Przejdź do zawartości

Sweet Noise

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy polskiej grupy muzycznej. Zobacz też: Sweet Noise – album grupy My Riot.
Sweet Noise
Ilustracja
Sweet Noise podczas koncertu w Łodzi 21 maja 2005 roku
Rok założenia

1990

Pochodzenie

Polska, Swarzędz

Gatunek

metal alternatywny, industrial metal, hard rock

Aktywność

1990–2008, od 2016

Wydawnictwo

Jazz’N’Java, Noise Inc., EMI Music Poland, Universal Music Polska, Izabelin Studio

Powiązania

Noisenation, Vader, Nyia, My Riot, Slashing Death

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Sweet Noise – polska grupa wykonująca szeroko pojętą muzykę rockową i heavymetalową. Powstała w 1990 roku w Swarzędzu pod Poznaniem. Formacji przewodzi wokalista sudańskiego pochodzenia – Piotr „Glaca” Mohamed, który pozostaje jedynym członkiem oryginalnego składu. W latach 1990–2007 grupa wydała pięć albumów polskojęzycznych oraz trzy anglojęzyczne. Pomimo licznych zmian składu Sweet Noise utrzymał charakterystyczne brzmienie oparte na wokalizach Mohameda oraz riffach wieloletniego gitarzysty Tomasza „Magica” Osińskiego, który opuścił zespół w 2007 roku. W 2019 roku zespół został reaktywowany[1] i zagrał dziesięć koncertów, większość w ramach jesiennej trasy Respect Tour.

Na przestrzeni lat zespół został wielokrotnie wyróżniony w plebiscytach muzyki rockowej i heavymetalowej. Występował także na licznych festiwalach w tym: na Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie, Le Printemps de Bourges we Francji czy Wacken Open Air w Niemczech. Grupa dwukrotnie otrzymała także nagrodę polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyka. Z zespołem związane jest stowarzyszenie wspierające młodych artystów – Noisenation.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Grupa powstała w 1990 roku w Swarzędzu pod Poznaniem z inicjatywy wokalisty Piotra „Glacy” Mohameda i perkusisty Tomasza „Balbiny” Maćkowiaka[2][3]. Skład formacji uzupełnili gitarzysta Robert „Waluś” Walczak i basista Maciej „Żuk” Żebrowski[3]. Pierwszy koncert młodego zespołu odbył się rok później w poznańskiej Malcie w klubie Rejtan[3]. Wkrótce w wyniku nieporozumień zespół został rozwiązany[3]. Jednakże Mohamed i Maćkowiak postanowili kontynuować działalność jako Sweet Noise[3]. Muzycy do współpracy zaprosili gitarzystę Tomasza „Magica” Osińskiego i basistę Macieja Szymańskiego[3]. Stanowisko drugiego gitarzysty objął Robert „Waluś” Walczak, który współpracował z Żebrowskim w zespole Road House Blue[3]. Grupa w odnowionym składzie koncertowała głównie w poznańskich klubach studenckich[3]. Jeszcze w 1991 roku do składu powrócił Maciej Żebrowski, który zastąpił Szymańskiego[3]. Pod koniec roku Sweet Noise opuścili Walczak i Żebrowski[3]. Skład został uzupełniony dopiero na początku 1992 roku[3]. Do grupy dołączyli gitarzysta Jan „Yach” Wróblewicz i basista Tomasz „Letki” Letkiewicz[3]. Pod koniec roku w swarzędzkim Studio Czad muzycy zarejestrowali demo[3]. Dzięki nagraniom formacja zaistniała w lokalnych stacjach radiowych[3].

