Przejdź do zawartości

System licytacyjny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

System licytacyjny – zbiór reguł dotyczących znaczenia odzywek w licytacji brydżowej pozwalający na uzyskanie informacji o układzie kart partnera oraz mający na celu wylicytowanie optymalnego kontraktu. Informacje o stosowanym systemie licytacyjnym nie mogą być utajnione przed kontrpartnerami.

Najczęściej systemy licytacyjne dzieli się ze względu na znaczenie otwarć na systemy naturalne i sztuczne.

Systemy naturalne

[edytuj | edytuj kod]

Według klasyfikacji Światowej Federacji Brydża systemy naturalne to takie w których otwarcia na poziomie jednego są naturalne (tzn. przyrzekają co najmniej 3 karty w kolorze otwarcia) i nie forsują[1]. W tej grupie systemów wyróżnia się zazwyczaj następujące kategorie:

  • Siła otwarcia 1BA (słabe lub silne)
  • Liczba kart w kolorach starszych potrzebna do otwarcia 1 kier lub 1 pik (z czwórek lub piątek)

Systemami naturalnymi są np. SAYC i SEF.

Systemy sztuczne

[edytuj | edytuj kod]

Systemy sztuczne to takie w których otwarcia na poziomie jednego są sztuczne (tzn. nie przyrzekają co najmniej 3 kart) lub forsują[1]. W nowoczesnym brydżu wiele systemów jest klasyfikowanych jako sztuczne. Podstawowe kategorie systemów sztucznych to: Silny trefl, Wieloznaczny trefl (Polski Trefl, Wspólny Język, Arctic Club i inne) oraz Systemy Słabych Otwarć

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • WBF: The WBF Systems Policy 2023. 2023.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b WBF, The WBF Systems Policy 2023, 2023 (ang.).