Przejdź do zawartości

Marcjan (cesarz bizantyński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcjan
Flavius Marcianus
Ilustracja
Cesarz bizantyński
Okres

od 25 sierpnia 450
do 27 stycznia 457

Poprzednik

Teodozjusz II

Następca

Leon I

Dane biograficzne
Dynastia

teodozjańska

Data urodzenia

ok. 392

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 457
Konstantynopol

Moneta
moneta

Marcjan (Imperator Caesar Flavius Marcianus Augustus, ur. ok. 392, zm. 27 stycznia 457) – cesarz wschodniorzymski panujący w latach 450–457.

Był jednym z wodzów w armii Aspara, magistra militum, czyli głównodowodzącego armii bizantyńskiej, pochodzącego z irańskiego ludu Alanów (stanowiło to istotną przeszkodę w objęciu przez niego tronu). Cesarzem obrano Marcjana, gdy poślubił siostrę poprzednika, Pulcherię, choć było to fikcyjne małżeństwo, a Pulcheria do końca życia pozostała dziewicą[1]. Jedną z pierwszych decyzji nowego cesarza była odmowa[1] płacenia haraczu Hunom. Spowodowało to ich najazdy, skutecznie odpierane przez wojska bizantyńskie, które z powodzeniem odpierały również najazd koczowników arabskich (456 r.).

Władca wraz z małżonką patronował obradom soboru chalcedońskiego w (451) i budowie klasztoru św. Marona w Syrii (452). W 453 roku wojska cesarza przywróciły porządek w Jerozolimie, gdzie wdowa po Teodozjuszu IIAtena Eudokia, doprowadziła do wybuchu rewolty monofizytów i wypędziła biskupa Juwenalisa (który za odwołanie poparcia dla monofizytyzmu uzyskał tytuł patriarchy). Na rozkaz Marcjana z Aleksandrii usunięto czołowego przedstawiciela monofizytów Dioskura, a na tron patriarszy wprowadzono prawowiernego Proteriosa, którego wkrótce zamordowano (457). W tym samym roku zmarł również cesarz, prawdopodobnie wskutek gangreny. Jego następcą został Leon I, założyciel dynastii leońskiej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Wędrówka ludów - Merowingowie. T. 15. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 48. ISBN 83-7425-025-9.