Michał Sopoćko

Błogosławiony
Michał Sopoćko
	prezbiter
Data i miejsce urodzenia	1 listopada 1888 ; Juszewszczyzna (Nowosady)
Data i miejsce śmierci	15 lutego 1975 ; Białystok
Czczony przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	28 września 2008; Białystok; przez Benedykta XVI
Wspomnienie	15 lutego; 28 września (archidiecezja białostocka)
Patron	Białegostoku
Szczególne miejsca kultu	Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Białymstoku
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Michał Sopoćko (ur. 1 listopada 1888 w Juszewszczyźnie, zm. 15 lutego 1975 w Białymstoku) – polski duchowny katolicki, doktor habilitowany teologii, spowiednik świętej Faustyny Kowalskiej, apostoł Miłosierdzia Bożego^[4], założyciel Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Życiorys

Urodził się w Juszewszczyźnie, leżącej w połowie drogi między Wilnem a Mińskiem. Po ukończeniu szkoły miejskiej w Oszmianie wstąpił w 1910 do Seminarium Duchownego w Wilnie^[5]. Święcenia kapłańskie otrzymał w roku 1914.

Działalność duszpasterska

Pracował kolejno jako wikariusz w Taboryszkach (1914–1918), następnie jako kapelan Wojska Polskiego w Warszawie i Wilnie (1918–1932). Przez pięć lat pełnił obowiązki ojca duchownego w Seminarium Duchownym w Wilnie (1927–1932). 1 marca 1926 na podstawie rozprawy doktorskiej pt. „Etyka rodziny w prawodawstwie polskim” napisanej pod kierunkiem ks. prof. Franciszka Jehliczki uzyskał na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego stopień naukowy doktora teologii^[6]. W 1926 został ojcem duchownym w seminarium wileńskim. Habilitował się w 1934 na Wydziale Teologii Katolickiej UW. Najdłużej pracował jako profesor teologii pastoralnej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie i w Wyższym Seminarium Duchownym w Białymstoku (1928–1962). Jako spowiednik św. Faustyny Kowalskiej zainteresował się kultem Miłosierdzia Bożego i stał się nie tylko jego głosicielem, ale również dał podstawy teologiczne tego kultu^[7].

W czasie wojny ksiądz Michał Sopoćko pomagał w ratowaniu około stu Żydów, czym naraził się Niemcom^[8]. W 1942 musiał opuścić Wilno. Jeszcze przed wojną utrzymywał kontakty z Urszulą Ledóchowską, która była przełożoną zakonu urszulanek, teraz siostry pomogły mu znaleźć schronienie. Do roku 1944 przebywał w Czarnym Borze^[9]^[10] (teraz małe miasteczko w pobliżu Wilna) w istniejącym do czasów współczesnych domu (nazywanym "Opatrzność)^[11] u Felicji Węsławowicz^[12]^[13].

Sopoćko doprowadził do namalowania obrazu Jezusa Miłosiernego „Jezu ufam Tobie” według wskazówek siostry Faustyny oraz do jego publicznego wystawienia w Ostrej Bramie. Pomagał również w rozpowszechnieniu broszur z reprodukcją obrazu^[14]. Autor wielu publikacji poświęconych dobroci Jezusa, w tym trzytomowej – Miłosierdzie Boga w dziełach Jego^[15].

Był założycielem zgromadzenia zakonnego Sióstr Jezusa Miłosiernego (1941).

Ostatnie chwile

Zmarł 15 lutego 1975 w Białymstoku i pogrzebany został na cmentarzu parafii Wniebowzięcia NMP w Białymstoku. 30 listopada 1988 dokonano ekshumacji zwłok ks. Michała Sopoćki. Jego szczątki spoczywają obecnie w kościele pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego w Białymstoku (dzielnica Białostoczek).

