Przejdź do zawartości

Love (zespół muzyczny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Love
Ilustracja
Love (1966)
Rok założenia

1966

Pochodzenie

 Stany Zjednoczone

Gatunek

rock

Wydawnictwo

Elektra Records, Blue Thumb Records, Harvest Records, RSO Records, Rhino Records, Sundazed Records, Big Beat Records

Byli członkowie
Arthur Lee
Bryan MacLean
Johnny Echols
Ken Forssi
Michael Stuart
Alban Pfisterer
Johnny Fleckenstein
Don Conka
Tjay Cantrelli
Jay Donnellan
Frank Fayad
George Suranovich
Drachen Theaker
Gary Rowles
Noony Ricket
Strona internetowa

Loveamerykański zespół muzyczny, działający na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Jego liderami byli Arthur Lee, wokalista, twórca piosenek i gitarzysta, oraz Bryan MacLean – gitarzysta i twórca piosenek. Love była jedną z pierwszych zróżnicowanych rasowo amerykańskich grup popowych. W jej muzyce dało się dostrzec niezwykle szerokie spektrum inspiracji - była ona kombinacją rock and rolla, garage rocka, muzyki folk, piosenki teatralnej i rocka psychodelicznego. Uznanie, jakim krytycy darzą obecnie grupę, daleko przekracza ograniczoną popularność, jaką cieszyła się ona w czasie swojego istnienia; album Forever Changes z 1967 jest często wzmiankowany jako jeden z najważniejszych w historii muzyki rockowej[1][2]. 17 marca 1970 roku grupa nagrała z Jimim Hendrixem utwór „The Everlasting First” który znalazł się na płycie False Start[3].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne

[edytuj | edytuj kod]

Albumy koncertowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Love Live (1980) – koncert z 1978 roku
  • Studio / Live (1982) – koncert z 1970 na drugiej stronie
  • The Forever Changes Concert (2003)

Kompilacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Love Story 1966-1972 (1995)

Single

[edytuj | edytuj kod]
  • „My Little Red Book”/„A Message To Pretty” (1966)
  • „7 and 7 Is„ b/w „No. Fourteen” (1966)
  • „She Comes In Colors”/„Orange Skies” (1966)
  • ƒ„Que Vida”/„Hey Joe” (1967)
  • „Alone Again Or”/„A House Is Not A Motel” (1967)
  • „Your Mind and We Belong Together” b/w „Laughing Stock” (1968)
  • „Girl on Fire” b/w „Midnight Sun” (1994)
  • Arthur Lee and Love (1992)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ben Sisario: Arthur Lee, 61, Pioneer Psychedelic Rock Is Dead. nytimes.com, 2006-08-05. [dostęp 2011-07-08]. (ang.).
  2. 500 GREATEST ALBUMS OF ALL TIME. rollingstone.com. [dostęp 2011-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-04)]. (ang.).
  3. The Jimi Hendrix Encyclopedia – Olympic Studios, London, England (17.03.1970). Experience Hendrix. [dostęp 2009-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-04-23)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]