Krzysztof Nykiel (duchowny)
| Biskup tytularny Velii | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
28 lutego 1965 | ||
| Regens Penitencjarii Apostolskiej | |||
| Okres sprawowania |
od 2012 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
9 czerwca 1990 | ||
| Nominacja biskupia |
1 maja 2024 | ||
| Sakra biskupia |
22 czerwca 2024 | ||
| Data konsekracji |
22 czerwca 2024 |
|---|---|
| Miejscowość |
Watykan |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Krzysztof Józef Nykiel (ur. 28 lutego 1965 w Osjakowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, biskup, regens Penitencjarii Apostolskiej od 2012.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 28 lutego 1965 w Osjakowie[1][2], pochodzi z parafii św. Rocha w Konopnicy w archidiecezji częstochowskiej[3]. W 1984 złożył świadectwo dojrzałości i wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi. Święcenia kapłańskie przyjął 9 czerwca 1990 w katedrze łódzkiej z rąk miejscowego biskupa diecezjalnego Władysława Ziółka[4][5]. W tym samym roku uzyskał tytuł magistra teologii na Akademii Teologii Katolickiej. W 2001 na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim uzyskał stopień doktora prawa kanonicznego[6].
W latach 1990–1991 był wikariuszem w parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski we Włodzimierzowie, a w 1991 rozpoczął pracę przy parafii pw. św. Anny w Passoscuro, w diecezji Porto-Santa Rufina, skupiając się na duszpasterstwie Polaków[6]. W latach 1995–2002 pracował w Papieskiej Radzie ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia. W 2002–2012 pracował w Kongregacji Nauki Wiary, będąc bliskim współpracownikiem ówczesnego prefekta tejże kongregacji, kardynała Josepha Ratzingera, do momentu jego wyboru na papieża w 2005 roku[7]. Został postulatorem procesów beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych Czcigodnych Służebnic Bożych Wandy Malczewskiej i Marii Julitty Ritz[1][2]. 26 czerwca 2012 Benedykt XVI mianował go Regensem Penitencjarii Apostolskiej[1][2]. 20 lipca 2001 został mianowany przez papieża Jana Pawła II kapelanem Jego Świątobliwości, a 3 maja 2010 papież Benedykt XVI podniósł go do godności prałata honorowego Jego Świątobliwości[6]. 24 listopada 2005 został również kanonikiem honorowym Archikatedralnej Kapituły Łódzkiej, a 30 grudnia 2010 został mianowany prałatem Kamery Apostolskiej[6].
18 grudnia 2009 został sekretarzem pomocnicznym międzynarodowej komisji do zbadania sprawy objawień w Medziugoriu[6][8]. 23 kwietnia 2010 został członkiem Rady Rewizyjnej Polskiego Instytutu Kościelnego w Rzymie[6], a 5 stycznia 2011 papież Benedykt XVI mianował go konsultorem Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia[9].
Jest członkiem komitetu wydawniczego periodyku „Studi sul Dolore e di Bioetica”, Stowarzyszenia Kanonistów Polskich, a współpracuje z redakcjami polskiej edycji „L’Osservatore Romano”, „Dolentium Hominum”, „Niedzieli” i „Rycerza Niepokalanej dla Polonii”. Angażuje się także we współpracę z polską sekcją Radia Watykańskiego[6]. Pełni funkcję wykładowcy prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim[10][6].
13 maja 2017 został przyjęty do konfraterni zakonu paulinów[11].
1 maja 2024 papież Franciszek mianował go biskupem tytularnym Velii[12][13]. Święcenia biskupie otrzymał 22 czerwca 2024 w bazylice św. Piotra na Watykanie, a głównym konsekratorem był kardynał Mauro Piacenza, emerytowany penitencjariusz większy, współkonsekratorami zaś: Penitencjariusz Większy kard. Angelo De Donatis oraz emerytowany arcybiskup łódzki abp Władysław Ziółek[14]. Na zawołanie biskupie wybrał słowa „Patris corde” (Ojcowskim sercem)[15].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Rinuncia del reggente della Penitenzieria Apostolica e nomina del successore. vatican.va, 2012-06-26. [dostęp 2021-08-11]. (wł.).
- ↑ a b c Polak regensem Trybunału Penitencjarii Apostolskiej. ekai.pl (arch.), 2012-06-26. [dostęp 2012-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-16)].
- ↑ Konopnica – św. Rocha. kuriaczestochowa.pl (arch.). [dostęp 2017-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-11)].
- ↑ Łodzianin na Watykanie. lodz.wyborcza.pl, 2005-06-09. [dostęp 2021-10-17].
- ↑ Rocznica święceń kapłańskich. niedziela.pl, 2003. [dostęp 2021-10-17].
- ↑ a b c d e f g h Nota biograficzna Krzysztofa Nykiela na stronie Penitencjarii Apostolskiej. diecezja.tarnow.pl. [dostęp 2021-10-17].
- ↑ Ks. Nykiel – łodzianin od papieża. lodz.wyborcza.pl, 2005-04-20. [dostęp 2021-10-17].
- ↑ Obradowała komisja ds. Medjugorja. info.wiara.pl, 2010-04-13. [dostęp 2013-01-30]. (pol.).
- ↑ Nomina di membri e di consultori del Pontificio Consiglio per gli operatori sanitari. vatican.va, 2011-05-01. [dostęp 2021-10-17]. (wł.).
- ↑ The Professors of the Faculty of Canon Law. unigre.it. [dostęp 2017-01-12]. (ang.).
- ↑ Konfraternia ks. prał. Krzysztofa Nykiela. jasnagora.com, 2017-05-13. [dostęp 2021-10-17].
- ↑ Nomina Episcopale del Reggente della Penitenzieria Apostolica. press.vatican.va, 2024-05-01. [dostęp 2024-05-01]. (wł.).
- ↑ Ksiądz prałat Krzysztof Nykiel ogłoszony biskupem tytularnym Velii. archidiecezja.lodz.pl, 2024-05-01. [dostęp 2024-05-01]. (pol.).
- ↑ Ks. Nykiel przyjął święcenia biskupie w Watykanie - Vatican News [online], www.vaticannews.va, 22 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-22] (pol.).
- ↑ P. Kłys: Biskup Nominat Krzysztof Nykiel: pragnę z ojcowskim sercem służyć Chrystusowi w Kościele - wywiad. archidiecezja.lodz.pl, 2024-05-02. [dostęp 2024-05-02].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna Krzysztofa Nykiela na stronie Penitencjarii Apostolskiej. [dostęp 2024-05-04]. (wł.).
- Krzysztof Nykiel [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2024-04-01] (ang.).