Kult

Beatyfikacja

Proces beatyfikacyjny na szczeblu diecezjalnym zakończył się w dniu 29 września 1993 i akta procesu zostały przekazane do Kongregacji ds. Beatyfikacji i Kanonizacji w Watykanie. Postulatorem procesu był ks. prałat Krzysztof Nitkiewicz.

W 2004 papież Jan Paweł II ogłosił dekret o heroiczności cnót ks. Michała Sopoćki. 17 grudnia 2007 papież Benedykt XVI uznał cud za wstawiennictwem księdza Michała Sopoćki. Uroczysta beatyfikacja miała miejsce 28 września 2008 w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Białymstoku. Przewodniczył jej abp Angelo Amato. Homilię wygłosił kard. Stanisław Dziwisz^[16].

Władze kościelne reprezentowali: prymas Polski kardynał Józef Glemp, metropolita wileński kardynał Audrys Bačkis, metropolita mińsko-mohylewski arcybiskup Tadeusz Kondrusiewicz. Ze strony władz świeckich w uroczystości wzięli udział: Prezydent RP – Lech Kaczyński, ostatni Prezydent RP na Uchodźstwie – Ryszard Kaczorowski, Marszałek Sejmu – Bronisław Komorowski, prezydent Białegostoku Tadeusz Truskolaski.

Dzień obchodów

Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim przypada w dniu jego śmierci – 15 lutego. W 2018 decyzją Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów dzień obchodów w archidiecezji białostockiej został przeniesiony na 28 września^[17].

Patron

7 stycznia 2016 watykańska Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów wydała dekret, którym ustanowiła bł. Michała Sopoćkę Patronem Białegostoku. 15 lutego 2016 Rada Miasta Białegostoku przyjęła uchwałę ustanawiającą bł. ks. Michała Sopoćkę patronem Białegostoku^[18].

15 lutego 2024 bł. ks. Michał Sopoćko został ogłoszony patronem Myśliborza^[19].

Zobacz też

Święci i błogosławieni Kościoła katolickiego

Przypisy

↑ Uwielbiony Bóg w Trójcy i Miłosierdziu, Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego, Gorzów Wlkp. 2009
↑ Nowosady (12), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 268 .
↑ Papieski dokument beatyfikacyjny odczytany przez abp Angelo Amato
↑ Dzienniczek 1081.
↑ M. Ułanowicz, Józef Zmitrowicz – wybitny działacz społeczny w Białymstoku w latach 1916–1921, Miscellanea Historico – Iuridica, t. XXI, nr II, Białystok 2022, s. 91–129.
↑ HenrykH. Ciereszko HenrykH., Działalność naukowa i dydaktyczna księdza Michała Sopoćki, „Studia Teologiczne Białystok Drohiczyn Łomża”, 26, 2008, s. 9 .
↑ JózefJ. Zabielski JózefJ., Błogosławiony ksiądz Michał Sopoćko – apostoł Bożego Miłosierdzia, „Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne”, 52 (2), 2019, s. 312-321 .
↑ Julitta Tryk: Uczcić ks. Sopoćkę, który ratował Żydów, „Kurier Wileński” 28.09.2012.
↑ LeonardL. Drożdżewicz LeonardL., Czarny Bór, ŚLADAMI MICHAŁA SOPOĆKI I JÓZEFA MACKIEWICZA, „Znad Wilii”, 2 (58), 2014, s. 66-77 .
↑ NIEZWYKŁE LISTY Z CZARNEGO BORU bl. ks. Michała Sopoćki w recenzji Leonarda Drożdżewicza, „Znad Wilii”, 2 (62), 2015 .
↑ Honorata Adamowicz: Czarnoborskie wspomnienia o księdzu Michale Sopoćce. [w:] Kurier Wileński [on-line]. kurierwilenski.lt, 2016-02-26. [dostęp 2022-08-21].
↑ Legion Małych Rycerzy, 15 lutego: Bł. Michała Sopoćki – patrona Legionu MRMSJ. [dostęp 2016-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-26)].
↑ W Czarnym Borze o błogosławionym księdzu Michale Sopoćce. wspolonotapolska.home.pl, 2012-10-01. [dostęp 2017-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-16)].
↑ Faustyna Kowalska, Dzienniczek, Warszawa 1999, s. 487.
↑ Biblioteka UAM
↑ “Misericordias Domini in aeternum cantabo”. Homilia kard. Stanisława Dziwisza podczas uroczystości beatyfikacji sługi Bożego Michała Sopoćki - dokumentacja. radiovaticana.org, 28 września 2008. [dostęp 2016-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-11)].
↑ Sommario dei decreti, 2018. cultodivino.va. [dostęp 2019-02-15]. (wł.).
↑ Teresa Margańska: Bł. Michał Sopoćko Patronem Białegostoku. archibial.pl. [dostęp 2017-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-30)].
↑ Myślibórz: Bł. ks. Michał Sopoćko patronem miasta [online], niedziela.pl [dostęp 2024-02-16] (pol.).

