Halldór Ásgrímsson
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
8 września 1947 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 maja 2015 |
| Premier Islandii | |
| Okres |
od 15 września 2004 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Sekretarz generalny Nordyckiej Rady Ministrów | |
| Okres |
od 2007 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Halldór Ásgrímsson (wym. [ˈhatltour ˈauːskrimˌsɔn]; ur. 8 września 1947 w Vopnafjörður, zm. 18 maja 2015 w Reykjavíku) – islandzki polityk, przewodniczący Partii Postępu do 1994 do 2006, wieloletni parlamentarzysta, minister w różnych resortach, premier Islandii w latach 2004–2006.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Ásgrímura Halldórssona (1925–1996) i Guðrún Ingólfsdóttir (1920–2004)[1]. Ukończył w 1973 studia handlowe, kształcąc się na uniwersytetach w Bergen i Kopenhadze[2]. Od 1965 zatrudniony w przedsiębiorstwie księgowym. W latach 1973–1983 pracował w branży podatkowej i audytorskiej. Od 1981 był jednocześnie przewodniczącym rady zarządzającej gazety „Tíminn”. Od 1976 do 1983 wchodził w skład rady banku centralnego, od 1980 jako jej przewodniczący. Wykładał także na Uniwersytecie Islandzkim (1973–1975)[2].
Brał czynny udział w polityce krajowej od połowy lat 70. w ramach Partii Postępu. W latach 1974–1978 i 1979–2006 sprawował mandat deputowanego do Althingu. Od 1980 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego, a w latach 1994–2006 przewodniczącego Partii Postępu. Przez lata był członkiem wielu gabinetów rządowych, w których otrzymywał różne ministerialne teki: rybołówstwa (1983–1991), sprawiedliwości i spraw kościelnych (1988–1989), współpracy nordyckiej (1985–1987, 1995–1999) oraz spraw zagranicznych (1995–2004)[1][2].
15 września 2004 w trakcie kadencji zastąpił na stanowisku premiera Davíða Oddssona z Partii Niepodległości. Urzędował w ramach dotychczasowej koalicji do 15 czerwca 2006[1][2]. Ustąpił po słabym wyniku swojej partii w wyborach lokalnych, rezygnując też z funkcji przewodniczącego ugrupowania.
Od 2007 do 2013 był sekretarzem generalnym Nordyckiej Rady Ministrów[3].
Zmarł 18 maja 2015 w szpitalu w Reykjavíku, do którego trafił 15 maja po zawale serca[4][5]. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 28 maja 2015 w Hallgrímskirkja w stolicy Islandii[6][7].
16 września 1967 poślubił Sigurjónę Sigurðardóttir, z którą miał córki Helgę, Guðrún Lind i Íris Huld[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Sokoła – 2005, Islandia[8]
- Komandor z Gwiazdą Orderu Sokoła – 2000, Islandia[9]
- Kawaler Orderu Sokoła – 1991, Islandia[10]
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi – 1997, Norwegia
- Krzyż Komandorski Orderu Zasługi – 2012, Polska[11]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Halldór Ásgrímsson. althingi.is. [dostęp 2015-08-11]. (isl.).
- ↑ a b c d Curriculum Vitae: Halldór Ásgrímsson. norden.org. [dostęp 2017-08-31]. (ang.).
- ↑ Former Secretary Generals. norden.org. [dostęp 2015-08-11]. (ang.).
- ↑ Halldór Ásgrímsson látinn. mbl.is, 2015-05-19. [dostęp 2015-08-11]. (isl.).
- ↑ Aðalsteinn Kjartanson: Halldór Ásgrímsson látinn. visir.is, 2015-05-19. [dostęp 2015-08-11]. (isl.).
- ↑ Halldór Ásgrímsson jarðsunginn. mbl.is, 2015-05-28. [dostęp 2015-08-11]. (isl.).
- ↑ Jakob Bjarnar: Halldór Ásgrímsson borinn til grafar. visir.is, 2015-05-28. [dostęp 2015-08-11]. (isl.).
- ↑ Heiðursmerki Fálkaorðunnar (2005). forseti.is. [dostęp 2016-03-25]. (isl.).
- ↑ Heiðursmerki Fálkaorðunnar (2000). forseti.is. [dostęp 2016-03-25]. (isl.).
- ↑ Heiðursmerki Fálkaorðunnar (1991). forseti.is. [dostęp 2016-03-25]. (isl.).
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 264
