Giacinto Facchetti

Giacinto Facchetti

Giacinto Facchetti (1966/67)
Data i miejsce urodzenia	18 lipca 1942 Treviglio
Data i miejsce śmierci	4 września 2006 Mediolan
Wzrost	191 cm
Pozycja	lewy obrońca, stoper
Kariera juniorska
Lata Klub 1956–1960 CS Trevigliese
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1960–1978 Inter Mediolan 476 (59)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1963–1977 Włochy 94 (3)
Strona internetowa

Giacinto Facchetti (ur. 18 lipca 1942 w Treviglio, zm. 4 września 2006 w Mediolanie) – włoski piłkarz niegdyś grający na pozycji lewego obrońcy, od 2004 do swojej śmierci prezes Interu Mediolan.

Giacinto zaczynał swoją karierę piłkarską w rodzinnym Treviglio. Do Interu sprowadził go argentyński trener Helenio Herrera i już w 21 marca 1961 dał osiemnastolatkowi szansę debiutu w ligowym meczu z AS Romą. „Czarno-niebiescy” wkrótce zostali nie tylko najlepszą drużyną Italii (mistrzostwo 1963, 1965, 1966, 1971), ale też Europy (Puchar Europy 1964, 1965) i świata (Puchar Interkontynentalny 1964, 1965) Tam pod okiem Herrery narodziło się słynne catenaccio – system gry polegający na obronie własnej bramki. Jednym z filarów defensywy Interu był właśnie wysoki (191 cm wzrostu) Facchetti – lewy obrońca słynący z elegancji na boisku i poza nim. Nie tylko trudno było go minąć, ale był też prekursorem gry ofensywnej bocznych obrońców. Znakomicie dośrodkowywał, ale strzelał też sporo goli. W latach 1961–1978 zdobył dla Interu 75 bramek, a rozegrał w jego barwach 634 mecze. Warto dodać, że równie dobrze sobie radził w roli libero.

Facchetti trzykrotnie wpisał się też na listę strzelców w meczach reprezentacji Włoch, w tym dwa razy w eliminacjach Mistrzostw Świata 1966. Na ich otwarcie w spotkaniu wygranym 6:1 z Finlandią oraz w meczu ze Szkocją decydującym o awansie do finałów tej imprezy, a wygranym przez Italię 3:0. Trzecią bramkę Giacinto wbił Cypryjczykom w spotkaniu kwalifikacyjnym ME '68. Wtedy był już kapitanem drużyny narodowej i to właśnie on kilka miesięcy później uniósł Puchar Henriego Delauneya za wywalczenie w 1968 roku mistrzostwa Europy. Kapitanował też reprezentacji, gdy dwa lata później Włosi zostali wicemistrzami świata. Uczestniczył również w finałach MŚ w 1966 1974 roku, a przygodę z drużyną narodową zakończył po wywalczeniu awansu do Mundialu '78. Od 27 marca 1963 do 16 listopada 1977 rozegrał w reprezentacji 94 mecze, z czego w 70 był kapitanem. Jego grę wysoko cenili europejscy dziennikarze, o czym świadczy drugie miejsce w 1965 roku w plebiscycie France Football na najlepszego piłkarza Europy. Trzy lata później zajął piątą pozycję w tej klasyfikacji. Natomiast jego dżentelmeńska postawa została uhonorowana już po zakończeniu kariery piłkarskiej, gdy w 1980 otrzymał nagrodę fair play UNESCO.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej nie został trenerem, ale wiceprezydentem Atalanty BC. Jak mówił miał dość zgrupowań i nie chciał z żoną i czwórką dzieci zmieniać często miejsca zamieszkania, co charakteryzuje zawód szkoleniowca. Do Interu wrócił, gdy właścicielem klubu został Massimo Moratti. Najpierw Facchetti pełnił funkcję dyrektora sportowego „niebiesko-czarnych” i doradcy do spraw międzynarodowych, potem wiceprezydenta, a od 2004 prezesa klubu.

Zmarł 4 września 2006 wskutek choroby nowotworowej. Miał 64 lata.

Linki zewnętrzne

• Giacinto Facchetti – Biografia na stronie Interu Mediolan. inter.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-03)].
• Giacinto Facchetti, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2022-09-17] .