Latem 1993 roku w Modern Sound Studio w Gdyni grupa zarejestrowała trzy kompozycje[3]. Wśród nich był utwór „Dignity” który zaistniał na poznańskiej scenie muzycznej[3]. Pod koniec roku grupa wystąpiła na festiwalu Mokotowska Jesień[3]. Koncert przyciągnął zainteresowanie wytwórni muzycznych, w tym Koch International i M&M[3]. Mimo to muzycy nie zdecydowali się na podpisanie umowy[3]. Zespół wystąpił na Festiwalu Jarocin '94, gdzie otrzymał nagrodę dziennikarzy[4]. W 1994 roku grupa przeżyła kryzys związany z kierunkiem działalności oraz uzależnieniem od alkoholu[3][5]. Tego samego roku grupa wystąpiła w poznańskim klubie Stary Browar. Koncert pozytywnie przyczynił się do dalszej działalności formacji oraz zainspirował pierwsze sukcesy[3]. Wśród nich było zwycięstwo na Festiwalu Grup Rockowych w Węgorzewie[3]. Zespół wygrał również eliminacje do festiwalu Le Printemps de Bourges ’95[3]. Następnie grupa otrzymała Nagrodę Dziennikarzy na Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie. Występ przyczynił się także do podpisania kontraktu płytowego z wytwórnią Izabelin Studio[3]. Efektem umowy był debiutancki album zatytułowany Respect, który ukazał się 30 stycznia 1995 roku[3]. Płyta była promowana teledyskiem do utworu „Godność”[3]. W kwietniu grupa wyjechała do Francji, gdzie dała koncert w ramach Le Printemps de Bourges, poprzedzając m.in. Megadeth, Machine Head i Therapy?[3].

Po powrocie z Francji zespół zrealizował teledysk do utworu „Cisza”[3]. Obraz uzyskał nominację na festiwalu Yach Film w kategorii teledysk roku[3]. Kompozycja spotkała się także z zainteresowaniem telewizji MTV, która wielokrotnie wyemitowała teledysk w programie Headbangers Ball[3]. Również w 1995 roku grupa zagrała na festiwalach Prince Rocks Węgorzewo Poland, Rock Sopot Festival oraz Odjazdy[3]. W grudniu Sweet Noise wziął udział w trasie koncertowej zespołów Vader i Proletaryat[3]. W tym samym czasie zespół opuścił Wróblewicz, którego zastąpił Grzegorz „Bigozz” Bigosiński. Wkrótce potem menedżerką zespołu została pracowniczka PolyGram Polska – Sylwia Lato, późniejsza żona Piotra Mohameda[5]. 13 maja 1996 roku ukazał się drugi album formacji pt. Getto[3]. Gościnnie w nagraniach wzięły udział wokalistki Natalia Kukulska i Anja Orthodox oraz zespół Vader w składzie: Piotr Wiwczarek, Krzysztof Raczkowski, Jarosław Łabieniec i Leszek Rakowski[3]. Drugi album Sweet Noise był promowany teledyskiem do utworu „Wyżej”, który wyreżyserował Yach Paszkiewicz[3]. Kolejny obraz promujący został zrealizowany do kompozycji „Bruk”[3]. Klip został wyróżniony Grand Prix oraz nagrodami w kategoriach najlepsza reżyseria i najlepszy montaż na festiwalu Yach Film[3]. W 1997 roku formację opuścił jej współzałożyciel Tomasz „Balbina” Maćkowiak, którego zastąpił Bartłomiej „Fido” Czerniachowski[3]. 24 marca tego samego roku ukazała się anglojęzyczna edycja drugiej płyty Sweet Noise pod tytułem Ghetto[3].

Na rynku międzynarodowym album był promowany teledyskiem do utworu „Ghetto”[3]. Muzycy dali także szereg koncertów za granicą, w tym na festiwalach: Rock Pop Bratislava w stolicy Słowacji i Headbangers Heaven w Holandii[3]. Grupa koncertowała również w Polsce, poprzedzając m.in. występ Biohazard w warszawskim klubie Proxima[3]. Mohamed nawiązał współpracę z redakcją emitowanego na antenie TVP1 programu Mur, wraz z którą zorganizował akcję „Mur przeciwko przemocy”[3]. W tym samym czasie grupę opuścił Tomasz „Letki” Letkiewicz, którego zastąpił Maciej „Żuk” Żebrowski znany z pierwszego składu Sweet Noise[3]. Rok później płyta Getto została wyróżniona 1. miejscem w kategorii heavy metal w podsumowaniu magazynu Gitara i Bas. Pismo wyróżniło także Osińskiego, Letkiewicza i Bigosińskiego, którzy zajęli miejsca w dziesiątce wyróżnionych muzyków[3]. Następnie w kwietniu grupa otrzymała nagrodę polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyka w kategorii album roku metal[3]. Kolejne miesiące 1998 roku grupa spędziła na koncertowaniu oraz pracy nad kolejnym albumem[3]. Formacja wystąpiła m.in. w katowickim Spodku, poprzedzając występ Black Sabbath oraz na festiwalach Radegast Open Air w Czechach i Wacken Open Air w Niemczech[3]. 13 listopada ukazał się trzeci album grupy, zatytułowany Koniec wieku[3].

