Ryszard Krasnodębski

Ryszard Krasnodębski
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	1925 ; Taluba
Data i miejsce śmierci	11 listopada 2022 ; Wrocław
	Profesor nauk matematycznych i ekonomicznych
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski; Wyższa Szkoła Ekonomiczna
Doktorat	1960 – matematyka ; Uniwersytet Wrocławski
Uczelnia	Politechnika Wrocławska
Okres zatrudn.	1960–1968; 1981–1985
	Odznaczenia

Ten artykuł od 2018-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ryszard Krasnodębski (ur. 1925 w Talubie, zm. 11 listopada 2022^[1]) – polski matematyk i ekonomista, nauczyciel akademicki Politechniki Wrocławskiej i Wyższej Szkoły Ekonomicznej we Wrocławiu.

Życiorys

Od 1932 do 1945 przebywał na Nowogródczyźnie i w Wilnie; w czasie II wojny światowej w szeregach Armii Krajowej (od 1943), od sierpnia do października 1944 pod pseudonimem „Ryś” w partyzanckiej kompanii „Piona”, po wojnie w Ludowym Wojsku Polskim (1945–1947).

Od 1946 we Wrocławiu, gdzie studiował na Uniwersytecie matematykę. Ukończył Wyższą Szkołę Ekonomiczną; należał do założycieli Koła Ekonomicznego Studentów, którego był też prezesem. Pracę doktorską z matematyki obronił w 1960^[2]. Promotorem rozprawy był Władysław Ślebodziński. Potem był pracownikiem naukowym i nauczycielem akademickim na Politechnice Wrocławskiej. Uczestnik protestów w Marcu 1968 (17 marca 1968 podjął głodówkę solidarnościową ze studentami, za co zwolniony został z pracy na Politechnice^[3]). Po utracie pracy na Politechnice zatrudniony w Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej, gdzie kierował Pracownią Modeli Matematycznych (zajmował się problematyką ochrony wód przed zanieczyszczeniami). Dzięki staraniom Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w 1981 powrócił na Politechnikę, gdzie pozostał do przejścia na emeryturę w 1985^[4].

Został pochowany na Cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu^[5].

Autor i tłumacz ponad 30 prac zarówno z dziedziny matematyki (w tym także matematyki stosowanej), jak i społecznej, m.in.:

Wstęp do geometrii dawnej i nowej, 1967, (tłumaczenie z: H.S.M. Coxeter, Introduction to Geometry, 1961)
Rozważania o demokracji. Uwarunkowania, istota, implikacje, Wydawnictwo Entelechia, Wrocław 1994
Abraham i Melchizedek, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Kraków 2003, ISBN 83-7354-045-8
O naprawę parlamentaryzmu Rzeczypospolitej, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 2004, ISBN 83-7384-118-0
On Władysław Strzemiński's 13. Unistic Composition. Philosophical, Physical and Mathematical Aspects, Symmetry: Culture and Science, vol. 9. Nos. 2–4. 347–371. 1998