Przejdź do zawartości

Ibn Hazm

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ibn Hazm

Abu Muhammad 'Ali ibn Ahmad ibn Sa`id ibn Hazm (أبو محمد علي بن احمد بن سعيد بن حزم) (ur. 7 listopada, 994 w Kordowie, zm. 15 sierpnia 1069[1]) – andaluzyjski filozof i teolog muzułmański.

Urodził się w zachodniej dzielnicy Kordowy, zwanej Pałac Mughis. Jego ojciec, Ahmad, był wówczas wezyrem Hiszama II[2]. Młody Ali wychowywał się w pałacowym haremie[3]. W 1009 roku odsunięto od władzy Hiszama II i Amirydów, w związku z czym pozycja rodziny Ibn Hazma znacznie osłabła, w 1011 roku zmarł jego brat Abu Bakr, a w 1012 ojciec[2].

Był później ministrem i wezyrem na dworach kilku kalifów Kordoby z rodu Umajjadów, m.in.: Al-Mansura Ibn Abi Aamira i Hiszama III. Był autorem przeszło 400 utworów z wielu dziedzin, takich jak poezja, czy teologia.

Był zwolennikiem gramatycznej i syntaktycznej interpretacji Koranu, odrzucając alegoryczne metody jego egzegezy. Krytykował szyizm, filozofię, mistycyzm i wszystkie szkoły islamu inne niż zahirystyczne. Owe racjonalistyczne poglądy doprowadziły do jego konfliktu z malikitami, którzy zyskali wówczas polityczne poparcie na dworze Almorawidów[3].

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ibn Hazm Abu Muhammad, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-05-09].
  2. a b Janusz Danecki, Słowo wstępne, [w:] Ibn Hazm, Naszyjnik gołębicy. O miłości i kochankach (pol.).
  3. a b 22. Złoty wiek, [w:] Brian A. Catlos, Królestwa wiary. Nowa historia muzułmańskiej Hiszpanii, s. 279, ISBN 978-83-8062-518-1 [dostęp 2024-06-09] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]