W 1999 roku lider Sweet Noise – Piotr „Glaca” Mohamed wraz ze swoją córką Sarą wziął udział w kampanii antynarkotykowej „Narkotyki – nie biorę”[3]. W tym samym roku grupa wsparła antyrasistowską kampanię Muzyka Przeciwko Rasizmowi, firmowanej przez Stowarzyszenie Nigdy Więcej[6][7]. Wkrótce potem Sweet Noise opuścił Bigosiński, którego zastąpił Robert „Cipis” Gasperowicz, znany z występów w formacji Slashing Death[3]. W odnowionym składzie grupa dała szereg koncertów w Polsce, m.in. w Olecku, Skierniewicach i Knurowie[3]. Ponadto formacja wystąpiła na festiwalu EB Rock w Węgorzewie, Festiwalu Muzyki Młodej Białorusi – Basowiszcza, Noc Plna Hvezd w Czechach[3]. Pod koniec roku ukazała się anglojęzyczna wersja trzeciej płyty Sweet Noise pt. The End of Century[3]. Wydawnictwo wyprodukowane przez Mohameda i Osińskiego zostało ponownie zmiksowane i zmasterowane[3]. Następnie zespół opuścił Czerniachowski, którego zastąpił Maciej „Ślepy” Głuchowski[3]. W 2000 roku doszło do nieporozumień z wytwórnią muzyczną Universal Music Polska, która odrzuciła materiał na czwarty album studyjny[3]. W konsekwencji grupa zerwała kontrakt z wydawcą[3]. Tego samego roku z zespołu odszedł Żebrowski, którego zastąpił Henry Tod[3]. W odnowionym składzie grupa odbyła krótką trasę koncertową. Muzycy wystąpili także na 3. Międzynarodowym Festiwalu Tatuażu Artystycznego Megatattoo w Warszawie[3].

Jeszcze w 2000 roku formację opuścił Robert „Cipis” Gasperowicz. Natomiast pozostali członkowie skoncentrowali się na pracy nad nagraniami kolejnego albumu roboczo zatytułowanego N.U.E.R.H.A. – System, porządek, ład – pierdolę[3]. W 2001 roku grupę opuścił Głuchowski, którego zastąpił Karol „Toy” Skrzyński[3][8]. Koncertowy skład uzupełnili perkusista Miss, obsługujący samplery Paweł Gizgier oraz gitarzyści znani jako X1 i X2[3]. W ośmioosobowym składzie formacja wystąpiła na festiwalu Przystanek Woodstock[3]. Oprawę wizualną koncertu opracował Teatr Pławna 9[3]. W 2002 roku został ustalony ostateczny tytuł nowej płyty – Czas ludzi cienia[3]. Wydawnictwo ukazało się 3 sierpnia tego samego roku nakładem należącej do Sweet Noise wytwórni Noise Inc. oraz Jazz’N’Java[3]. Płyta była promowana teledyskiem do utworu „Dzisiaj mnie kochasz, jutro nienawidzisz” z gościnnym udziałem wokalistki Anny Marii Jopek[9]. Również w 2002 roku zespół wystąpił ponownie na festiwalu Przystanek Woodstock[10]. Występ odbył się w nowym składzie. Drugim perkusistą w zastępstwie Miss został Tomasz „Dem” Molka, stanowisko wokalisty wspierającego objął Mikołaj „Emef” Fajfer, a obsługą samplerów i gramofonów zajął się Tomasz „DJ Kostek” Kościelny[3]. Oprawę wizualną występu przygotował ormiański artysta Vahan Bego, później związany z zespołem na stałe[3]. We wrześniu Sweet Noise powołał stowarzyszenie młodych artystów Noisenation[3].

