Ray Parker Jr.
 Parker na ceremonii otrzymania gwiazdy w Alei Gwiazd w Los Angeles (2013) | |
| Imię i nazwisko |
Ray Erskine Parker Jr. |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
muzyk, piosenkarz, autor tekstów, producent muzyczny, aktor |
| Aktywność |
Od 1963 |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania |
Raydio, Jerry Knight, Stevie Wonder, Barry White, Cheryl Lynn, Michael Henderson |
| Strona internetowa | |
Ray Erskine Parker Jr. (ur. 1 maja 1954 w Detroit) – amerykański muzyk, piosenkarz, autor tekstów, producent muzyczny i aktor. W swojej karierze solowej skomponował utwór tytułowy do filmu komediowego Ghostbusters (1984) o tej samej nazwie. Był też głównym wokalistą w zespole Raydio oraz współpracował z Barrym White’em[1][2].
Dzieciństwo
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Detroit (stan Michigan) jako syn Venolii Parker i Ray Parkera Sr. Miał dwójkę rodzeństwa: brata Opeltona i siostrę Barbarę[3][4].
W Angel Elementary School nauczyciel muzyki, Alfred T. Kirby, zainspirował go, by został w przyszłości muzykiem – w wieku 6 lat zaczął grać na klarnecie. Poszedł dlatego też do 10. klasy w Cass Tech High School. W 1971 ukończył Northwestern High School, znajdującą się w Detroit. Przystąpił później do Lawrence Technological University.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Początki i Raydio
[edytuj | edytuj kod]W 1974 Parker wystąpił w filmie „Uptown Saturday Night” (pol. „Sobotnia noc”) jako gitarzysta[5].
W połowie lat 70. był sidemanem w grupie muzycznej The Love Unlimited Orchestra Barry’ego White’a, przed założeniem swojego zespołu Raydio w 1977[5]. Pisał piosenki i pracował dla The Carpenters, Rufus & Chaka Khan, Arethy Franklin, Stevie’a Wondera, Leona Haywooda, Temptations, The Spinners, Boza Scaggsa, Rhythm Heritage, Gladys Knight i The Pips[5].
Kariera solowa
[edytuj | edytuj kod]Po rozwiązaniu grupy Raydio w 1981, Parker rozpoczął swoją karierę solową, w trakcie której jego 40 utworów zdobyło znaczną popularność, m.in. singel „The Other Woman” (4. miejsce w kategorii pop w 1982) oraz (szczególnie) utwór „Ghostbusters” z 1984[5].
„Ghostbusters” jest utworem tytułowym filmu Pogromcy duchów, w którym główne role zagrali Bill Murray i Dan Aykroyd. Singel utrzymywał 1. miejsce w Billboard Hot 100 przez pierwsze trzy tygodnie oraz także 1. miejsce w liście Black Singles. Kawałek został nominowany do nagrody Akademii za najlepszą piosenkę oryginalną w 1984, jednakże przegrał z utworem autorstwa Stevie’a Wondera „I Just Called to Say I Love You”, który znalazł się w filmie Kobieta w czerwieni[5].
W latach 80. wystąpił jako gość specjalny w sitcomie Gimme a Break!, w którym rolę główną grała Nell Carter.
Kontrowersje
[edytuj | edytuj kod]Parker został oskarżony o plagiat melodii z utworu „I Want a New Drug” (zdobył 6. miejsce w Billboard Hot 100) grupy Huey Lewis & the News, wydanego 6 miesięcy wcześniej od kawałka „Ghostbusters”. Ugoda sądowa nastąpiła w 1995, która zakazała im ostatecznie ujawniać jakichkolwiek informacji, jakie nie zostały uwzględnione w komunikacie prasowym[5][6]. Powrócono do sprawy w 2001, kiedy Parker pozwał Lewisa za jego komentarze (dot. sprawy sądowej ugodzonej w 1995) w programie „Behind The Music”. Ostatecznie nie są znane wyniki tego procesu[7].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]
Raydio
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Tytuł | Pozycja w liście przebojów | Certyfikat | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| US[8] | US R&B[9] | AUS[10] | CAN[11] | SWE[12] | |||
| 1978 | Raydio | 27 | 45 | 43 | 29 | – | USA: złota płyta[13] |
| 1979 | Rock On | 45 | 4 | 65 | 42 | – | USA: złota płyta[13] |
| 1980 | Two Places at the Same Time | 33 | 6 | – | – | 40 | USA: złota płyta[13] |
| 1981 | A Woman Needs Love | 13 | 1 | – | – | – | USA: złota płyta[13] |
| „–” oznacza, że album nie był notowany. | |||||||
Kariera solowa
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Tytuł | Pozycja w liście przebojów | |
|---|---|---|---|
| US[14] | Top R&B/Hip-Hop Albums[15] | ||
| 1982 | „The Other Woman” | 11 | 1 |
| 1983 | „Woman Out of Control” | 45 | 18 |
| 1985 | „Sex and The Single Man” | 65 | 48 |
| 1987 | „After Dark” | 86 | 27 |
| 1991 | „I Love You Like You Are” | – | 97 |
| 2006 | „I’m Free” | – | – |
| „–” oznacza, że singel nie był notowany. | |||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dale Kawashima, Special Interview with Ray Parker Jr., Renowned Artist/Writer/Producer of “Ghostbusters” And Many Other Classic Hit Songs [online], Songwriter Universe, 18 grudnia 2016 (ang.).
- ↑ Meredith Alloway, Past and Present Combine at the Tribeca Film Fest’s Salute to Clive Davis [online], Vanity Fair, 20 kwietnia 2017 (ang.).
- ↑ Ray Parker Jr. Net Worth [online], Hot Celebs Wiki, 24 kwietnia 2019 (ang.).
- ↑ Ray Parker [online], Los Angeles Music Awards (ang.).
- ↑ a b c d e f Keith Jones, Ray Parker Jr. – Biography [online], last.fm, 11 listopada 2011 (ang.).
- ↑ Teri Vanhorn, Ray Parker Jr. suing Huey Lewis over ‘Ghostbusters’ comment [online], MTV News, 23 marca 2001 (ang.).
- ↑ Stacy Conradt, Was the Ghostbusters Theme Stolen from Huey Lewis? [online], Mental Floss, 31 października 2013 (ang.).
- ↑ Raydio Chart History – Billboard 200 [online], Billboard (ang.).
- ↑ Raydio Chart History – Top R&B/Hip-Hop Albums [online], Billboard (ang.).
- ↑ David Kent: Australian Charts Book 1970–1992. Turramurra: Australian Chart Book, 1993. ISBN 0-646-11917-6.
- ↑ RPM Weekly – Raydio [online], Library and Archives Canada, 22 lipca 2014 (ang.).
- ↑ Swedishcharts – Raydio [online], Swedish Charts Portal (ang.).
- ↑ a b c d Gold & Platinum [online], Recording Industry Association of America (ang.).
- ↑ Ray Parker Jr. – Billboard 200 [online], Billboard (ang.).
- ↑ Ray Parker Jr. – Top R&B/Hip-Hop Albums [online], Billboard (ang.).