Przejdź do zawartości

Stare Miasto (dzielnica Wrocławia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stare Miasto
Była dzielnica Wrocławia
Ilustracja
Stare Miasto we Wrocławiu
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miasto

Wrocław

Data założenia

1952 do 1990

Powierzchnia

6,8 km²

Populacja (31.12.2019)
• liczba ludności


46 372[1]

• gęstość

6819,4 os./km²

Położenie na mapie Wrocławia
Położenie na mapie

Stare Miasto – była dzielnica samorządowo-administracyjna Wrocławia, ustanowiona 12 lutego 1952 r., jej funkcje 8 marca 1990 r. przejął w szerokim zakresie Urząd Miejski nowo powstałej Gminy Wrocław. Nazwa Stare Miasto przywoływana jest dla celów statystycznych, oraz funkcjonuje w organach administracji rządowej i specjalnej np. ZOZ, Urząd Skarbowy, Prokuratura, Policja, itp. Obszar dawnej dzielnicy Stare Miasto liczy 6,8 km² i według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. zamieszkiwały go 46 372 osoby[1].

Granice dzielnicy stanowią: prawy brzeg Odry, dawny bieg Oławy, wschodni odcinek Fosy Miejskiej, ul. Dworcowa oraz linia kolejowa z Dworca Głównego w kierunku Poznania. Do dzielnicy należą osiedla: Stare Miasto (obejmuje także historyczne Nowe Miasto), Przedmieście Świdnickie oraz Szczepin. Ostatnie z nich, zabudowane głównie wysokimi budynkami mieszkalnymi z lat 60. i 70., jest najliczniej zamieszkane, mimo że jego północna część pozostaje niezabudowana.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-05-20].