Leo Valiani
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Senator dożywotni | |
Okres |
od 1980 |
Leo Valiani (ur. 9 lutego 1909 w Fiume, zm. 18 września 1999 w Mediolanie) – włoski polityk i dziennikarz, uczestnik ruchu oporu w okresie II wojny światowej, senator dożywotni.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się jako Leo Weiczen w Rijece. Pod koniec lat 20. sympatyzował z komunistami. W 1930 za działalność antyfaszystowską został skazany na karę pięciu lat pozbawienia wolności. Po zwolnieniu wyemigrował z kraju, w okresie hiszpańskiej wojny domowej walczył po tzw. stronie republikańskiej. Po porażce wyjechał do Francji, a następnie do Meksyku. Po ujawnieniu paktu Ribbentrop-Mołotow zerwał z partią komunistyczną.
W czasie II wojny światowej uczestniczył we włoskim antyfaszystowskim ruchu oporu. Wziął udział w zorganizowanym w Szwajcarii spotkaniu przywódców niejawnych organizacji z amerykańskimi oficerami służb specjalnych (w tym Allenem Dullesem). Działał w nielegalnym komitecie wyzwolenia narodowego (Comitato di Liberazione Nazionale). Przystąpił też do socjaldemokratycznej Partito d'Azione. Wiosną 1945 współorganizował powstanie na północy Włoch, był jednym z sygnatariuszy dokumentu zawierającego rozkaz egzekucji Benita Mussoliniego.
W 1946 został posłem do powołanej po II wojnie światowej konstytuanty (Assemblea Costituente della Repubblica Italiana), która działała do 1948[1]. Po zakończeniu kadencji poświęcił się badaniom historycznym. Związał się też na kilka lat z libertariańskim ugrupowaniem radykałów, a w latach 80. przystąpił do Włoskiej Partii Republikańskiej. Przez kilkadziesiąt lat pisywał dla „l’Espresso”, współpracował też z „Il Mondo” i „Corriere della Sera”.
12 stycznia 1980 prezydent Włoch Sandro Pertini w uznaniu zasług powierzył mu godność dożywotniego senatora. Leo Valiani zasiadał w Senacie VIII, IX, X, XI, XII i XIII kadencji, tj. do czasu swojej śmierci[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Leo Valiani na stronie Senatu XIII kadencji. [dostęp 2011-02-10]. (wł.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Anne Hanley: Obituary: Leo Valiani. independent.co.uk, 27 września 1999. [dostęp 2011-02-10]. (ang.).
- Eric Pace: Leo Valiani, Writer, 90, Wartime Foe Of Mussolini. nytimes.com, 20 września 1999. [dostęp 2011-02-10]. (ang.).
- ISNI: 0000000083464556
- VIAF: 108646845
- LCCN: n50046671
- GND: 115593128
- BnF: 120253702
- SUDOC: 028414098
- SBN: CFIV003565
- NKC: jn20020206004
- BNE: XX1057567
- NTA: 067913016
- BIBSYS: 90582068
- CiNii: DA00941020
- Open Library: OL73806A
- PLWABN: 9810623703605606
- NUKAT: n99044283
- J9U: 987007269336405171
- NSK: 000098922
- BNA: 000026505
- CONOR: 86891363
- LIH: LNB:Qyl;=CG