Park Hotel Shanghai
.jpg) Elewacja czołowa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
West Nanjing Road 170 |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Wysokość całkowita |
83,8 |
| Kondygnacje |
24 |
| Ukończenie budowy |
1934 |
| Ważniejsze przebudowy |
lata 50. XX w., 1997, 2001 |
Położenie na mapie Szanghaju  | |
Położenie na mapie Chin  | |
 31°14′08,1460″N 121°28′01,1798″E/31,235596 121,466994
| |
Park Hotel Shanghai (chiń. upr. 国际饭店; pinyin Guójì Fàndìan, także: Joint Savings Society Building[1]) – hotel zlokalizowany w centrum Szanghaju (Chiny). W chwili ukończenia budowy był to najwyższy budynek w Azji i najwyższy w Chinach (pozostawał nim w Chinach do 1966, a w Szanghaju do 1983[2]; obecnie w mieście istnieje około 4000 wyższych budynków[1]).
Historia
[edytuj | edytuj kod]Budynek w stylu art deco[2] został wzniesiony w 1934[1], w jednej z najbardziej prestiżowych lokalizacji miejskich[2], jako wspólna inwestycja czterech dużych banków i stanowił najnowocześniejszy hotel w Azji lat 30. XX wieku. Nazwę zaczerpnięto od przebiegającej obok ówczesnej Park Road (obecnie Yellow River Road). Początkowo przed hotelem funkcjonował tor wyścigowy[1][3].
Obiekt został zaprojektowany przez słowackiego architekta węgierskiego pochodzenia Ladislava Hudca (projekt z 1931[2]), a zbudowany przez Taoyuji Construction Company. W czasach swojej największej świetności hotel był miejscem spotkań i pobytów znanych osób, m.in.: Song Qingling, czy Zhang Xueliang. W 1949 roku Chen Yi spotkał się tu z wyższymi urzędnikami Armii Ludowo-Wyzwoleńczej. W 1959 Guo Moruo napisał o obiekcie dwa wiersze, siedząc na jego dachu[3].
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Obiekt ma 83,8 metra wysokości, 22 kondygnacje naziemne i dwie podziemne[2]. Pierwsze trzy piętra wykończone są polerowanym czarnym granitem sprowadzonym z prowincji Shantung. Górne kondygnacje wyłożone są ciemnobrązową cegłą oraz ceramicznymi płytkami licowymi. Wygląd zewnętrzny uległ w toku eksploatacji dwóm zasadniczym zmianom: dodano markizę oraz osobne wejście do banku. Większość wnętrz została celowo przekształcona przez chiński rząd w latach 50. XX wieku, w ramach walki z burżuazyjną stylistyką. Budynek został odnowiony w latach 80. XX wieku, z częściowym przywróceniem oryginalnego stylu. W 1997 amerykański projektant, George Grigorian przebudował niektóre wnętrza w stylu art deco, a Christopher Choa odrestaurował lobby w tej samej stylistyce w 2001[2].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Kontekst urbanistyczny (2015) -
Plakietka z lat 30. XX w. -
Widok z 1978 -
Fragment wnętrz
_-_02.jpg)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Guang Yu Ren, Modernizm w Chinach – architektura na peryferiach świata czy jedna z wielu form nowoczesności?, s. 41
- ↑ a b c d e f Park Hotel Shanghai [online], architectuul.com [dostęp 2022-02-09].
- ↑ a b park hotel [online], web.archive.org, 20 kwietnia 2011 [dostęp 2022-02-09] [zarchiwizowane z adresu 2011-04-20].