Przejdź do zawartości

Plektruda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Plektruda
Ilustracja
Data i miejsce śmierci

po 717
Kolonia

Ojciec

Hugobert

Matka

Irmina z Oeren

Mąż

Pepin z Heristalu

Dzieci

Drogo,
Grimoald

Plektruda (zm. po 717) – żona frankijskiego majordoma Pepina z Heristalu.

Była córką Hugoberta, seneszala króla Chlodwiga IV i Irminy z Oeren. Około 670 roku poślubiła Pepina z Heristalu, późniejszego majordoma królestwa Franków. Miała z nim dwóch synów Droga i Grimoalda[1].

Plektruda, jako pochodząca z możnego rodu, wniosła ze sobą znaczne posiadłości ziemskie w rejonie Mozeli. Ziemie te, w połączeniu z rodowymi posiadłościami Arnulfingów, stworzyły materialne podstawy władzy potomków Pepina z Heristalu[2]. Podejrzewa się, że jej rola u boku męża była znaczna, gdyż jej imię pojawia się na wszystkich dyplomach Pepina jako współwystawczyni[3].

Po śmierci obydwu synów starała się zachować jego dziedzictwo męża dla wnuków. W celu zabezpieczenia ich interesów uwięziła syna Pepina ze związku z AlpaidąKarola Młota[4]. Udało jej się osadzić Teudoalda na stanowisku majordoma Austrazji, a Arnulfa – Neustrii. Już w 715 doszło do buntu w Neustrii, który doprowadził do obalenia rządów Teudoalda. W 716 roku zdecydowała się poprzeć króla Chilperyka II i jego majordoma Ragenfrieda przeciwko Karolowi, który tym czasie zbiegł z więzienia. W 717 roku Karol Młot pokonał Chilperyka II i Ragamfreda pod Vincy, po czym namówił macochę do wydania mu skarbu ojca[5]. Plektruda zmarła prawdopodobnie niedługo potem w Kolonii, gdzie została pochowana[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Rosamond McKitterick, Królestwa Karolingów. Władza – konflikty – kultura. 751 – 987, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2013, ISBN 978-83-01-17440-8.
  • Rudolf Schieffer, Plektrud, [w:] Neue Deutsche Biographie, t. 20, 2001, s. 527–528 [dostęp 2022-08-18].
  • Ian Wood, Królestwa Merowingów 450 – 751. Władza – społeczeństwo – kultura., Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, ISBN 978-83-01-16943-5.