Przejdź do zawartości

Leon IV (papież)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon IV
Leo Quartus
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

790
Rzym

Data śmierci

17 lipca 855

Miejsce pochówku

bazylika św. Piotra

Papież
Okres sprawowania

847–855

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

10 kwietnia 847

Święty
Leon
Ilustracja
Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

17 lipca

Leon IV OSB (ur. w Rzymie, zm. 17 lipca 855[1]) – święty Kościoła katolickiego, papież w okresie od 10 kwietnia 847 do 17 lipca 855[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Rzymie, syn Radoalda, był z pochodzenia Longobardem[1]. Był pierwszym papieżem który położył datę na dokumentach oficjalnych. Przed wyborem na Stolicę Piotrową był benedyktynem[2].

W momencie wyboru, był kardynałem bazyliki Czterech Koronowanych Świętych. Był subdiakonem Grzegorza IV i archiprezbiterem jego poprzednika. Pomimo że Lotar I zażądał by wybór papieża odbywał się w obecności i za pozwoleniem cesarskich posłów, to podczas wyboru Leona od tego odstąpiono[2]. Został on wybrany w dniu śmierci Sergiusza II, a konsekrowany 6 tygodni później[1].

Podczas jego pontyfikatu starał się naprawić szkody wyrządzone przez Saracenów, którzy w czasie panowania jego poprzednika dokonali wielu zniszczeń w mieście, zwłaszcza kościołów świętych Piotra i Pawła[1]. Umocnił mury oddzielające Watykan od reszty Rzymu, zbudował mury na prawym brzegu Tybru osłaniające bazylikę św. Piotra, a następnie poświęcił je uroczyście 27 czerwca 852 roku (umocnienia zostały nazwane „Miastem Leona”)[1]. W 849 roku zebrał flotę morską i pokonał Saracenów w bitwie pod Ostią, a uciekinierom z Korsyki udzielił schronienia w Porto, z którego uczynił garnizon[1].

Na Wielkanoc 850 roku namaścił nowego cesarza Franków, Ludwika II, który przebywał w Rzymie ze względu na odbywający się synod[1]. Na synodach Leon wykazywał się niezależnością od cesarza, co objawiało się m.in. odwołaniem ówczesnego kardynała Anastazego (późniejszego antypapieża), a także potępieniem arcybiskupów Hinkmara (z Reims) i Jana (z Rawenny)[1]. Papież odmówił także cesarzowi mianowania Hinkmara wikariuszem apostolskim oraz anulował uchwały synodu z Soissons z 853 roku (o nieważności święceń udzielonych przez Ebbona)[1].

Popierał muzykę kościelną i wprowadził zwyczaj obchodzenia oktawy Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny[1]. Leon IV zmarł 17 lipca 855 i został pochowany w bazylice Świętego Piotra. Kościół czci go 17 lipca[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 53. ISBN 83-06-02633-0.
  2. a b c Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 147-149. ISBN 83-7006-437-X.
  3. Poczet papieży Michał Gryczyński

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]