Pēteris Plakidis
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Pēteris Plakidis (ur. 4 marca 1947 w Rydze[1][2], zm. 8 sierpnia 2017 w Lipawie[3]) – łotewski kompozytor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1965–1970 studiował u Valentīnsa Utkinsa i Gedertsa Ramansa w konserwatorium w Rydze[1][2]. Od 1969 do 1974 roku był dyrygentem Łotewskiego Teatru Narodowego[1]. W 1974 roku został wykładowcą kompozycji i instrumentacji w konserwatorium w Rydze, w 1991 roku otrzymał tytuł profesora tej uczelni[1]. W latach 1978–1984 był sekretarzem Związku Kompozytorów Łotewskich[2]. W 1990 roku odbył tournée po Stanach Zjednoczonych z Łotewską Orkiestrą Narodową, występując jako klawesynista[2].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Twórczość Plakidisa utrzymana była w estetyce antyromantycznej, oparta na formach nawiązujących przede wszystkim do muzyki barokowej[1]. Jego język muzyczny utrzymany był zasadniczo w ramach tonalności, z wykorzystaniem techniki kontrapunktycznej i dbałością o zachowanie jednolitości motywicznej[1]. W ograniczonym zakresie stosował współczesne środki wyrazu takie jak aleatoryzm i minimalizm[1].
Wybrane kompozycje
[edytuj | edytuj kod](na podstawie materiałów źródłowych)[1][2]
Utwory orkiestrowe
- Muzyka na fortepian, kotły i smyczki (1969)
- Koncert fortepianowy (1975)
- Legenda (1976)
- Sasaukšanās na grupę solistów i orkiestrę (1977)
- Koncert na 2 oboje i smyczki (1982)
- Koncert-Ballada na 2 skrzypiec, fortepian i smyczki (1984)
- Canto (1986)
- Concerto da camera (1992)
- Intrada na klarnet i orkiestrę (1992)
- Vēl viena Vēbera opera na klarnet i orkiestrę (1993)
- Wariacje (1996)
Utwory kameralne
- Improwizacja i burleska na trio fortepianowe (1966)
- Preludium i pulsacja na kwintet dęty (1975)
- Divas skices na obój (1975)
- Fifths na 2 fortepiany (1976)
- Romantische Musik na trio fortepianowe (1980)
- Hommage à Haydn na flet, wiolonczelę i fortepian (1982)
- Mały koncert na 2 skrzypiec (1991)
- Nocne rozmowy na klarnet i fortepian (1992)
Utwory na chór a cappella
- Fata morgana do tekstu Rainisa (1980)
- symfonia chóralna Nolemtība do tekstu Ojārsa Vācietisa (1986)
Utwory wokalno-instrumentalne
- Strēlnieks na głos i orkiestrę (1972)
- Dziesmas vējam un asinīm na mezzosopran i orkiestrę smyczkową (1991)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 126. ISBN 978-83-224-0837-7.
- ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2815. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ Liepājā miris ievērojamais latviešu komponists Pēteris Plakidis. zinas.tv3.lv, 2017-08-08. [dostęp 2024-08-26]. (łot.).