Przejdź do zawartości

Jean-Luc Crétier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean-Luc Crétier
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1966
Albertville

Klub

La Plagne Douanes

Wzrost

185 cm

Pierwsze punkty w PŚ

22.12 1989, St. Anton am Arlberg (7. miejsce – kombinacja)

Pierwsze podium w PŚ

18.12 1993, Val Gardena
(3. miejsce – zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
złoto Nagano 1998 narciarstwo alpejskie
(zjazd)

Jean-Luc Crétier (ur. 28 kwietnia 1966 w Albertville) – francuski narciarz alpejski, mistrz olimpijski.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Jean-Luc Crétier pojawił się w 1983 roku, podczas mistrzostw świata juniorów w Sestriere. Najlepsze wyniki osiągał w zjeździe i kombinacji, w obu przypadkach kończąc rywalizację na czwartym miejscu. W zawodach Pucharu Świata zadebiutował na początku sezonu 1988/1989. Pierwsze punkty w tym cyklu zdobył 22 grudnia 1989 roku w St. Anton am Arlberg, zajmując siódme miejsce w kombinacji. W tym sezonie punktował jeszcze dwukrotnie, w tym był szósty w kombinacji 15 stycznia 1989 roku w Kitzbühel. W klasyfikacji generalnej zajął 44. miejsce, a w klasyfikacji kombinacji był siódmy.

Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanął 18 grudnia 1993 roku w Val Gardena, gdzie był trzeci w zjeździe. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Austriak Patrick Ortlieb oraz Daniel Mahrer ze Szwajcarii. W kolejnych latach jeszcze cztery razy plasował się w najlepszej trójce, za każdym razem w zjeździe: 29 stycznia 1994 roku w Chamonix, 4 grudnia 1997 roku w Beaver Creek i 17 stycznia 1998 roku w Wengen był drugi, a 23 stycznia 1998 roku w Kitzbühel zajął trzecie miejsce. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1997/1998, który ukończył na osiemnastej pozycji w klasyfikacji generalnej i piątej w klasyfikacji zjazdu. Nigdy nie zwyciężył w zawodach Pucharu Świata, był za to pięciokrotnym mistrzem kraju: w supergigancie w 1989 roku oraz w zjeździe i kombinacji w latach 1991 i 1993.

W 1988 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Calgary, zajmując szóste miejsce w kombinacji. W tej samej konkurencji zajął czwarte miejsce podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk olimpijskich w Albertville, przegrywając walkę o podium ze Steve’em Locherem ze Szwajcarii o 0,81 pkt. Bez medalu wrócił również z igrzysk w Lillehammer w 1994 roku, gdzie zajął 24. miejsce w zjeździe, a w kombinacji został zdyskwalifikowany. Największy sukces w karierze osiągnął na igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku, gdzie zwyciężył w biegu zjazdowym. Wyprzedził tam bezpośrednio Lasse Kjusa z Norwegii i Austriaka Hannesa Trinkla. Został tym samym pierwszym Francuzem od 30 lat, który zdobył złoty medal olimpijski w tej konkurencji (podczas ZIO 1968 w Grenoble najlepszy był Jean-Claude Killy). Kilkakrotnie startował na mistrzostwach świata, najlepszy wynik osiągając podczas MŚ w Saalbach-Hinterglemm w 1991 roku, gdzie rywalizację w supergigancie zakończył na jedenastej pozycji.

Zakończył karierę w grudniu 1998 roku po poważnym wypadku na trasie zjazdu w Val Gardena[1]. Po zakończeniu kariery został biznesmenem, pracował także jako komentator dla francuskiej stacji radiowej RMC.

Jego kuzynka, Danièle Debernard, również uprawiała narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
6. 17 lutego 1988 Kanada Calgary Kombinacja 36,55 pkt +26,43 pkt Austria Hubert Strolz
DSQ 27 lutego 1988 Kanada Calgary Slalom 1:39.47 min - Włochy Alberto Tomba
4. 11 lutego 1992 Francja Albertville Kombinacja 14,58 pkt +4,39 pkt Włochy Josef Polig
24. 16 lutego 1992 Francja Albertville Supergigant 1:13,04 min +3,32 s Norwegia Kjetil André Aamodt
24. 13 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Zjazd 1:45,75 min +1,52 s Stany Zjednoczone Tommy Moe
DSQ 15 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Kombinacja 3:17,53 min - Norwegia Lasse Kjus
25. 12 lutego 1998 Japonia Nagano Kombinacja 3:08,06 min +3,13 s Austria Mario Reiter
1. 13 lutego 1998 Japonia Nagano Zjazd 1:50,11 min - -
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
11. 23 stycznia 1991 Austria Saalbach Supergigant 1:26,73 min +2,71 s Austria Stephan Eberharter
35. 17 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Zjazd 2:00,17 min +4,41 s Austria Patrick Ortlieb
16. 19 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Kombinacja 3:31,95 min +8,91 s Luksemburg Marc Girardelli
13. 6 lutego 1997 Włochy Sestriere Kombinacja 3:10,40 min +7,30 s Norwegia Kjetil André Aamodt
15. 8 lutego 1997 Włochy Sestriere Zjazd 1:51,11 min +1,82 s Szwajcaria Bruno Kernen
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
4. 3 lutego 1983 Włochy Sestriere Zjazd 1:24,24 min +1,09 s Francja Luc Alphand
19. 4 lutego 1983 Włochy Sestriere Slalom 1:36,81 min +6,82 s Rok Petrovič
26. 5 lutego 1983 Włochy Sestriere Gigant 2:15,25 min +6,16 s Szwecja Johan Wallner
4. 5 lutego 1983 Włochy Sestriere Kombinacja ? ? Leonid Mielnikow

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium zawodów

[edytuj | edytuj kod]
  1. Włochy Val Gardena18 grudnia 1993 (zjazd) – 3. miejsce
  2. Francja Chamonix29 stycznia 1994 (zjazd) – 2. miejsce
  3. Stany Zjednoczone Beaver Creek4 grudnia 1997 (zjazd) – 2. miejsce
  4. Szwajcaria Wengen17 stycznia 1998 (zjazd) – 2. miejsce
  5. Austria Kitzbühel23 stycznia 1998 (zjazd) – 3. miejsce

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Born skier: Jean-Luc Crétier. bornskier.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-22)]. (ang.).