Tatiana Szebanowa
| Imię i nazwisko |
Tatjana Władimirowna Szebanowa |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Tatiana Szebanowa[1][2] (ros. Татьяна Владимировна Шебанова, Tatjana Władimirowna Szebanowa; ur. 12 stycznia 1953 w Moskwie, zm. 1 marca 2011 w Warszawie) – rosyjska pianistka i pedagog muzyczny, laureatka II nagrody na X Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1980)[3]. Żona pianisty Jarosława Drzewieckiego, matka pianisty Stanisława Drzewieckiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wykształcenie i konkursy muzyczne
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się w rodzinie o tradycjach muzycznych. Jej matka była nauczycielką gry na fortepianie. W 1976 ukończyła studia w Konserwatorium Moskiewskim w klasie Wiktora Mierżanowa (dyplom ze złotym medalem)[2].
W trakcie swojej kariery wzięła udział w kilku konkursach muzycznych[4]:
- Międzynarodowy Konkurs Młodych Wykonawców „Concertino Praha” (1969) – I nagroda
- Międzynarodowy Konkurs Muzyczny w Genewie (1976) – I nagroda
- X Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina (1980) – II miejsce i nagrody Towarzystwa im. Fryderyka Chopina w Warszawie za najlepsze wykonanie poloneza oraz Filharmonii Narodowej za najlepsze wykonanie koncertu fortepianowego (nagrody dodatkowe ex aequo z Đặng Thái Sơnem)[5]
- Międzynarodowy Konkurs Muzyczny Bösendorfera (1990) – I nagroda
Kariera pianistyczna
[edytuj | edytuj kod]Sukcesy na konkursach sprawiły, że zaczęła dawać koncerty w wielu krajach Europy, a także w USA, Kanadzie, Japonii, RPA i na Filipinach[6]. Występowała też wraz z mężem i synem[7]. Nagrała kilkadziesiąt płyt[1] z muzyką m.in. Fryderyka Chopina, Claude’a Debussy’ego i Siergieja Rachmaninowa[8][9].
Równocześnie zajmowała się pracą pedagogiczną. Prowadziła zajęcia ze studentami w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy (od 1988), a także kursy mistrzowskie w Dusznikach-Zdroju (od 1983) i w Akademii Muzycznej we Wrocławiu (1984–1987) oraz studia podyplomowe w Akademii Muzycznej w Warszawie (1993–1997). Organizowała też kursy mistrzowskie w innych krajach (Japonia, Niemcy, Holandia)[1].
Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2008)[10], a w 2008 otrzymała tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej w Bydgoszczy[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Małgorzata Kosińska: Tatiana Szebanowa. culture.pl, czerwiec 2008 (aktualizacja: marzec 2011). [dostęp 2020-07-07].
- ↑ a b Tatiana Szebanowa. Polskie Centrum Informacji Muzycznej. [dostęp 2020-07-07].
- ↑ Wysocki 1987 ↓, s. 187.
- ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 338.
- ↑ Wysocki 1987 ↓, s. 187–188.
- ↑ Jean-Pierre Thiollet: 88 notes pour piano solo. Neva Editions, 2015, s. 52, 54. ISBN 978-2-3505-5192-0.
- ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 340.
- ↑ Tatiana Shebanova: discography. allmusic.com. [dostęp 2016-06-05]. (ang.).
- ↑ Tatiana Shebanova: discography. discogs.com. [dostęp 2016-06-05]. (ang.).
- ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis (wymieniona jako Shebanova Tatiana). www.gov.pl. [dostęp 2017-01-21].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 338–340. ISBN 83-910515-1-X.
- Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.
- Urodzeni w 1953
- Zmarli w 2011
- Rosyjscy pianiści
- Polscy pianiści klasyczni
- Rosyjscy pedagodzy muzyczni
- Laureaci Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina
- Wykładowcy Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Polacy pochodzenia rosyjskiego
- Ludzie urodzeni w Moskwie