Maria Malibran
 Maria Malibran jako Desdemona w Otellu Rossiniego, Henri Decaisne (1831) | |
| Imię i nazwisko |
Maria Felicità García |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Maria Malibran, właśc. Maria Felicità García (ur. 24 marca 1808 w Paryżu, zm. 23 września 1836 w Manchesterze[1][2][3]) – hiszpańska śpiewaczka, mezzosopran.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jej ojcem był Manuel del Pópulo Vicente García, siostrą natomiast Pauline Viardot-Garcia[1][3]. Śpiewu uczyła się od ojca[1][2][3]. Na scenie po raz pierwszy wystąpiła w wieku 8 lat w Neapolu rolą w Agnese Ferdinanda Paëra[1][2]. Jej pierwszą rolą operową była Rozyna w Cyruliku sewilskim Gioacchina Rossiniego w King’s Theatre w Londynie w 1825 roku[1][2][3]. W latach 1825–1826 występowała w Park Theatre w Nowym Jorku, kreując role w operach Rossiniego (Tankred, Otello, Turek we Włoszech)[1]. Śpiewała też w specjalnie napisanych dla niej przez ojca operach L’Amante astuto i La Figlia dell’aria[2]. W 1826 roku poślubiła francuskiego kupca François Eugène’a Malibrana, jednak małżeństwo okazało się nieudane i w 1827 roku Maria wróciła z Ameryki do Europy bez męża[1][2].
W 1828 roku debiutowała na deskach paryskiego Théâtre-Italien w Semiramidzie Rossiniego[2][3]. W latach 1829–1832 śpiewała w Paryżu i Londynie, następnie udała się w podróż do Włoch, występując w Bolonii (1832) i Neapolu (1833)[2][3]. W 1834[4] roku śpiewała tytułową rolę w Normie Vincenza Belliniego w mediolańskiej La Scali[2] (jej występ podziwiał m.in. Zygmunt Krasiński[4]). Na początku lat 30. XIX związała się z belgijskim skrzypkiem Charles’em Auguste’em de Bériotem, jednak związek z nim zalegalizowała dopiero po uzyskaniu rozwodu z Malibranem w 1836 roku[1][2][3]. W tym samym roku w Theatre Royal przy Drury Lane śpiewała napisaną specjalnie dla niej główną rolę w operze Michaela Balfego The Maid of Artois[3]. Zmarła podczas pobytu z koncertami w Manchesterze, na skutek komplikacji zdrowotnych po tym, jak będąc w ciąży spadła z konia[2][3]. Tragiczna śmierć w młodym wieku w równym stopniu jak talent przyczyniła się do jej późniejszej legendy[3].
Dysponowała głosem o szerokiej skali[1], sięgającym od g do e3[3]. Poza śpiewem zajmowała się także komponowaniem, pisała pieśni i utwory na fortepian[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 50. ISBN 83-224-0656-8.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2248. ISBN 0-02-865529-X.
- ↑ a b c d e f g h i j k The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 297–298. ISBN 978-0-19-533765-5.
- ↑ a b Zbigniew Sudolski, Krasiński. Opowieść biograficzna, Warszawa 1997, s. 168.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Maria Malibran w bazie AllMusic (ang.)