Na początku 2003 roku formacja dała szereg koncertów w Polsce[3]. W kwietniu zespół po raz drugi został nagrodzony Fryderykiem w kategorii album roku metal za płytę Czas ludzi cienia[3]. Formacja, chcąc wyrazić swój sprzeciw wobec praktyk w polskim przemyśle muzycznym, nie odebrała wyróżnienia[11]. Następnie Sweet Noise wystąpił na festiwalu Metalmania w katowickim Spodku[12]. Wkrótce potem grupa otrzymała Nagrodę Złotego Bączka, która umożliwiła Sweet Noise występ na kolejnym Przystanku Woodstock[3]. 8 listopada tego samego roku ukazał się piąty album grupy, zatytułowany Revolta[13]. Na albumie gościnnie wystąpili wokalistka Edyta Górniak, raper Ryszard „Peja” Andrzejewski, wokalista Adam „Nergal” Darski i perkusista Krzysztof „Docent” Raczkowski[13]. Wydawnictwo było promowane teledyskiem do utworu „Jeden taki dzień” w reżyserii Mikołaja Góreckiego i Piotra Mohameda[14]. W 2004 roku ukazało się pierwsze DVD zespołu pt. Przystanek Woodstock – Live z zapisem koncertu na festiwalu Przystanek Woodstock[15]. Latem 2005 roku do grupy dołączył perkusista Krzysztof „Docent” Raczkowski, który zmarł nagle w sierpniu tego samego roku[16]. 3 sierpnia 2007 roku ukazał się album grupy pt. The Triptic[17]. W części utworów na płycie zostały wykorzystane ślady perkusji zarejestrowane przez Raczkowskiego. W nagraniach wzięli udział także afrykańscy artyści: Zukile Malahlana, Lipuo Tsira Titi czy Teba Shumba. Płyta została objęta honorowym patronatem Ambasady Republiki Południowej Afryki[18]. Wydawnictwo było promowane teledyskiem do utworu „Sympathy For The Devil Part 666” będący interpretacją z repertuaru The Rolling Stones[19]. Pod koniec roku został opublikowany drugi teledysk promujący płytę – „Give It All Away”[20]. W utworze wystąpił gościnnie Zukile Malahlana[20]. Płyta The Triptic była ostatnią zrealizowaną z udziałem gitarzysty Tomasza Osińskiego, który opuścił zespół z niewyjaśnionych przyczyn. Promocji ostatniego albumu Sweet Noise nie towarzyszyły koncerty. Nastąpiła także destabilizacja składu formacji, która od 2007 roku stanowi trio.

Sweet Noise koncert Warszawa 2019
Koncert zespołu w Warszawie 9 grudnia 2019 w ramach trasy Respect Tour. Na zdjęciu Piotr „Glaca” Mohamed i Tomasz „Magic” Osiński

W 2007 roku Mohamed napisał muzykę na potrzeby filmu We Are the Strange(inne języki) w reżyserii M dot Strange[21]. Ścieżka dźwiękowa została wydana na płycie DVD wraz z obrazem. W 2008 roku wokalista podjął współpracę z japońskim producentem i multiinstrumentalistą, Toshim Kasaim[22]. Efektem był projekt pod nazwą Serce, w ramach którego powstały trzy utwory opublikowane na profilu Myspace duetu[22]. Również w 2008 roku pod nazwą Noise Inc. Mohamed wydał album The Clean Cut Blade zawierający nagrania z gatunku noise[23]. Płyta została udostępniona bezpłatnie w formie digital download[23]. Rok później wokalista nawiązał współpracę z basistą Justinem Chancellorem z zespołu Tool[24]. Muzycy utworzyli projekt pod nazwą M.T.void oraz nagrali album zatytułowany Nothing’s Matter[24]. Wszystkie kompozycje zostały napisane, wyprodukowane i zmiksowane przez Chancellora i Mohameda. Mastering wykonał Bob Ludwig, znany m.in. ze współpracy z takimi zespołami jak: AC/DC, Pink Floyd, Nirvana oraz Rage Against the Machine[24]. Zapowiadana płyta ostatecznie nie została wydana. Część nagrań M.T.void została udostępniona w serwisie Myspace.

W 2019 roku Piotr „Glaca” Mohamed reaktywował zespół, zapraszając do współpracy nowych muzyków oraz wieloletniego gitarzystę Sweet Noise Tomasza „Magica” Osińskiego. W lipcu 2019 zespół zagrał koncerty w Poznaniu i Pruszczu Gdańskim, zaś w listopadzie i grudniu miała miejsce trasa koncertowa Respect Tour, podczas której odbyło się kolejnych osiem występów: w Białymstoku, Krakowie, Szczecinie, Wrocławiu, Zabrzu, Lublinie, Gdyni oraz w Warszawie[1]. Nazwa trasy była związana z 25-leciem wydania pierwszego albumu zespołu Respect.

