Przejdź do zawartości

Michaił Uljanow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Uljanow
Ilustracja
1998
Imię i nazwisko

Michaił Aleksandrowicz Uljanow

Data urodzenia

20 listopada 1927

Data i miejsce śmierci

26 marca 2007
Moskwa

Zawód

aktor, reżyser

Współmałżonek

Ałła Parfaniak

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Ludowy Artysta ZSRR Ludowy Artysta RFSRR Nagroda Leninowska Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej
Multimedia w Wikimedia Commons

Michaił Aleksandrowicz Uljanow (ros. Михаи́л Алекса́ндрович Улья́нов; ur. 20 listopada 1927, zm. 26 marca 2007 w Moskwie[1][2][3]) – radziecki aktor filmowy oraz reżyser. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[4].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1953: Jegor Bułyczow i inni (Егор Булычов и другие) jako Jakow Łaptiew[5]
  • 1956: W drodze na front (Они были первыми) jako Koływanow[5]
  • 1957: Dom, w którym żyjemy (Дом, в котором я живу) jako Dmitrij Kaszyrin[5]
  • 1957: Jekatierina Woronina (Екатерина Воронина) jako Sutyrin[5]
  • 1957: Ochotnicy (Добровольцы) jako Kajtanow[5]
  • 1958: Pukaj do każdych drzwi (Стучись в любую дверь) jako Prochorow[5]
  • 1958: Szli żołnierze (Шли солдаты) jako Jegor[5]
  • 1960: Zwykła historia (Простая история) jako Daniłow[5]
  • 1960: Niebo nad Bałtykiem[5] / Bałtyckie niebo (Балтийское небо) jako Rassochin
  • 1960: Niech się świeci (Пусть светит!) jako Sobakin[5]
  • 1961: Bitwa w drodze (Битва в пути) jako Bachiriew[5]
  • 1964: Młode-zielone (Молодо-зелено) jako dowódca armii[5]
  • 1964: Żywi i martwi (Живые и мёртвые)
  • 1964: Cisza (Тишина) jako Bykow[5]
  • 1964: Przewodniczący (Председатель) jako Jegor Trubnikow[5]
  • 1965: Lenin w Szwajcarii (Ленин в Швейцарии)
  • 1968: Bracia Karamazow (Братья Карамазовы) jako Dmitrij Karamazow[5]
  • 1969: Wyzwolenie (Освобождение) jako Żukow[5]
  • 1970: Na drodze do Lenina (На пути к Ленину) jako Lenin[5]
  • 1970: Ucieczka (Бег) jako Czarnota[5]
  • 1970: Morze w ogniu (Море в огне) jako Żukow[5]
  • 1971: Jegor Bułyczow i inni (Егор Булычов и другие) jako Jegor[5]
  • 1972: Ostatni dzień (Самый последний день) jako Kowalow[5]
  • 1974: Wybór celu (Выбор цели) jako Żukow[5]
  • 1977: Blokada (Блокада) jako Żukow[5][6]
  • 1977: Sprzężenie zwrotne (Обратная связь) jako dyr. Nurkow[7]
  • 1977: Wezwij mnie w świetlistą dal (Позови меня в даль светлую) jako Nikołaj, brat Gruszy[8]
  • 1982: Życie osobiste (Частная жизнь) jako Siergiej Nikiticz Abrikosow
  • 1983: Bez świadków (Без свидетелей)
  • 1985: Bitwa o Moskwę (Битва за Москву) jako gen. Żukow
  • 1989: Stalingrad (Сталинград) jako Gieorgij Żukow
  • 1994: Mistrz i Małgorzata (Мастер и Маргарита) jako Poncjusz Piłat
  • 1995: Wszystko będzie jak trzeba (Всё будет хорошо!)
  • 1999: Strzelec Wyborowy (Ворошиловский стрелок) jako Iwan Fiodorowicz

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[9]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ В Москве умер Михаил Ульянов, Комсомольская правда
  2. ↑ В Москве скончался актер Михаил Ульянов, Культура: Lenta.ru
  3. ↑ Умер актер Михаил Ульянов, РИА Новости
  4. ↑ Новодевичье кладбище. Ульянов Михаил Александрович (1927-2007)
  5. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Galina Dołmatowska, Irina Szyłowa, Sylwetki radzieckiego ekranu, przeł. z ros. Marek Dzierwajłło, Wydawnictwo Progress, Moskwa 1980, s. 737-740.
  6. ↑ Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 34.
  7. ↑ Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 162.
  8. ↑ Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 194.
  9. ↑ Ульянов Михаил Александрович warheroes

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Galina Dołmatowska, Irina Szyłowa, Sylwetki radzieckiego ekranu, przeł. z ros. Marek Dzierwajłło, Wydawnictwo Progress, Moskwa 1980, s. 730-740.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michaił_Uljanow&oldid=72979982”