Heron z Aleksandrii

Heron z Aleksandrii

Ἥρων ὁ Ἀλεξανδρεύς

Data urodzenia	ok. 10 r.
Data śmierci	ok. 70 r.
Zawód, zajęcie	uczony: matematyk, fizyk, inżynier-wynalazca
Miejsce zamieszkania	Aleksandria

Heron z Aleksandrii (stgr. Ἥρων ὁ Ἀλεξανδρεύς Heron ho Aleksandreus, ok. 10 – ok. 70) – starogrecki matematyk, fizyk oraz konstruktor i wynalazca urządzeń mechanicznych.

Mimo wielkiej aktywności naukowej i pisarskiej, o jego życiu wiadomo jest bardzo niewiele. Najprawdopodobniej żył w I w. n.e., ale są historycy uważający, że w II w. p.n.e., a nawet w III w. n.e.

Jego największe osiągnięcia w matematyce to:

• wzór na pole trójkąta zwany wzorem Herona
• wzory na powierzchnię i objętość innych figur geometrycznych
• metody przybliżonego obliczania pierwiastków.

Do najbardziej znanych wynalazków należą:

• Bania Herona uważana za pierwowzór parowej turbiny
• maszyny do czerpania wody (fontanna Herona)
• maszyny oblężnicze (trebusz, katapulta, balista)

Heron zaproponował także wyjaśnienie prawa odbicia światła. Równość kątów odbicia i padania gwarantuje najkrótszą drogę. Heron był w ten sposób prekursorem zasady Fermata.

Prace Herona z zakresu mechaniki mają charakter encyklopedii zawierającej stan ówczesnej wiedzy z tego zakresu. Z jego dzieł zachowały się Pneumatyka, Automaty, Mechanika, Metryka i Zwierciadła, z czego trzy ostatnie znane są z tłumaczeń arabskich.

Zobacz też

• twierdzenie Herona

Linki zewnętrzne

• John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Heron z Aleksandrii w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)