Przejdź do zawartości

Semproniusz Asellion

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sempronius Asellio (ur. ok. 160 p.n.e., zm. ok. 90 p.n.e.) – rzymski historyk.

O nim samym wiadomym jest tylko to, że służył jako trybun wojskowy podczas walk o Numancję w 133 p.n.e. Jego zachowane tylko we fragmentach dzieło, które mogło nazywać się Res gestae, Res Romanae lub Historiae składało się z czternastu (lub więcej) ksiąg i przedstawiało wydarzenia prawdopodobnie od 146 p.n.e. do co najmniej śmierci trybuna ludowego Marka Liwiusza Druzusa w 91 p.n.e.[1] Asellion był krytykiem historiografii analistycznej i przeciwstawiał jej pragmatyczną metodę przedstawiania historii, był też pierwszym historykiem, który nakreślił koncepcję historiograficzną[1]. W zachowanych fragmentach swojego dzieła twierdził, że opisy wojny powinny przedstawiać nazwisko konsula prowadzącego wojnę, a także jaki miała przebieg i kto ją wygrał, przez co uważa się, że miał podobne do Polibiusza koncepcje historiograficzne[2]. Stwierdzał też, że historia powinna wzbudzać chęć obywateli do obrony państwa i jednocześnie powstrzymywać ich od czynienia zła. Jego dzieło posiadało prosty i niewyszukany język, przez co Asellion był w późniejszych czasach krytykowany przez Cycerona[2]. Za kontynuatora dzieła Semproniusza uważany jest Lucjusz Korneliusz Sisenna.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Lewandowski 2007 ↓, s. 57.
  2. a b Lewandowski 2007 ↓, s. 58.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]