Jonas Pinskus

Jonas Pinskus
Data i miejsce urodzenia	22 września 1959 ; Kurszany
Zawód, zajęcie	wioślarz, przedsiębiorca, polityk
Stanowisko	poseł na Sejm Republiki Litewskiej

Jonas Pinskus (ur. 22 września 1959 w Kurszanach) – litewski wioślarz, brązowy medalista na letnich igrzyskach olimpijskich w Moskwie, przedsiębiorca i polityk, poseł na Sejm Republiki Litewskiej, od 2021 przewodniczący Litewskiej Partii Regionów.

Życiorys

W 1978 ukończył technikum im. Karolisa Didžiulisa w Szawlach. Naukę kontynuował na Wydziale Finansów i Obrotu Gospodarczego Wileńskiego Uniwersytetu Państwowego (1978–1985).

W młodości zajmował się wioślarstwem – zdobył brązowy medal podczas letnich igrzysk olimpijskich w Moskwie^[1]. Był również dwukrotnym mistrzem świata (1981, 1985), trzykrotnym Litwy i siedmiokrotnym Związku Radzieckiego w tej dyscyplinie. Od 1988 do 1990 pozostawał zatrudniony jako trener w klubie „Dinamo”, a w latach 1996–2000 stał na czele stowarzyszenia byłych sportowców „Penki žiedai”. W 1998 został uhonorowany medalem „Už nuopelnus Lietuvos sportui”, a trzy lata później wygrał konkurs na sportowca stulecia powiatu szawelskiego.

Po 1990 zajął się biznesem, był m.in. dyrektorem spółek akcyjnych „Sajona” (1990–1993) i „Edroma” (1993–2000), przewodniczącym rady nadzorczej kiejdańskiej firmy „Guotas” (1995–2002), właścicielem i zastępcą dyrektora spółki „Dovydo transportas” (2001–2004).

Od 2003 działacz Partii Pracy, w 2006 został jej wiceprzewodniczącym. W wyborach parlamentarnych w 2004 uzyskał mandat posła z listy krajowej tej partii. Przez krótki okres pełnił funkcję przewodniczącego jej frakcji w parlamencie, później był jego zastępcą (2006–2007). W wyborach w 2008 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję, na liście krajowej uzyskał 10. (pierwszy niemandatowy) wynik. Kandydował bezskutecznie z ramienia Partii Laburzystów również w okręgu wyborczym Wilno-Szyrwinty, otrzymując w I turze 11,2% głosów^[2]. Mandat poselski objął ponownie w 2009, po rezygnacji Viktora Uspaskicha w związku z jego wyborem do PE. Złożył go w 2011 po objęciu stanowiska w kierownictwie samorządu Wilna. W wyborach w 2012, podobnie jak jego żona Živilė Pinskuvienė, uzyskał mandat poselski z listy krajowej, jednak oboje zostali ich pozbawieni na skutek zatwierdzenia przez Sejm orzeczenia Sądu Konstytucyjnego w związku z tzw. aferą kupowania głosów^[3]. Związał się później z Litewską Socjaldemokratyczną Partią Pracy. Z jej ramienia w 2020 został ponownie wybrany do Sejmu^[4], a w czerwcu 2021 stanął na czele tej partii^[5] (która przyjęła następnie nazwę Litewska Partia Regionów).

Życie prywatne

Żonaty z Živilė Pinskuvienė, mają czwórkę dzieci.

Przypisy

↑ Profil na stronie sports-reference.com. [dostęp 2022-09-13]. (ang.).
↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2008. [dostęp 2022-09-13]. (lit.).
↑ Sejm naprawił błąd socjaldemokratów. delfi.lt, 14 listopada 2012. [dostęp 2022-09-13].
↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2020. [dostęp 2022-09-13]. (lit.).
↑ „Socialdarbiečiai” apsisprendė: partijos vairą iš G. Kirkilo perleido J. Pinskui. lrytas.lt, 19 czerwca 2021. [dostęp 2022-09-13]. (lit.).

Bibliografia

Sylwetka kandydata do Sejmu Republiki Litewskiej na stronie Głównej Komisji Wyborczej. [dostęp 2022-09-13]. (lit.).

[1] Profil na stronie sports-reference.com. [dostęp 2022-09-13]. (ang.).

[2] Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2008. [dostęp 2022-09-13]. (lit.).

[3] Sejm naprawił błąd socjaldemokratów. delfi.lt, 14 listopada 2012. [dostęp 2022-09-13].

[4] Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2020. [dostęp 2022-09-13]. (lit.).

[5] „Socialdarbiečiai” apsisprendė: partijos vairą iš G. Kirkilo perleido J. Pinskui. lrytas.lt, 19 czerwca 2021. [dostęp 2022-09-13]. (lit.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]