Przejdź do zawartości

Konsolidacja długu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Moneta Maximianusa, Maximianus (285-305)

Konsolidacja długu – połączenie dwóch lub więcej uprzednio zaciągniętych pożyczek (kredytów) w jedną, przy jednoczesnym ujednoliceniu stopy procentowej i innych warunków pożyczki, zazwyczaj z równoczesnym wydłużeniem okresu spłaty[1]. Głównym motywem stosowania konsolidacji długu jest zmniejszenie kosztów jego obsługi. Konsolidacja długu jest realizowane w Polsce za pomocą kredytu konsolidacyjnego.

W finansach publicznych konsolidacja długu publicznego polega na eliminacji w rachunku długu wzajemnych zobowiązań jednostek zaliczonych do sektora finansów publicznych. Ujęcie to eliminuje podwójne liczenie niektórych wielkości i zapewnia poprawne wyliczenie deficytu (lub nadwyżki budżetowej) oraz zadłużenia całego sektora finansów publicznych. Wiąże się to z tzw. zasadą jedności formalnej finansów publicznych, która nakazuje traktowanie finansów publicznych w analizie makroekonomicznej, jako jednej puli środków pieniężnych[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. A. Bień, W. Bień, Słownik finansów, Difin, Warszawa 2010.
  2. A. Wernik, Problemy definicji długu publicznego, Studia BAS Nr 4/2011, s. 12–13.