Przejdź do zawartości

Kraj Zabajkalski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kraj Zabajkalski
Забайкальский край
kraj
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Siedziba

Czyta

Kod ISO 3166-2

RU-ZAB

Gubernator

Aleksandr Osipow

Powierzchnia

431 892 km²

Populacja (2021)
• liczba ludności


1 054 071[1]

• gęstość

2,44 os./km²

Tablice rejestracyjne

75; 80

Położenie na mapie Rosji
Położenie na mapie
Strona internetowa

Kraj Zabajkalski (ros. Забайкальский край) – jednostka administracyjna Federacji Rosyjskiej w Dalekowschodnim Okręgu Federalnym ze stolicą w Czycie.

Geografia

[edytuj | edytuj kod]

Leży we wschodniej Azji. Graniczy na północy z Jakucją, na północnym wschodzie z obwodem amurskim, na wschodzie z Chinami, na południu z Mongolią, na zachodzie z Buriacją a na północnym zachodzie z obwodem irkuckim. Zachodnia granica kraju biegnie wzdłuż Gór Jabłonowych. Ważniejsze rzeki to Szyłka i Argun tworzące po połączeniu Amur oraz mniejsze Ingoda i Onon (tworzące Szyłkę).

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Przez kraj przebiega linia główna kolei transsyberyjskiej oraz kolej Bajkalsko-Amurska na północy kraju (rejon kalarski)[2].

Przechodzą tędy także droga magistralna M55 „Bajkał”, droga magistralna M58 „Amur” oraz mniejsze drogi: A166, A167, P425, P426, P427, P428, P429, P430 i P431[2].

Znajduje się tu Port lotniczy Czyta-Kadala[2].

Ludność

[edytuj | edytuj kod]

W 1989 roku obszar obecnego kraju zamieszkiwało 1 377 975 osób[3], w 2002 1 155 346 osób[4], w 2008 roku populację szacowano na 1 118 931 osób[5], a w 2010 zaludnienie spadło do 1 107 107 mieszkańców[6]. W skład populacji wchodziły wówczas narodowości:

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Panorama Nerczyńska, najstarszego miasta kraju, z 1710

Na tereny Kraju Zabajkalskiego w 1653 przybyli kozacy i rozpoczęli osadnictwo mające na celu wzmocnienie południowo-wschodniej granicy Rosji. Od 1824 było to miejsce zesłania dekabrystów. Był to także jeden z regionów zsyłek Polaków na Syberię. W latach 1918–1920 obszar kraju znajdował się w rękach Japończyków i atamana Siemionowa. W latach 1920–1922 na terenie kraju istniała Republika Dalekiego Wschodu.

Następnie w ramach ZSRR powstawały kolejno: Gubernia Zabajkalska, okręg czytyjski i od 1926 Kraj Dalekowschodni. W 1937 powstał, w granicach dzisiejszego kraju, obwód czytyjski, którego część stanowił Agińsko-Buriacki Okręg Autonomiczny (wówczas pod nazwą Agiński Buriat-Mongolski Okręg Narodowościowy). W 1991 Agińsko-Buriacki Okręg Autonomiczny stał się osobnym podmiotem Federacji Rosyjskiej.

Na mocy referendum z 11 marca 2007, obwód czytyjski i Agińsko-Buriacki Okręg Autonomiczny zostały połączone i z dniem 1 marca 2008 utworzyły Kraj Zabajkalski.

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]
Czyta jest największym i jednym z najstarszych miast kraju
Krasnokamiensk to jedno z najmłodszych miast kraju, założone po odkryciu bogatych złóż uranu
Borzja to miasto powstałe u schyłku XIX w. wraz z budową Kolei Transsyberyjskiej
Aginskoje jest stolicą Agińskiego Okręgu Buriackiego

Kraj Zabajkalski dzieli się na jeden okręg, 32 rejony i 1 miasto wydzielone[7].

Agiński Okręg Buriacki

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Предварительная оценка численности постоянного населения на 1 января 2021 года и в среднем за 2020 год [online] [dostęp 2021-03-15] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-04].
  2. a b c mapy google. [dostęp 2012-06-11].
  3. Rosyjski spis ludności z 1989 roku
  4. Rosyjski spis ludności z 2002 roku
  5. szac. RosStat 1 stycznia 2008
  6. Rosyjski spis ludności z 2010 roku
  7. strona Kraju Zabajkalskiego. [dostęp 2012-06-09]. (ros.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]