Muzyka i teksty

[edytuj | edytuj kod]

Zespół Sweet Noise nie stronił od muzycznych eksperymentów. Pierwsza dekada działalności zespołu została jednakże oparta na nurcie hardcore z elementami heavy metalu i szeroko pojętego rocka[25]. Na wydanym w 2002 roku albumie Czas ludzi cienia grupa nawiązała do stylistyki industrial metalu i muzyki elektronicznej[26]. Z kolei na wydanym rok później albumie Revolta zaistniały elementy hip-hopu[27]. W 2007 roku ukazał się ostatni album formacji, zatytułowany The Triptic. Na płycie grupa zachowała nawiązania do muzyki industrialnej, uzupełnionej takimi gatunkami jak: ambient, muzyka etniczna i soul[28][29].

Ponadto w twórczości grupy wyraźne są wpływy takich gatunków jak metal alternatywny[2][30] i hard rock[30]. Autorem tekstów od początku działalności Sweet Noise był Piotr „Glaca” Mohamed. Wokalista nawiązywał do takich zagadnień, jak terroryzm, przemoc, cierpienie, korupcja, wyzysk i rasizm[26]. Mohamed w swych tekstach często używał prostego, sugestywnego języka i wulgaryzmów[31].

Muzycy

[edytuj | edytuj kod]
Skład
1990 Mohamed, Walczak, Żebrowski, Maćkowiak
1991 Mohamed, Osiński, Walczak, Szymański, Maćkowiak
1991 Mohamed, Osiński, Walczak, Żebrowski, Maćkowiak
1992–1995 Mohamed, Osiński, Wróblewicz, Letkiewicz, Maćkowiak
1994–1996 Mohamed, Osiński, Bigosiński, Letkiewicz, Maćkowiak
1997 Mohamed, Osiński, Bigosiński, Letkiewicz, Czerniachowski
1997–1999 Mohamed, Osiński, Bigosiński, Żebrowski, Czerniachowski
1999 Mohamed, Osiński, Gasperowicz, Żebrowski, Czerniachowski
1999–2000 Mohamed, Osiński, Gasperowicz, Żebrowski, Głuchowski
2000 Mohamed, Osiński, Gasperowicz, Tod, Głuchowski
2000 Mohamed, Osiński, Tod, Głuchowski
2001 Mohamed, Osiński, Tod, Skrzyński, Miss, Gizgier
2002 Mohamed, Osiński, Kościelny, Tod, Skrzyński
2002–2003 Mohamed, Fajfer, Osiński, Mendyk, Kościelny, Tod, Skrzyński, Molka, Bego
2003 Mohamed, Osiński, Mendyk, Łabieniec, Kościelny, Tod, Skrzyński, Bego
2004 Mohamed, Osiński, Kościelny, Tod, Skrzyński, Bego
2005 Mohamed, Osiński, Kościelny, Tod, Raczkowski, Bego
2005–2007 Mohamed, Osiński, Kościelny, Bego
2007– Mohamed, Kościelny, Bego
Obecny skład zespołu
Byli członkowie zespołu

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
Albumy
Rok Tytuł[34] Pozycja na liście
POL
1995 Respect
  • Data: 30 stycznia 1995
  • Wydawca: Izabelin Studio
 —
1996 Getto
  • Data: 13 maja 1996
  • Wydawca: Izabelin Studio, PolyGram Polska
 —
1997 Ghetto
  • Data: 24 marca 1997
  • Wydawca: PolyGram Polska
 —
1998 Koniec wieku
  • Data: 13 listopada 1998
  • Wydawca: Universal Music Polska
 —
1999 The End of Century
  • Data: 8 listopada 1999
  • Wydawca: Universal Music Polska
 —
2002 Czas ludzi cienia
  • Data: 3 sierpnia 2002
  • Wydawca: Jazz'N'Java, Noise Inc., EMI
 9[35]
2003 Revolta
  • Data: 8 listopada 2003
  • Wydawca: Jazz'N'Java, Noise Inc., EMI
 10[36]
2007 The Triptic
  • Data: 6 sierpnia 2007
  • Wydawca: Noise Inc., EMI
 14[37]
„—” pozycja nie była notowana.
Single
Rok Tytuł[38] Pozycja na liście
LP3
[39] 		SLiP
[40] 		30 ton
[41] 		PiK
[42]
1994 Godność – 7 – —
1995 Cisza – – – —
1996 Wyżej – – – —
Bruk – 41 – —
1997 Ghetto – – – —
1998 W Imię Boga – – – —
Płomień życia – 38 – —
2002 Dzisiaj mnie kochasz, jutro nienawidzisz
(oraz Anna Maria Jopek) 		21 1 7 5
Nie było – – – 18
N.U.E.R.H.A. – 52 – —
2003 Jeden taki dzień (oraz Peja) – 4 – 2
2004 Nie było (oraz Edyta Górniak) 4 11 – 3
„—” pozycja nie była notowana.
Inne
Rok Tytuł[43] Uwagi
2002 Live Przystanek Woodstock 2001 Bootleg
2004 Droga do Czasu ludzi cienia Bootleg

