Przejdź do zawartości

Szwajcaria (Suwałki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szwajcaria
część miasta i sołectwo Suwałk
Ilustracja
Kurhan kultury sudowskiej na terenie Cmentarzyska Jaćwingów, którego południowa część położona jest na terenie Szwajcarii
Państwo

 Polska

Miasto

Suwałki

W granicach Suwałk

1 grudnia 1981[1]

SIMC

0977522

Położenie na mapie Suwałk
Mapa konturowa Suwałk, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Szwajcaria”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Szwajcaria”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Szwajcaria”
Ziemia54°08′17″N 22°56′36″E/54,138056 22,943333

Szwajcaria – część miasta Suwałki[2][3][4], jednostka pomocnicza gminy miejskiej (sołectwo)[5]. Stanowi przyłączoną w całości do Suwałk w 1981 r. dotychczasową wieś Szwajcaria[6].

Pochodzi stamtąd polityk Jarosław Zieliński[7].

Znajduje się tu skansen archeologiczny obejmujący kurhany i cmentarzysko na terenie rezerwatu przyrody Cmentarzysko Jaćwingów[9][10]. W pobliżu źródła ma Kanał Kamionka[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1981 r. nr 28, poz. 152
  2. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2023
  3. GUS. Wyszukiwarka TERYT
  4. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Rada Miejska w Suwałkach: Obwieszczenie Rady Miejskiej w Suwałkach z dnia 31 maja 2017 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego Statutu Miasta Suwałk. 2017-05-31. [dostęp 2020-11-08].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 25 listopada 1981 r. w sprawie zmiany granic niektórych miast w województwach: bydgoskim, gdańskim, krośnieńskim, płockim i suwalskim (Dz.U. z 1981 r. nr 28, poz. 152)
  7. Jarosław Zieliński, [w:] www.sejm.gov.pl [online], Sejm Rzeczypospolitej Polskiej [dostęp 2023-01-05].
  8. Wojciech Nowakowski. Kurhany Jaćwięgów – kilkadziesiąt lat naukowego mitu. „Światowit”, s. 181–192, 2012. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. ISSN 0082-044X. [dostęp 2021-08-31]. 
  9. Nazwa jest błędna z punktu widzenia naukowego. Kurhany kulty sudowskiej powstały przed przybyciem Jaćwingów na te tereny[8].
  10. Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 413
  11. Elżbieta Bajkowicz-Grabowska, Charakterystyka hydrograficzna Wigierskiego Parku Narodowego, [w:] Bogusław Zdanowski, Maciej Kamiński, Andrzej Martyniak, Funkcjonowanie i ochrona ekosystemów wodnych na obszarach chronionych, Olsztyn: Wydaw. Instytutu Rybactwa Śródlądowego, 1999, s. 102-103, ISBN 83-87506-71-0, OCLC 749898376 [dostęp 2022-12-19].