Szkoła sieneńska

Ten artykuł od 2011-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Szkoła sieneńska – szkoła włoskiego malarstwa mająca ośrodek w Sienie, rozwijająca się między XIII a XV wiekiem i przez pewien czas dorównująca świetnością szkole florenckiej.

Przejawiała większe przywiązanie do tradycji oraz skłonność do dekoracyjności i elegancji sztuki późnego gotyku. Artyści ci tworzyli zarówno dzieła o tematyce religijnej, jak i, co ważne, świeckiej, ukazującej ludzi, krajobrazy, architekturę, pracę i rozrywki. Trudnili się zarówno malarstwem ściennym, jak i malowaniem przenośnych obrazów na deskach, i w tych właśnie uwidacznia się największy ich talent.

Najważniejsi przedstawiciele to:

Duccio di Buoninsegna, który tworzył pod wpływem sztuki bizantyjskiej;
Simone Martini - jego uczeń^[1];
Lippo Memmi – uczeń Martiniego;
bracia Pietro i Ambrogio Lorenzetti;
Domenico i Taddeo di Bartolo;
Sassetta i Matteo di Giovanni;
Giovanni di Paolo.

Przypisy

↑ AnnaA. Cirocka AnnaA., Simone Martini „Maestà”, [w:] Niezła sztuka, Fundacja promocji sztuki „Niezła sztuka”, 2 czerwca 2019, ISSN 2450-2790 [dostęp 2024-09-11] .

[1] AnnaA. Cirocka AnnaA., Simone Martini „Maestà”, [w:] Niezła sztuka, Fundacja promocji sztuki „Niezła sztuka”, 2 czerwca 2019, ISSN 2450-2790 [dostęp 2024-09-11] .

[1]