Paul Du Bois-Reymond

Paul Du Bois-Reymond (ur. 2 grudnia 1831 w Berlinie, zm. 7 kwietnia 1889 we Fryburgu Bryzgowijskim) – niemiecki matematyk, profesor we Fryburgu, Tybindzie i Berlinie. Zajmował się głównie analizą, zwłaszcza równaniami cząstkowymi, równaniami całkowymi, rachunkiem wariacyjnym i szeregami Fouriera.

Brat lekarza i fizjologa Emila du Bois-Reymonda.

Życiorys

Jego rodzice, Felix i Minette du Bois-Reymond, byli religijnymi pietystami. Felix pochodził z Neuchâtel, ale w 1804 przeniósł się do Berlina gdzie pracował jako nauczyciel. Rodzina miała piątkę dzieci, a językiem używanym w domu był francuski. Z tego powodu Paul biegle władał zarówno francuskim jak i niemieckim.

Paul uczył się w College'u w Neuchâtel, gimnazjum w Naumburg (Saale) a od 1853 studiował medycynę na Uniwersytecie w Zurychu. Wkrótce jego zainteresowania przesunęły się w kierunku fizyki matematycznej i matematyki.

Doktoryzował się w 1859 na Uniwersytecie Berlińskim w oparciu o rozprawę De aequilibrio fluidorum (promotorem był Ernst Kummer). Po obronie uczył w szkole średniej w Berlinie. Od 1865 zatrudniony na Uniwersytecie w Heidelbergu, po czterech latach przeniósł się na Uniwersytet we Fryburgu (1870–1874) a potem przez dziesięć lat wykładał na uniwersytecie w Tybindzie. Następnie był profesorem Technische Hochschule Charlottenberg w Berlinie.

Dzieło

Podał przykład funkcji ciągłej, której szereg Fouriera jest rozbieżny na gęstym zbiorze punktów 1873.
Opublikował przykład funkcji ciągłej nigdzie nie różniczkowalnej (w 1875; pierwszy przykład takiej funkcji został odkryty trzy lata wcześniej przez Karla Weierstrassa).
Odkrył argument przekątniowy, rozwinięty wkrótce później przez Georga Cantora (nie wiemy jednak czy Cantor opierał swoje wyniki na badaniach Du Bois-Reymonda).

Linki zewnętrzne

John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Paul Du Bois-Reymond w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)