Przejdź do zawartości

NGC 1700

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 1700
Ilustracja
NGC 1700 (SDSS)
Odkrywca

William Herschel

Data odkrycia

5 października 1785

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Erydan

Typ

eliptyczna (E4)

Rektascensja

04h 56m 56,2s

Deklinacja

–04° 51′ 55″

Odległość

~ 180 mln ly[1]

Przesunięcie ku czerwieni

0,013069[2]

Jasność obserwowana

11,2m

Rozmiary kątowe

3,3' × 2,1'

Alternatywne oznaczenia
PGC 16386, MCG -1-13-38

NGC 1700 (również PGC 16386) – galaktyka eliptyczna (E4), znajdująca się w gwiazdozbiorze Erydanu. Odkrył ją William Herschel 5 października 1785[1].

Rotujący dysk w centrum NGC 1700 (teleskop kosmiczny Chandra)

Na podstawie obserwacji wykonanych za pomocą teleskopu kosmicznego Chandra astronomowie odkryli w centrum NGC 1700 największy jak dotąd dysk gazu o temperaturze milionów stopni emitującego promieniowanie X. Dysk ten rotuje, a jego średnica szacowana jest na 90 tysięcy lat świetlnych. Prawdopodobnie jest on wynikiem fuzji galaktyk (przypuszczalnie eliptycznej i spiralnej), do jakiej doszło około 3 miliardów lat temu[1][3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Courtney Seligman: NGC 1700. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2015-03-07]. (ang.).
  2. NGC 1700 w bazie SIMBAD (ang.)
  3. NGC 1700: Galaktyka eliptyczna i rotujący dysk w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia. 16 stycznia 2003

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]