów do jedenastego wydania (1910-1911) Encyklopedii Britannici.

Jednak największe osiągnięcia Theodor Nöldeke święcił na polu językoznawstwa semickiego. Na uwagę zasługują jego prace na temat klasycznego języka arabskiego, języka syryjskiego oraz języka mandejskiego.

W 1888 roku Nöldeke otrzymał order Pour le Mérite, a w 1903 bawarski Order Maksymiliana.

Ważniejsze dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • Geschichte des Qorans, 1860 (Hildesheim 2005).
  • Beiträge und Neue Beiträge zur semitischen Sprachwissenschaft, 1981.
  • Iranian National Epic, 1977.
  • Sketches from Eastern History, 1977.
  • Das Leben Mohammeds, 1863.
  • Beiträge zur Kenntnis der Poesie der alten Araber, 1864.
  • Die alttestamentliche Literatur, 1868.
  • Untersuchungen zur Kritik des Alten Testaments, 1869.
  • Geschichte der Perser und Araber zur Zeit der Sasaniden. Aus der arabischen Chronik des Tabari übersetzt, 1879 (Leiden 1973).
  • Zur Grammatik des klassischen Arabisch, 1896.
  • Fünf Mo’allaqat, übersetzt und erklärt, 1899-1901.
  • Compendious Syriac grammar. With a table of characters by Julius Euting, tłum. James A. Crichton, 1904.
  • Mandäische Grammatik mit einer lithographirten Tafel der Mandäischen Schriftzeichen, 1875.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]