Przejdź do zawartości

Simon Aspelin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Simon Aspelin
Ilustracja
Państwo

 Szwecja

Data i miejsce urodzenia

11 maja 1974
Saltsjöbaden

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1998

Zakończenie kariery

17 lipca 2011

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

436 (17 sierpnia 1998)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

12

Najwyżej w rankingu

7 (3 marca 2008)

Australian Open

QF (2006)

Roland Garros

3R (2005, 2007–2009, 2011)

Wimbledon

QF (2004, 2006, 2009)

US Open

W (2007)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2008 tenis ziemny
(gra podwójna)

Simon Olof Karl Aspelin (ur. 11 maja 1974 w Saltsjöbaden) – szwedzki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, zwycięzca US Open 2007 w grze podwójnej, wicemistrz olimpijski w grze podwójnej z Pekinu (2008).

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Praworęczny Szwed karierę zawodową rozpoczął w roku 1998, po studiach w USA (Pepperdine University w Malibu, Kalifornia).

W grze pojedynczej nie osiągnął większych sukcesów; najwyżej w rankingu singlistów był na 436. miejscu w sierpniu 1998 roku.

Aspelin przede wszystkim występował w rozgrywkach deblowych odnosząc w przeciągu swojej kariery 12 zwycięstw w turniejach rangi ATP World Tour oraz w dalszych 21 turniejach grał w finale. Jego największym sukcesem w karierze jest zwycięstwo w wielkoszlemowym US Open z 2007 roku w grze podwójnej. Wspólnie z Julianem Knowlem wyeliminowali w drodze po tytuł m.in. czołową parę w rankingu Boba i Mike’a Bryanów. W finale para szwedzko–austriacka pokonała debel Lukáš DlouhýPavel Vízner. Ponadto Aspelin jest finalistą Tennis Masters Cup z roku 2007, gdzie grał ponownie z Julianem Knowlem. W finale przegrali z parą Mark KnowlesDaniel Nestor. Rok później, podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie Aspelin, tworząc duet z Thomasem Johanssonem, wywalczyli srebrny medal ponosząc porażkę w finale ze Szwajcarami, Rogerem Federerem oraz Stanislasem Wawrinką. Najwyższą pozycję w indywidualnym rankingu deblistów szwedzki tenisista osiągnął na początku marca 2008 roku – nr 7.

W roku 2001 Aspelin zadebiutował w reprezentacji Szwecji w Pucharze Davisa. Jest półfinalistą edycji z roku 2007. Wtedy to w rundzie o finał Szwedzi przegrali z USA 4:1. Łącznie w reprezentacji Szwecji rozegrał czternaście meczów – dwa przegrane pojedynki w singlu oraz sześć wygranych, a także sześć przegranych w deblu.

Dnia 17 lipca 2011 roku, po przegranym finale w Båstad, Aspelin zakończył karierę tenisową[1][2].

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (12–21)

