NGC 1700
Wygląd
NGC 1700 (SDSS) | |
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
5 października 1785 |
Dane obserwacyjne (J2000) | |
Gwiazdozbiór | |
Typ |
eliptyczna (E4) |
Rektascensja |
04h 56m 56,2s |
Deklinacja |
–04° 51′ 55″ |
Odległość | |
Przesunięcie ku czerwieni |
0,013069[2] |
Jasność obserwowana |
11,2m |
Rozmiary kątowe |
3,3' × 2,1' |
Alternatywne oznaczenia | |
PGC 16386, MCG -1-13-38 |
NGC 1700 (również PGC 16386) – galaktyka eliptyczna (E4), znajdująca się w gwiazdozbiorze Erydanu. Odkrył ją William Herschel 5 października 1785[1].
Na podstawie obserwacji wykonanych za pomocą teleskopu kosmicznego Chandra astronomowie odkryli w centrum NGC 1700 największy jak dotąd dysk gazu o temperaturze milionów stopni emitującego promieniowanie X. Dysk ten rotuje, a jego średnica szacowana jest na 90 tysięcy lat świetlnych. Prawdopodobnie jest on wynikiem fuzji galaktyk (przypuszczalnie eliptycznej i spiralnej), do jakiej doszło około 3 miliardów lat temu[1][3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- NGC 1700 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 1700 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 1700 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)