Przejdź do zawartości

Michał (II) Bragança

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał (II) Bragança
Miguel Maria Carlos Egídio Constantino Gabriel Rafael Gonzaga Francisco de Paula e de Assis Januário de Bragança
Ilustracja
Michał II, książę Bragança
ilustracja herbu
podpis
książę Bragança
Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia

19 września 1853
Kleinheubach

Data i miejsce śmierci

11 października 1927
Bronnbach

Ojciec

Michał I Uzurpator

Matka

Adelajda von Löwenstein-Wertheim-Rosenberg

Małżeństwo

Elizabeth Maria von Thurn und Taxis
od 17 października 1877

Dzieci

Michał Bragança, Franciszek Józef Bragança, Maria Teresa Bragança

Małżeństwo

Maria Teresa von Löwenstein-Wertheim-Rosenberg
od 8 listopada 1893
do {{{2. związek do}}}

Dzieci

Izabela Maria Bragança, Maria Benedykta Bragança, Matylda (Mafalda) Bragança, Maria Anna Bragança, Maria Antonina (Antónia) Bragança, Filipa Maria Bragança, Duarte Nuno Bragança, Maria Adelajda Bragança

Michał II z rodziną; książę Michał (po prawej), książę Franciszek Józef i księżniczka Maria Teresa

Michał II Bragança, Miguel Maria Carlos Egídio Constantino Gabriel Rafael Gonzaga Francisco de Paula e de Assis Januário de Bragança (19 września 185311 października 1927) – książę Bragança, w latach 1866-1920 pretendent do tronu Portugalii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako jedyny syn Michała I Uzurpatora, samozwańczego króla Portugalii, i jego żony – Adelajdy von Löwenstein-Wertheim-Rosenberg. Urodził się po wygnaniu jego ojca z Portugalii, w zamku Kleinheubach niedaleko Miltenberga w Bawarii.

Michał I i jego rodzina zostali wygnani na podstawie portugalskiego prawa z 1834 i konstytucji z 1838 – zakazano im również powrotu do kraju. Michał II zdobył wykształcenie w Niemczech i Austrii. Służył w wojsku austro-węgierskim pod rozkazami cesarza i brał udział w okupacji Bośni. Podobno cesarz bardzo lubił Michała i pozwolił mu kultywować portugalskie tradycje. Michał otrzymał stopień pułkownika w 7. austriackim pułku huzarów. Podczas I wojny światowej dalej służył w wojsku austriackim i dosłużył się stopnia Feldmarschalleutnant (odpowiednik generała dywizji). Zrezygnował w 1917, kiedy Portugalia przystąpiła do konfliktu po przeciwnej stronie. Resztę wojny jako cywil zaangażował się w działalność zakonu kawalerów maltańskich. Kiedy po wojnie Austro-Węgry przestały istnieć, Michał i jego rodzina znaleźli się w złych warunkach materialnych.

31 lipca 1920 po kłótniach ze swoim najstarszym synem, który zawarł kontrowersyjne małżeństwo z amerykańską dziedziczką, Michał II zrzekł się pretensji do tronu Portugalii, na rzecz trzeciego syna Duarte Nuno, który wtedy miał 13 lat. Michał II zmarł w Seebenstein. Został pochowany w kościele klasztoru Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (Mariä Himmelfahrt) w Bronnbach.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Małżeństwo i potomstwo

[edytuj | edytuj kod]

17 października 1877 w Ratyzbonie, Michał II ożenił się z siostrzenicą cesarzowej Sisi, księżniczką Elżbietą Marią Thurn und Taxis (1860-1881). Para miała troje dzieci:

  • księcia Michała Bragança, księcia Viseu (1878-1923)
∞ Anita Stewart
  • księcia Franciszka Józefa Bragança (1879-1919)
  • księżniczkę Marię Teresę Bragança (1881-1945)
∞ książę Karol Ludwik Thurn und Taxis

Po śmierci pierwszej żony, Michał II ożenił się 8 listopada 1893 w Kleinheubach, z księżniczką Marią Teresą von Löwenstein-Wertheim-Rosenberg (1870-1935). Para miała ośmioro dzieci:

  • księżniczkę Izabelę Marię Bragança (1894-1970)
∞ Franciszek Józef, 9. książę Thurn und Taxis
  • księżniczka Maria Benedykta Bragança (1896-1971)
  • księżniczka Matylda (Mafalda) Bragança (1898-1918)
  • księżniczka Maria Anna Bragança (1899-1971)
∞ Karol August, 10. książę Thurn und Taxis
  • księżniczka Maria Antonina (Antónia) Bragança (1903-1973)
∞ Sidney Ashley Chanler
∞ Maria Franciszka Orleańska-Bragança, księżniczka Brazylii
  • księżniczka Maria Adelajda Bragança (1912-2012)
∞ Nicolaas Johannes Maria van Uden, holenderski lekarz (1921–1991)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1918, s. 50.
  2. a b Melville Henry Massue marquis de Ruvigny et Raineval: The titled nobility of Europe. Londyn: Harrison & Sons, 1914, s. 48.