Przejdź do zawartości

Jonas Kauneckas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jonas Kauneckas
Ilustracja
Herb duchownego Žiūrėti Jo žvilgsniu
Patrzeć Jego oczami
Kraj działania

Litwa

Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1938
Troyoniškis

Biskup diecezjalny poniewieski
Okres sprawowania

2002-2013

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

22 maja 1977

Nominacja biskupia

13 maja 2000

Sakra biskupia

5 sierpnia 2000

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Pogoni (Litwa) Medal Niepodległości Litwy
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

5 sierpnia 2000

Konsekrator

Erwin Josef Ender

Współkonsekratorzy

Sigitas Tamkevičius
Antanas Vaičius

Jonas Kauneckas (ur. 6 czerwca 1938 w Troyoniškis) – litewski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny poniewieski w latach 2002-2013.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował język litewski i literaturę na Uniwersytecie Wileńskim. W 1972 wstąpił do seminarium w Kownie.

Święcenia kapłańskie otrzymał 22 maja 1977. Działał na rzecz niepodległości Litwy i wolności wyznania. Współpracował przy wydawaniu i rozpowszechnianiu podziemnych publikacji. Napisał kilkadziesiąt protestów przeciwko naruszeniom praw wiernych, zaś w 1978 założył wraz z kilkoma innymi kapłanami Katolicki Komitet Ochrony Praw Wierzących, którego był sekretarzem do 1989.

W latach 1990–1993 był rektorem seminarium w Telszach, a następnie ojcem duchownym.

Episkopat

[edytuj | edytuj kod]

13 maja 2000 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji telszańskiej, ze stolicą tytularną Forconium[1]. Sakry biskupiej udzielił mu ówczesny nuncjusz apostolski na Litwie, abp Erwin Josef Ender.

5 stycznia 2002 został mianowany biskupem ordynariuszem diecezji poniewieskiej[2].

6 czerwca 2013 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z urzędu złożoną ze względu na wiek. Jego następcą został mianowany Lionginas Virbalas SI[3].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bp Kauneckas za walkę o wolność Litwy i prawa człowieka został odznaczony przez prezydenta Valdasa Adamkusa Krzyżem Komandorskim Orderu Krzyża Pogoni (1998) oraz Medalem Niepodległości Litwy (2000)[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. NOMINA DELL’AUSILIARE DI TELŠIAI (LITUANIA). vatican.va, 2000-05-13. [dostęp 2018-03-28]. (wł.).
  2. RINUNCIA DEL VESCOVO DI PANEVĖŽYS (LITUANIA) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2002-01-05. [dostęp 2018-03-28]. (wł.).
  3. RINUNCIA DEL VESCOVO DI PANEVĖŽYS (LITUANIA) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2013-06-06. [dostęp 2018-03-28]. (wł.).
  4. Apdovanotų asmenų duomenų bazė. archyvas.lrp.lt. [dostęp 2018-03-28]. (lit.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]