Wideografia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł
2004 Przystanek Woodstock – Live
  • Data: 26 lipca 2004[44]
  • Wydawca: Złoty Melon, Noise INC., Pomaton EMI[45]
  • Format: DVD

Teledyski

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Reżyseria Album
1995 „Godność”[46] — Respect
„Cisza”[46] —
1996 „Wyżej” Yach Paszkiewicz[46] Getto
„Bruk” Jacek Taszkowski, Leszek Molski[46]
1997 „Ghetto”
1998 „W imię Boga” zdj. Pilmotwórnia
(Paweł Althamer, Grzegorz Matusik)[46][47] 		Koniec wieku
„Płomień życia”
2002 „Dzisiaj mnie kochasz, jutro nienawidzisz”
(oraz Anna Maria Jopek) 		Mikołaj Górecki[46][48][49][50][51] Czas ludzi cienia
„Nie było”
„N.U.E.R.H.A."
2003 „Jeden taki dzień” (oraz Peja) Mikołaj Górecki, Piotr Mohamed[14][46] Revolta
2004 „Nie było” (oraz Edyta Górniak) Michał Gazda, Piotr Mohamed[46]
2007 „Sympathy for the devil part 666” Mikołaj Górecki[52] The Triptic
„Give It All Away" Piotr Mohamed, Mikołaj Górecki,
Łukasz Urbanowski[53][54]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Kategoria Nagroda Uwagi
1995 Teledysk roku („Cisza”) Yach Film Nominacja[3]
1996 Grand Prix („Bruk”) Nagroda[3]
Najlepsza reżyseria („Bruk”) Nagroda[3]
Najlepszy montaż („Bruk”) Nagroda[3]
1997 Album roku metal (Ghetto) Fryderyk Nagroda[55]
1998 Album roku metal (Koniec wieku) Nominacja[56]
1999 Album roku metal (The End Of The Century) Nominacja[57]
2002 Najlepsza reżyseria („Dzisiaj mnie kochasz, jutro nienawidzisz”) Yach Film Nominacja[58]
Najlepsza kreacja aktorska („Dzisiaj mnie kochasz, jutro nienawidzisz”) Nominacja[58]
Grand Prix („Dzisiaj mnie kochasz, jutro nienawidzisz”) Nagroda[58]
Album roku metal (Czas ludzi cienia) Fryderyk Nagroda[59]
2003 Muzyk roku (Glaca) Plebiscyt Metal Hammer, 2002 3 miejsce[60]
Osobowość roku (Glaca) 1 miejsce[60]
Zespół roku 2 miejsce[60]
Album roku (Czas ludzi cienia) 1 miejsce[60]
Przebój roku („Dzisiaj mnie kochasz jutro nienawidzisz”) 1 miejsce[60]
2004 Najlepszy wokalista (Piotr „Glaca” Mohamed) Plebiscyt Teraz Rock, 2003 4 miejsce[61]
Najlepszy gitarzysta (Tomasz „Magic” Osiński) 8 miejsce[61]
Najlepszy zespół 5 miejsce[61]
Najlepsza płyta (Revolta) 6 miejsce[61]
Najlepszy przebój („Jeden taki dzień”) 5 miejsce[61]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Znamy szczegóły trasy Sweet Noise. Respect Tour | RockMetalNews [online], 19 września 2019 [dostęp 2019-12-13] (pol.).
  2. ↑ a b Sweet Noise. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-06-21]. (pol.).
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by Biografia Sweet Noise. www.sweetnoise.pl. [dostęp 2023-06-21]. (pol.).
  4. ↑ Laureaci Jarocina '94. „Trybuna Śląska”. Nr 187, s. 5, 12 sierpnia 1994. 
  5. ↑ a b Marcin Prokop: Anioł z piekła rodem. gala.onet.pl. [dostęp 2011-01-17]. (pol.).
  6. ↑ Marcin Kornak: Nigdy Więcej. www.nigdywiecej.org. [dostęp 2011-05-12]. (pol.).
  7. ↑ Michał Fijka, „Nie mogę łatwo oddać skóry”. Wywiad z PIOTREM MOHAMEDEM, liderem zespołu Sweet Noise, „Nigdy Więcej”, 12, 2000–2001, ISSN 1428-0884.
  8. ↑ Nowy Sweet Noise później. muzyka.interia.pl. [dostęp 2011-02-03]. (pol.).
  9. ↑ Sweet Noise kręci teledysk. www.rockmetal.pl. [dostęp 2009-06-21]. (pol.).
