Przejdź do zawartości

Mizoprostol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mizoprostol
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C22H38O5

Masa molowa

382,53 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

59122-46-2

PubChem

5282381

DrugBank

DB00929

Podobne związki
Podobne związki

PGE1, dinoproston

Klasyfikacja medyczna
ATC

A02BB01, G03XB01, M01AE56

Stosowanie w ciąży

kategoria X

Mizoprostolorganiczny związek chemiczny, syntetyczny analog prostaglandyny E1, stosowany jako lek w prewencji i leczeniu choroby wrzodowej żołądka spowodowanej niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ). Łącząc się ze swoim receptorem EP3, hamuje wydzielanie soku żołądkowego (zarówno spoczynkowe, jak i poposiłkowe), nasila produkcję ochronnego śluzu i wodorowęglanów. Obecnie utracił pierwotne znaczenie na rzecz inhibitorów pompy protonowej oraz blokerów receptora H2. Produkuje go amerykański koncern farmaceutyczny Pfizer-Pharmacia (jako Cytotec). Jest składnikiem preparatów złożonych, z diklofenakiem (Arthrotec) i naproksenem (Napratec).

Przeciwwskazania

[edytuj | edytuj kod]
  • nadwrażliwość na prostaglandyny
  • ciąża (u kobiet w wieku rozrodczym można stosować wyłącznie w razie stosowania skutecznej antykoncepcji) ze względu na działanie teratogenne[1]
  • karmienie piersią (w mleku są obecne metabolity mizoprostolu[2]).

Działania niepożądane

[edytuj | edytuj kod]
  • biegunka (do 30% pacjentów, częstość zależna od dawki)
  • ból głowy
  • ból brzucha, wzdęcia
  • nudności, wymioty
  • obfite krwawienia miesięczne
  • poronienia

Zastosowania

[edytuj | edytuj kod]

Prewencja i leczenie wrzodów spowodowanych niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi

[edytuj | edytuj kod]

Mizoprostol hamuje wydzielanie kwasów żołądkowych przez wiązanie się z receptorami prostaglandynowymi na powierzchni błony komórkowej komórek okładzinowych[2]. Ze względu na mechanizm działania, mizoprostol sprawdza się głównie w prewencji wrzodów spowodowanych przez stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Istnieją też preparaty złożone, zawierające i lek przeciwzapalny i mizoprostol. Skuteczność mizoprostolu w tym zastosowaniu porównywalna jest do skuteczności omeprazolu[3].

Aborcja

[edytuj | edytuj kod]

Mizoprostol może być używany celem przeprowadzenia aborcji farmakologicznej. W połączeniu z mifepristonem jest to metoda aborcji zalecana przez WHO w pierwszym trymestrze ciąży[4]. W wielu krajach, w których aborcja jest nielegalna, jest ona przeprowadzana właśnie przy użyciu mizoprostolu[5][6].

Wywoływanie porodu

[edytuj | edytuj kod]

Mizoprostol może być użyty celem wywołania porodu. Jest w tym zastosowaniu skuteczniejszy od oksytocyny, ale może wiązać się z częstszymi efektami niepożądanymi[7]. Przyspiesza też dojrzewanie szyjki macicy.

Krwotok poporodowy

[edytuj | edytuj kod]

Mizoprostol w leczeniu krwotoku poporodowego jest niewiele mniej skuteczny niż oksytocyna[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rebecca Allen, Barbara M. O’Brien, Uses of misoprostol in obstetrics and gynecology, „Reviews in Obstetrics and Gynecology”, 2 (3), 2009, s. 159–168, PMID19826573, PMCIDPMC2760893.
  2. a b Misoprostol, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00929 (ang.).
  3. C.J. Hawkey i inni, Omeprazole compared with misoprostol for ulcers associated with nonsteroidal antiinflammatory drugs. Omeprazole versus Misoprostol for NSAID-induced Ulcer Management (OMNIUM) Study Group, „The New England Journal of Medicine”, 338 (11), 1998, s. 727–734, DOI10.1056/NEJM199803123381105, PMID9494149.
  4. Daniel Grossman, Medical methods for first trimester abortion [online], World Health Organization [dostęp 2016-03-25] (ang.).
  5. M. Manouana i inni, Avortements illégaux par le misoprostol en Guadeloupe, „Journal de Gynecologie, Obstetrique et Biologie de la Reproduction”, 42 (2), 2013, s. 137–142, DOI10.1016/j.jgyn.2012.10.006, PMID23182790 (fr.).
  6. S.H. Costa, Commercial availability of misoprostol and induced abortion in Brazil, „International Journal of Gynaecology and Obstetrics”, 63 (S1), 1998, S131–S139, DOI10.1016/S0020-7292(98)00195-7, PMID10075223 (ang.).
  7. G.J. Hofmeyr, A.M. Gülmezoglu, Z. Alfirevic, Misoprostol for induction of labour: a systematic review, „British Journal of Obstetrics and Gynaecology”, 106 (8), 1999, s. 798–803, DOI10.1111/j.1471-0528.1999.tb08400.x, PMID10453829.
  8. J. Villar i inni, Systematic review of randomized controlled trials of misoprostol to prevent postpartum hemorrhage, „Obstetrics and Gynecology”, 100 (6), 2002, s. 1301–1312, DOI10.1016/S0029-7844(02)02371-2, PMID12468178 (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Indeks leków medycyny praktycznej, Kraków: Medycyna praktyczna, 2005, ISBN 83-7430-006-X.* Laurence L. Brunton, John S. Lazo, Keith L. Parker, Goodman’s & Gilman’s Pharmacological Basis of Therapeutics, wyd. 11, The McGraw-Hill Companies, 2006, ISBN 0-07-142280-3.* Ernst Mutschler, Gerd Geisslinger, Farmakologia i toksykologia Mutschlera, MedPharm, 2010, ISBN 978-83-60466-81-0.* British National Formulary 61, London: BMJ Group and the Royal Pharmaceutical Society of Great Britain, 2011, ISBN 978-0-85369-962-0.