Przejdź do zawartości

Jaskinia Cosquera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jaskinia Cosquera
Ilustracja
Przekrój jaskini Cosquera
Państwo

 Francja

Położenie

Marsylia

Deniwelacja

m

Data odkrycia

1985

Odkrywca

Henri Cosquer

Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Cosquera”
43°12′10″N 5°26′57″E/43,202778 5,449167
Widok na Calanque de Morgiou
Zarys dłoni

Jaskinia Cosquerajaskinia ozdobiona malowidłami z okresu paleolitu, usytuowana na wybrzeżu Morza Śródziemnego w pobliżu Marsylii, w falezie przylądka Morgiou w obszarze Calanque de Morgiou. Od 1992 roku posiada status monument historique, w kategorii classé (zabytek o znaczeniu krajowym)[1].

Jaskinia prawdopodobnie stanowiła sanktuarium z epoki górnego paleolitu datowane zgodnie z wiekiem malowideł między 27 a 19 tys. lat temu. W jaskini znajduje się ponad 200 wyobrażeń figuratywnych. Są to głównie podobizny zwierząt lądowych, morskich (foki i alki) oraz 55 odcisków rąk ludzkich[2].

Jaskinia nosi imię Henriego Cosquera, zawodowego nurka i dyrektora szkoły nurkowania z Cassis, który odkrył wejście do niej w 1985 roku, jednak upublicznił swoje odkrycie dopiero w roku 1991, gdy w wejściu do jaskini zginęło trzech innych nurków. Jedyne wejście do jaskini to tunel o długości 175 m i wysokości nieprzekraczającej 1,10 m, który znajduje się dziś 37 m pod poziomem wody[2], co stanowi dowód na podniesienie się poziomu Morza Śródziemnego w okresie od epoki paleolitu o ok. 100 m.

Odkrycie groty było dużą sensacją, gdyż nie spodziewano się by jaskinie z malowidłami paleolitycznymi mogły znajdować się na wschód od Rodanu (główne ich skupiska znajdują się w zachodniej Francji i północnej Hiszpanii)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Grottes Cosquer, de la Triperie, du Figuier, du Renard. [w:] base Mérimée [on-line]. ministère français de la Culture. [dostęp 2020-05-11]. (fr.).
  2. a b culture.gouv.fr: UNE GROTTE UNIQUE AU MONDE. [dostęp 2011-04-26]. (fr.).
  3. Henri de Saint-Blanquat. La Grotte sauvée des eaux. „Sciences et Avenir”, 1991. (fr.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jean Clottes, Jean Courtin: La grotte Cosquer. Éd. du Seuil, 1994. ISBN 2-02-019820-7. (fr.).
  • Jean Clottes, Jean Courtin, Luc Vanrell: Cosquer redécouvert. Éd. du Seuil, 2005. ISBN 2-02-065550-0. (fr.).
  • culture.gouv.fr: UNE GROTTE UNIQUE AU MONDE. [dostęp 2011-04-26]. (fr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]