Paul von Rennenkampf

Paul von Rennenkampf
	generał kawalerii
Data i miejsce urodzenia	29 kwietnia 1854 ; Konuvere, gubernia estońska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	1 kwietnia 1918 ; Taganrog, Obwód Wojska Dońskiego, RFSRR
	Przebieg służby
Lata służby	1873–1915
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego
Jednostki	1 Armia
Stanowiska	głównodowodzący 1 Armii, dowódca Wileńskiego Okręgu Wojskowego
Główne wojny i bitwy	Powstanie bokserów,; I wojna światowa: bitwa pod Łodzią;
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Paul von Rennenkampf (ros. Павел Карлович Ренненкампф; ur. 17 kwietnia^?/29 kwietnia 1854 w Konuvere, zm. 1 kwietnia 1918 w Taganrogu) – rosyjski wojskowy niemieckiego pochodzenia w stopniu generała kawalerii Armii Imperium Rosyjskiego. W 1918 aresztowany i rozstrzelany przez Czeka.

Życiorys

Pochodził z rodziny Niemców bałtyckich, która przybyła w XVI wieku z Westfalii do ówczesnych Inflant.

Ukończył oficerską szkołę piechoty junkrów w Helsinkach (1873) oraz Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego (1882). Po ukończeniu akademii służył w sztabie Warszawskiego Okręgu Wojskowego. 7 kwietnia 1890 roku w stopniu podpułkownika został szefem sztabu twierdzy Osowiec, a 7 kwietnia 1891 roku awansowany do stopnia pułkownika i przeniesiony na szefa sztabu 14 Dywizji Kawalerii^[1]. W 1900 roku został dowódcą brygady kawalerii. Uczestniczył w likwidacji powstania bokserów w Chinach.

W czasie wojny rosyjsko-japońskiej dowodził Zabajkalską Dywizją Kawalerii. Po wybuchu rewolucji 1905 roku, jako dowódca oddziału karnego we wschodniej Syberii, w latach 1905–1907 brał udział w likwidacji ruchów rewolucyjnych. W 1910 roku został mianowany generałem kawalerii. W 1913 roku mianowano go dowódcą Wileńskiego Okręgu Wojskowego.

Na początku I wojny światowej objął dowództwo rosyjskiej 1 Armii. W czasie tzw. operacji wschodniopruskiej (1914) nie udzielił pomocy 2 Armii, co doprowadziło do jej rozbicia, a później we wrześniu 1914 roku rozbicia jego własnej 1 Armii. Podczas bitwy pod Łodzią w listopadzie 1914 roku, w wyniku nieudolnych działań dowodzonej przez niego 1 Armii, niemieckiej grupie gen. Scheffera udało się wyjść z okrążenia. Te błędy przypłacił zdjęciem ze stanowiska dowódcy armii 6 października 1914 roku. Po dymisji przeprowadzono dochodzenie, które potwierdziło jego odpowiedzialność, prócz tego wykryto defraudację pieniędzy wojskowych. Dzięki poparciu cara nie był sądzony, jedynie został zmuszony do odejścia w stan spoczynku. Po rewolucji lutowej i obaleniu caratu był aresztowany i osadzony w twierdzy Pietropawłowskiej. Rozpoczęło się przeciw niemu nowe dochodzenie prowadzone przez Nadzwyczajną Komisję Śledczą Rządu Tymczasowego. Po przewrocie bolszewickim (rewolucji październikowej) został zwolniony z więzienia, wyjechał do Taganrogu, gdzie się ukrywał.

Aresztowany 16 marca 1918 roku przez funkcjonariuszy Czeka. Na polecenie Rady Komisarzy Ludowych zaoferowano mu stanowisko dowódcze w Armii Czerwonej. Rennenkampf jednak odmówił, w rezultacie w końcu marca Władimir Antonow-Owsiejenko osobiście wydał rozkaz o jego rozstrzelaniu^[2]. Wyrok wykonano w nocy 31 marca 1918.

Prawdopodobnie został pochowany na starym cmentarzu w Taganrogu^[3]^[4].

Ordery i odznaczenia

Rosyjskie

Order Świętego Jerzego III i IV klasy
Order Świętego Włodzimierza (trzykrotnie)
Order Świętej Anny (I, II i III klasy)
Order Świętego Stanisława (I, II i III klasy)
Złoty Oręż „Za Waleczność” (dwukrotnie)

Zagraniczne

Order Żelaznej Korony (Austro-Węgry)
Order Miecza (Szwecja)

Galeria

Rennenkampf wśród rosyjskich wojskowych podczas pobytu w Chinach w 1901
Paul von Rennenkampf w 1914
Rennenkampf (drugi po lewej) ze swoim sztabem w hotelu "Dessauer Hof" w Insterburgu w Prusach Wschodnich w sierpniu 1914
Prawdopodobne miejsce pochówku Paula von Rennenkampfa na cmentarzu w Taganrogu

Przypisy

↑ dr Bogusław Perzyk: Twierdza Osowiec 1882 – 1915. Warszawa: Militaria Bogusława Perzyka, 2004. ISBN 83-907405-1-6.str. 54.
↑ P. Kenez, Red Attack, White Resistance: Civil War in South Russia 1918, New Academia Publishing, Washington DC, ISBN 978-0-9744934-4-2, s. 121.
↑ Таганрог: Старое кладбище: Установлено место захоронения генерала П.К. Ренненкампфа [online], cemetery.su [dostęp 2020-09-22] .
↑ Американский след / Богудония.ру [online], bogudonia.ru [dostęp 2020-09-22] .

[1] r Bogusław Perzyk: Twierdza Osowiec 1882 – 1915. Warszawa: Militaria Bogusława Perzyka, 2004. ISBN 83-907405-1-6.str. 54.

[2] P. Kenez, Red Attack, White Resistance: Civil War in South Russia 1918, New Academia Publishing, Washington DC, ISBN 978-0-9744934-4-2, s. 121.

[3] Таганрог: Старое кладбище: Установлено место захоронения генерала П.К. Ренненкампфа [online], cemetery.su [dostęp 2020-09-22] .

[4] Американский след / Богудония.ру [online], bogudonia.ru [dostęp 2020-09-22] .

[1]

[2]

[3]

[4]