Jugh

Юг
Obszar	Rosja, Syberia
Liczba mówiących	2
Klasyfikacja genetyczna
	Języki dene-jenisejskie; Języki jenisejskie; Język jugski;
Status oficjalny
UNESCO	6 wymarły↗
Ethnologue	8b prawie wymarły↗
Kody języka
ISO 639-3	yug
IETF	yug
Glottolog	yugh1239
Ethnologue	yug
WALS	yug
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Ten artykuł od 2023-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jugh (język jugski) – wymarły język należący do jenisejskiej rodziny językowej^[1]. Występował na terenie środkowej Syberii. Język jugh posiadał strukturę aglutynacyjną, zbliżoną do istniejącego języka keckiego. Ostatni użytkownik języka jugh zmarł w 1996 roku. Według innych źródeł obecnie żyje jeszcze trzech użytkowników tego języka, są to jednak osoby w wieku podeszłym.

Bywał uznawany za dialekt języka ketyjskiego^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b Salminen 2007 ↓, s. 223.

Bibliografia

TapaniT. Salminen TapaniT., Europe and North Asia, [w:] ChristopherCh. Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 211–282, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-7007-1197-0, ISBN 978-0-203-64565-9, OCLC 47983733 (ang.).

Linki zewnętrzne

Yugh, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2023-09-22] (ang.).
Yeniseian family: Yeniseian group. Global Lexicostatistical Database. [dostęp 2023-09-22]. (ang.).

[CITEREFSalminen2007223-1] Salminen 2007 ↓, s. 223.

[1]