  10. ↑ Rusza Przystanek Woodstock. muzyka.interia.pl. [dostęp 2011-02-03]. (pol.).
  11. ↑ Sweet Noise: Okradani są artyści i słuchacze. muzyka.interia.pl. [dostęp 2011-02-03]. (pol.).
  12. ↑ Metalmania 2003: Szczegóły imprezy. muzyka.interia.pl. [dostęp 2011-02-03]. (pol.).
  13. ↑ a b Sweet Noise: Album z Edytą Górniak. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-06-21]. (pol.).
  14. ↑ a b Sweet Noise z Peją. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-06-21]. (pol.).
  15. ↑ Sweet Noise na DVD. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-06-21]. (pol.).
  16. ↑ Docent nie żyje. muzyka.interia.pl. [dostęp 2011-02-10]. (pol.).
  17. ↑ Afrykański tryptyk Sweet Noise. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-06-21]. (pol.).
  18. ↑ Tryptyk Sweet Noise nieco później. muzyka.onet.pl. [dostęp 2011-01-18]. (pol.).
  19. ↑ Premiera najnowszej płyty Sweet Noise. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-06-21]. (pol.).
  20. ↑ a b Zobacz nowy klip Sweet Noise. muzyka.onet.pl. [dostęp 2011-01-18]. (pol.).
  21. ↑ „We Are The Strange” w Warszawie. muzyka.onet.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  22. ↑ a b Serce: Nowy projekt Glacy w sieci. www.nuta.pl. [dostęp 2011-02-02]. (pol.).
  23. ↑ a b Sweet Noise: solowy projekt Glacy w sieci. muzyka.onet.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  24. ↑ a b c Glaca razem z basistą Tool. tuba.pl. [dostęp 2011-02-02]. (pol.).
  25. ↑ Biografia Sweet Noise. www.miastomuzyki.pl. [dostęp 2011-02-03]. (pol.).
  26. ↑ a b Igor Stefanowicz: Sweet Noise – Czas ludzi cienia. www.terazrock.pl. [dostęp 2009-06-21]. (pol.).
  27. ↑ Bartek Koziczyński: Recenzja Sweet Noise – Revolta. terazrock.pl. [dostęp 2011-02-03]. (pol.).
  28. ↑ Kuba Pagiński: Sweet Noise – The Triptic. muzyka.onet.pl. [dostęp 2011-02-03]. (pol.).
  29. ↑ Marek Świrkowicz: Sweet Noise – The Triptic. terazrock.pl. [dostęp 2011-02-03]. (pol.).
  30. ↑ a b Chris True: Sweet Noise Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2011-01-17]. (ang.).
  31. ↑ Recenzja: Sweet Noise – Czas Ludzi Cienia. muzyka.gery.pl. [dostęp 2011-02-03].
  32. ↑ Jarocin 2016: Powrót Sweet Noise. muzyka.interia.pl. [dostęp 2016-02-19]. (pol.).
  33. ↑ skład zespołu
  34. ↑ Dyskografia: albumy. www.sweetnoise.pl. [dostęp 2009-06-21]. (pol.).
  35. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 19.08.2002 – 25.08.2002. olis.onyx.pl. [dostęp 2010-10-27]. (pol.).
  36. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 17.11.2003 – 23.11.2003. olis.onyx.pl. [dostęp 2010-10-27]. (pol.).
  37. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 06.08.2007 – 12.08.2007. olis.onyx.pl. [dostęp 2010-10-27]. (pol.).
  38. ↑ Dyskografia: single. www.sweetnoise.pl. [dostęp 2009-06-21]. (pol.).
  39. ↑ Archiwum Listy Przebojów Trójki – Sweet Noise & Anna Maria Jopek. www.lp3.pl. [dostęp 2009-12-25]. (pol.).
    Archiwum Listy Przebojów Trójki – Sweet Noise & Edyta Górniak. www.lp3.pl. [dostęp 2009-12-25]. (pol.).
  40. ↑ Statystyki dla wykonawcy Sweet Noise. www.radio.szczecin.pl. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