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem (1–0)
Igrzyska olimpijskie (0–1)
Tennis Masters Cup /
ATP World Tour Finals (0–1)
ATP Masters Series /
ATP World Tour Masters 1000 (0–1)
ATP International Series Gold /
ATP World Tour 500 (3–4)
ATP International Series /
ATP World Tour 250 (8–14)
Wygrane według nawierzchni
Twarda (5–10)
Ceglana (5–10)
Trawiasta (1–1)
Dywanowa (1–0)
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy w finale Wynik finału
Zwycięzca 1. 13 lutego 2000 Marsylia Twarda (hala) Szwecja Johan Landsberg Hiszpania Juan Ignacio Carrasco
Hiszpania Jairo Velasco Jr
7:6(2), 6:4
Finalista 1. 15 lipca 2001 Båstad Ceglana Australia Andrew Kratzmann Niemcy Karsten Braasch
Niemcy Jens Knippschild
6:7(3), 6:4, 6:7(5)
Finalista 2. 29 lipca 2001 Kitzbühel Ceglana Australia Andrew Kratzmann Hiszpania Àlex Corretja
Argentyna Luis Lobo
1:6, 4:6
Finalista 3. 24 lutego 2002 Buenos Aires Ceglana Australia Andrew Kratzmann Argentyna Gastón Etlis
Argentyna Martín Rodríguez
6:3, 3:6, 4–10
Finalista 4. 14 kwietnia 2002 Estoril Ceglana Australia Andrew Kratzmann Niemcy Karsten Braasch
Rosja Andriej Olchowski
3:6, 3:6
Zwycięzca 2. 25 maja 2003 Sankt Pölten Ceglana Włochy Massimo Bertolini Armenia Sarkis Sarksjan
Serbia Nenad Zimonjić
6:4, 6:7(8), 6:3
Zwycięzca 3. 13 lipca 2003 Båstad Ceglana Włochy Massimo Bertolini Argentyna Lucas Arnold Ker
Argentyna Mariano Hood
6:7(3), 6:0, 6:4
Finalista 5. 14 września 2003 Bukareszt Ceglana Południowa Afryka Jeff Coetzee Niemcy Karsten Braasch
Armenia Sarkis Sarksjan
6:7(7), 2:6
Finalista 6. 11 lipca 2004 Båstad Ceglana Australia Todd Perry Indie Mahesh Bhupathi
Szwecja Jonas Björkman
6:4, 6:7(2), 6:7(6)
Finalista 7. 18 lipca 2004 Stuttgart Ceglana Australia Todd Perry Czechy Jiří Novák
Czechy Radek Štěpánek
2:6, 4:6
Finalista 8. 9 stycznia 2005 Adelaide Twarda Australia Todd Perry Belgia Xavier Malisse
Belgia Olivier Rochus
6:7(5), 4:6
Finalista 9. 16 stycznia 2005 Auckland Twarda Australia Todd Perry Szwajcaria Yves Allegro
Niemcy Michael Kohlmann
4:6, 6:7(4)
Zwycięzca 4. 6 lutego 2005 Delray Beach Twarda Australia Todd Perry Australia Jordan Kerr
Stany Zjednoczone Jim Thomas
6:3, 6:3
Zwycięzca 5. 20 lutego 2005 Memphis Twarda (hala) Australia Todd Perry Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 6:4
Finalista 10. 19 czerwca 2005 Nottingham Trawiasta Australia Todd Perry Izrael Jonatan Erlich
Izrael Andy Ram
6:4, 3:6, 5:7
Finalista 11. 24 lipca 2005 Indianapolis Twarda Australia Todd Perry Australia Paul Hanley
Stany Zjednoczone Graydon Oliver
2:6, 1:3 krecz
Finalista 12. 24 października 2005 Tokio Twarda Australia Todd Perry Japonia Satoshi Iwabuchi
Japonia Takao Suzuki
4:5(3), 4:5(13)
Finalista 13. 15 stycznia 2006 Auckland Twarda Australia Todd Perry Rumunia Andrei Pavel
Holandia Rogier Wassen
3:6, 7:5, 4–10
Zwycięzca 6. 29 października 2006 Petersburg Dywanowa (hala) Australia Todd Perry Austria Julian Knowle
Austria Jürgen Melzer
6:1, 7:6(3)
Finalista 14. 14 stycznia 2007 Auckland Twarda Południowa Afryka Chris Haggard Południowa Afryka Jeff Coetzee
Holandia Rogier Wassen
7:6(9), 3:6, 2–10
Zwycięzca 7. 26 maja 2007 Pörtschach Ceglana Austria Julian Knowle Czechy Leoš Friedl
Czechy David Škoch
7:6(6), 5:7, 10–5
Zwycięzca 8. 17 czerwca 2007 Halle Trawiasta Austria Julian Knowle Francja Fabrice Santoro
Serbia Nenad Zimonjić
6:4, 7:6(5)
Zwycięzca 9. 15 lipca 2007 Båstad (2) Ceglana Austria Julian Knowle Argentyna Martín García
Argentyna Sebastián Prieto
6:2, 6:4
Zwycięzca 10. 7 września 2007 US Open, Nowy Jork Twarda Austria Julian Knowle Czechy Lukáš Dlouhý
Czechy Pavel Vízner
7:5, 6:4
Finalista 15. 18 listopada 2007 Tennis Masters Cup, Szanghaj Twarda (hala) Południowa Afryka Chris Haggard Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
2:6, 3:6
Finalista 16. 17 sierpnia 2008 Pekin Twarda Szwecja Thomas Johansson Szwajcaria Roger Federer
Szwajcaria Stanislas Wawrinka
3:6, 4:6, 7:6(4), 3:6
Finalista 17. 12 kwietnia 2009 Cassablanca Ceglana Australia Paul Hanley Polska Łukasz Kubot
Austria Oliver Marach
6:7(4), 6:3, 6–10
Finalista 18. 17 maja 2009 Madryt Ceglana Południowa Afryka Wesley Moodie Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
4:6, 4:6
Zwycięzca 11. 26 lipca 2009 Hamburg Ceglana Australia Paul Hanley Brazylia Marcelo Melo
Słowacja Filip Polášek
6:3, 6:3
Finalista 19. 25 października 2009 Sztokholm Twarda (hala) Australia Paul Hanley Brazylia Bruno Soares
Zimbabwe Kevin Ullyett
4:6, 6:7(4)
Finalista 20. 14 lutego 2010 Rotterdam Twarda (hala) Australia Paul Hanley Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
4:6, 6:4, 7–10
Zwycięzca 12. 27 lutego 2010 Dubaj Twarda Australia Paul Hanley Czechy Lukáš Dlouhý
Indie Leander Paes
6:2, 6:3
Finalista 21. 17 lipca 2011 Båstad Ceglana Szwecja Andreas Siljeström Szwecja Robert Lindstedt
Rumunia Horia Tecău
3:6, 3:6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Swedish Doubles Player Simon Aspelin to Retire. 10sballs.com. [dostęp 2011-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 lipca 2011)]. (ang.).
  2. Lindstedt-Tecau Retain Bastad Title; Aspelin Retires From Pro Tennis. atpworldtour.com. [dostęp 2011-07-17]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]