Linki zewnętrzne

[1] Uwielbiony Bóg w Trójcy i Miłosierdziu, Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego, Gorzów Wlkp. 2009

[2] Nowosady (12), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 268 .

[3] Papieski dokument beatyfikacyjny odczytany przez abp Angelo Amato

[4] Dzienniczek 1081.

[5] M. Ułanowicz, Józef Zmitrowicz – wybitny działacz społeczny w Białymstoku w latach 1916–1921, Miscellanea Historico – Iuridica, t. XXI, nr II, Białystok 2022, s. 91–129.

[6] HenrykH. Ciereszko HenrykH., Działalność naukowa i dydaktyczna księdza Michała Sopoćki, „Studia Teologiczne Białystok Drohiczyn Łomża”, 26, 2008, s. 9 .

[7] JózefJ. Zabielski JózefJ., Błogosławiony ksiądz Michał Sopoćko – apostoł Bożego Miłosierdzia, „Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne”, 52 (2), 2019, s. 312-321 .

[8] Julitta Tryk: Uczcić ks. Sopoćkę, który ratował Żydów, „Kurier Wileński” 28.09.2012.

[9] LeonardL. Drożdżewicz LeonardL., Czarny Bór, ŚLADAMI MICHAŁA SOPOĆKI I JÓZEFA MACKIEWICZA, „Znad Wilii”, 2 (58), 2014, s. 66-77 .

[10] NIEZWYKŁE LISTY Z CZARNEGO BORU bl. ks. Michała Sopoćki w recenzji Leonarda Drożdżewicza, „Znad Wilii”, 2 (62), 2015 .

[11] Honorata Adamowicz: Czarnoborskie wspomnienia o księdzu Michale Sopoćce. [w:] Kurier Wileński [on-line]. kurierwilenski.lt, 2016-02-26. [dostęp 2022-08-21].

[12] Legion Małych Rycerzy, 15 lutego: Bł. Michała Sopoćki – patrona Legionu MRMSJ. [dostęp 2016-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-26)].

[13] W Czarnym Borze o błogosławionym księdzu Michale Sopoćce. wspolonotapolska.home.pl, 2012-10-01. [dostęp 2017-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-16)].

[14] Faustyna Kowalska, Dzienniczek, Warszawa 1999, s. 487.

[15] Biblioteka UAM

[16] “Misericordias Domini in aeternum cantabo”. Homilia kard. Stanisława Dziwisza podczas uroczystości beatyfikacji sługi Bożego Michała Sopoćki - dokumentacja. radiovaticana.org, 28 września 2008. [dostęp 2016-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-11)].

[17] Sommario dei decreti, 2018. cultodivino.va. [dostęp 2019-02-15]. (wł.).

[18] Teresa Margańska: Bł. Michał Sopoćko Patronem Białegostoku. archibial.pl. [dostęp 2017-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-30)].

[19] Myślibórz: Bł. ks. Michał Sopoćko patronem miasta [online], niedziela.pl [dostęp 2024-02-16] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]