  41. ↑ 30 ton – lista, lista przebojów - 29 września 2002. cgm.pl. [dostęp 2012-07-28]. (pol.).
  42. ↑ Archiwum listy przebojów Radia PiK - Notowania z roku 2002. www.radiopik.pl. [dostęp 2012-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (pol.).
    Archiwum listy przebojów Radia PiK - Notowania z roku 2004. www.radiopik.pl. [dostęp 2012-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (pol.).
  43. ↑ Dyskografia: bootlegi. www.sweetnoise.pl. [dostęp 2009-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-09)]. (pol.).
  44. ↑ Sweet Noise – „Przystanek Woodstock 2003”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2010-10-27]. (pol.).
  45. ↑ Dyskografia: DVD. www.sweetnoise.pl. [dostęp 2009-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-19)]. (pol.).
  46. ↑ a b c d e f g h Wideografia. www.sweetnoise.pl. [dostęp 2009-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-13)]. (pol.).
  47. ↑ Sweet Noise – Koniec Wieku. www.discogs.com. [dostęp 2011-02-03]. (ang.).
  48. ↑ Zobacz teledysk Sweet Noise. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-06-21]. (pol.).
  49. ↑ „Nie było” Sweet Noise. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-06-21]. (pol.).
  50. ↑ Kolejny teledysk Sweet Noise. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-06-21]. (pol.).
  51. ↑ Sweet Noise: Koncertowy teledysk. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-06-21]. (pol.).
  52. ↑ 16. Festiwal Polskich Wideoklipów Yach Film > Nominacje. www.stopklatka.pl. [dostęp 2010-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-10)]. (pol.).
  53. ↑ Zobacz nowy klip Sweet Noise. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-06-21]. (pol.).
  54. ↑ NOWY TELEDYSK SWEET NOISE. szorty.pl. [dostęp 2011-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-20)]. (pol.).
  55. ↑ Fryderyki – nominowani i laureaci 1997. www.zpav.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  56. ↑ Fryderyki – nominowani i laureaci 1998. www.zpav.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  57. ↑ Fryderyki – nominowani i laureaci 1999. www.zpav.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  58. ↑ a b c Sweet Noise: Nagroda za teledysk. muzyka.interia.pl. [dostęp 2009-06-21]. (pol.).
  59. ↑ Fryderyki – nominowani i laureaci 2002. www.zpav.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  60. ↑ a b c d e Podsumowanie roku Czytelnicy. „Metal Hammer”. 2/2003, s. 26-27. Tomasz Dziubiński. Metal Mind Sp. z o.o.. ISSN 1231-9759. (pol.). 
  61. ↑ a b c d e Teraz Najlepsi 2003. www.terazrock.pl. [dostęp 2010-10-13]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Sweet Noise
Albumy studyjne
Single
  • Godność
  • Cisza
  • Wyżej
  • Bruk
  • Ghetto
  • W Imię Boga
  • Płomień życia
  • Dzisiaj mnie kochasz, jutro nienawidzisz
  • Nie było
  • N.U.E.R.H.A.
  • Jeden taki dzień
  • Nie było
  • Sympathy for the devil part 666
  • Give It All Away
  • Chaos
Wideografia
Bootlegi
  • Live Przystanek Woodstock 2001
  • Droga do Czasu Ludzi Cienia
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sweet_Noise&oldid=74126493”