Przejdź do zawartości

Katedra w Angoulême

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katedra Saint-Pierre w Angoulême
Ilustracja
Fasada katedry
Państwo

 Francja

Miejscowość

Angoulême

Typ budynku

Katedra

Styl architektoniczny

Architektura romańska

Plan budynku
Plan budynku
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Katedra Saint-Pierre w Angoulême”
Ziemia45°38′56″N 0°09′06″E/45,648889 0,151667

Katedra w Angoulême (Katedra Saint-Pierre w Angoulême) – katedra mieszcząca się w Angoulême we Francji. Siedziba biskupa Angoulême. Przykład romańskiej architektury i rzeźby we Francji.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy kościół został zbudowany w IV wieku na miejscu prymitywnego, przedchrześcijańskiego sanktuarium. Budynek został zniszczony, kiedy miasto zostało zdobyte przez Chlodwiga I po bitwie pod Vouillé w 507 roku. Kolejna katedra została konsekrowana w 560 r., ale została podpalona przez wikingów około dwóch wieków później.

Ołtarz

Trzecia katedra została zbudowana przez biskupa Grimoarda, opata Saint-Pierre de Brantôme. Nowy kościół został konsekrowany w 1017 roku, jednak na początku XII wieku okazał się zbyt mały na potrzeby bogatego mieszczaństwa. Pracami nad kolejną świątynią kierował biskup Gerard II, jedna z najważniejszych francuskich postaci tego czasu. Był on profesorem, papieskim legatem czterech papieży i artystą. Prace rozpoczęły się około 1110 roku, a zakończyły w 1128 roku.

Pierwotny wygląd kościoła był zmieniany przez kolejne wieki. Jedna z dzwonnic została zniszczona w czasie francuskich wojen religijnych w XVI wieku. Dalsze zmiany wprowadził Paul Abadie, który kierował renowacją w latach 1866–1885.

Architektura i sztuka

[edytuj | edytuj kod]

Fasada ozdobiona jest ponad 70 rzeźbami, przedstawiającymi dwa główne tematy: Wniebowstąpienie i Sąd Ostateczny. Ponadto rzeźbiarze przedstawili sceny z życia codziennego, takie jak polowanie.

Nawa główna przykryta jest trzema kopułami, szeroki transept od północy i południa ma wieże, a chór zamknięty jest absydą z czterema kaplicami i nakryty półkopułą. Na skrzyżowaniu nawy z transeptem znajduje się duża kopuła na pendentywach, która zastąpiła oryginalną, zniszczoną podczas protestanckiego oblężenia w 1568 roku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]