Przejdź do zawartości

Józef Hilary Głowacki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Hilary Głowacki
Ilustracja
Autoportret
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1789
Mińsk Litewski

Data i miejsce śmierci

21 grudnia 1858
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Wileński

Dziedzina sztuki

malarstwo

Józef Hilary Głowacki (ur. 14 stycznia 1789 w Mińsku Litewskim, zm. 21 grudnia 1858) – polski dekorator teatralny i malarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn dekoratora teatralnego Antoniego Głowackiego (ok. 1750-1811), u którego pobierał pierwsze nauki malarstwa[1]. Już ok. 1807 malowali razem dekoracje dla teatru w Mińsku. W roku 1808 rozpoczął studia malarskie na Uniwersytecie Wileńskim pod kierunkiem Jana Rustema, kończąc je w 1812[2].

Już w czasie studiów i po nich projektował i realizował dekoracje dla teatrów wileńskich[3]. Po uzyskaniu dyplomu został, wg Rulikowskiego, wykładowcą perspektywy na Uniwersytecie Wileńskim[4], jednak Nowak twierdzi, że brak na to źródeł w dokumentacji uczelni z tego okresu[5]. W roku 1818 wykonał malarstwo ścienne w dolnej sali uniwersytetu. W latach 1821–1825 pracował w uniwersyteckim zakładzie litograficznym[6].

W roku 1826 zamieszkał w Warszawie, gdzie na zlecenie generała Ludwika Michała Paca wykonał cykl siedmiu widoków (niezachowane) z jego dóbr na ścianach pałacu przy ulicy Miodowej[7]. Od 1827 do końca życia był zatrudniony jako dekorator jednocześnie trzech teatrów w Warszawie: Pomarańczarni, Rozmaitości oraz Narodowego[8].

Oprócz projektowania dekoracji teatralnych zajmował się w Warszawie na dość dużą skalę litografią, utrwalając wizerunki zarówno zabytków Polski, jak i krajowych aktorów. Był też malarzem i rysownikiem, tworząc portrety, karykatury, ale też sceny rodzajowe i religijne obrazy ołtarzowe oraz plafony. Z rzadka wykonywał miedzioryty[9].

Projektował scenografie do oper, m.in. „Łucja z LammermooruGaetano Donizettiego, „Włoszka w AlgierzeGioacchino Rossiniego i „Wolny strzelecCarla Marii von Webera[10].

Obrazy i ryciny J. H. Głowackiego znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, a rysunki w kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie[11]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nowak 1975, s. 366 (hasło Głowacki Antoni) i s. 371 (hasło Głowacki Józef Hilary)
  2. Nowak 1975, s. 366 (hasło Głowacki Antoni) i s. 371 (hasło Głowacki Józef Hilary)
  3. Nowak 1975, s. 371
  4. Rulikowski
  5. Nowak 1975, s. 371
  6. Nowak 1975, s. 371
  7. Nowak 1975, s. 371, 372
  8. Nowak 1975, s. 372
  9. Nowak 1975, s. 372, 373
  10. Nowak 1975, s. 372
  11. Nowak 1975, s. 372, 373

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nowak Z., 1975: Głowacki Józef Hilary. W: Maurin-Białostocka J. i in.: Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających, tom II. Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Polska Akademia Nauk, Instytut Sztuki, str. 371-373.
  • M. Rulikowski: Józef Hilary Głowacki, Polski Słownik Biograficzny, t. VIII, s. 123.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]