Przejdź do zawartości

Kongregacja ds. Odpustów i Świętych Relikwii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Święta Kongregacja do spraw Odpustów i Świętych Relikwii – dawna kongregacja kardynalska Kurii Rzymskiej, istniejąca od XVII wieku do 1904 roku. Zajmowała się rozpatrywaniem wniosków o udzielanie odpustów oraz orzekaniem w przedmiocie autentyczności domniemanych relikwii świętych i zwalczaniem wszelkich nadużyć w tym obszarze[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Dykasteria o nazwie Kongregacja ds. Odpustów (Indulgentiarum Congregatio) została po raz pierwszy utworzona w 1593 przez papieża Klemensa VIII (1592-1605)[2]. W 1629 liczyła ona pięciu kardynałów[3]. Jednakże w 1644 liczyła ona już tylko dwóch kardynałów, którzy zmarli w ciągu kilku następnych lat[4] i nie mieli następców, gdyż spisy kongregacji kurialnych z okresu pontyfikatu Aleksandra VII (1655–1667) nie wymieniają takiej Kongregacji[5].

Właściwym twórcą tej Kongregacji był dopiero papież Klemens IX (1667–1669), który wpierw w 1667 odnowił Kongregację ds. Odpustów, a 6 lipca 1669 rozszerzył jej zakres działania i przekształcił ją w stałą kongregację o nazwie Święta Kongregacja ds. Odpustów i Świętych Relikwii[6]. Na początku lat 80. XVII wieku jej działalność w zasadzie ustała, ale nie została formalnie zlikwidowana, zaś na początku XVIII wieku nowy impuls nadał jej papież Klemens XI. Kongregacja ta istniała do 28 stycznia 1904, gdy papież Pius X zlikwidował ją i przekazał jej kompetencje Kongregacji ds. Obrzędów[7].

Lista prefektów

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pastor, vol. XXXI, s. 339; Moroni, vol. XVI, s. 216 i nast.
  2. Pastor, vol. XXIV, s. 235-236. W 1605 kardynał Girolamo Pamphili jest wymieniany jako członek takiej Kongregacji, zob. Requiem Datenbank
  3. Weber, s. 197.
  4. Weber, s. 242
  5. zob. Weber, s. 266-322.
  6. Pastor, vol. XXXI, s. 339; Moroni, vol. XVI, s. 217.
  7. Martin, s. 15.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Michael Martin: The Roman Curia as it now exists. Nowy Jork - Cincinnati - Chicago: Benziger Brothers, 1913.
  • Christoph Weber: Die ältesten päpstlichen Staatshandbücher: Elenchus congregationum, tribunalium et Collegiorum urbis 1629-1714. Rzym - Fryburg Bryzgowijski - Wiedeń: Herder, 1991. ISBN 978-3451216534.
  • Salvador Miranda: The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-06-08]. (ang.).
  • Ludwig von Pastor: History of the Popes. T. I–XL. Londyn: 1898 – 1952. (ang.).
  • Gaetano Moroni, Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica. Vol. XVI, Wenecja 1842
  • Bountry: Philippe. [w:] Souverain et pontife. II - Congrégations cardinalices permanentes [on-line]. [dostęp 2018-09-21]. (fr.).