Gerhard Hennige
| |||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
23 września 1949 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
189 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Gerhard Hennige (ur. 23 września 1940 w Karlsruhe[1]) – niemiecki lekkoatleta reprezentujący RFN, płotkarz i sprinter, dwukrotny medalista olimpijski z 1968.
Specjalizował się w biegu na 400 metrów przez płotki, choć z powodzeniem startował również w biegu na 400 metrów. Na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie odpadł w eliminacjach biegu na 400 metrów przez płotki[2]. Zwyciężył w tej konkurencji w finale Pucharu Europy w 1967 w Kijowie[3].
Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku zdobył srebrny medal w biegu na 400 metrów przez płotki, przegrywając jedynie z Brytyjczykiem Davidem Hemerym, a przed innym reprezentantem Wielkiej Brytanii Johnem Sherwoodem. W każdym biegu na igrzyskach poprawiał rekord RFN na 400 m przez płotki, osiągając kolejno: 49,5 s, 4,1 s i w finale 49,0 s[4]. Na tych samych igrzyskach zdobył także brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów, która po emocjonującym finiszu minimalnie wyprzedziła zespół Polski, ustanawiając rekord Europy czasem 3:00,5[5]. Sztafeta RFN biegła w składzie: Helmar Müller, Manfred Kinder, Hennige i Martin Jellinghaus[1].
Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach (skład sztafety: Horst-Rüdiger Schlöske, Ingo Röper, Hennige i Jellinghaus). Na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach odpadł w półfinale biegu na 400 metrów przez płotki[6].
Gerhard Hennige był wicemistrzem RFN w biegu na 400 metrów przez płotki w latach 1967-1970 oraz brązowym medalistą w 1966[7]. Był również mistrzem w sztafecie 4 × 400 metrów metrów w latach 1967-1969[8].
W latach 90. Hennige był przez jakiś czas trenerem przygotowania fizycznego mistrza świata Formuły 1 Michaela Schumachera.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Gerhard Hennige [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-09] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 135.
- ↑ European Cup A Final and Superleague (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2012-04-14] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 77.
- ↑ José María García, Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016) [online], rfea.es, s. 37 [dostęp 2024-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2022-02-20] (hiszp. • ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 146 i 152.
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (400m Hürden – Herren) [online], Sportkomplett.de [dostęp 2012-04-14] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Staffeln – Herren – Teil 1) [online], Sportkomplett.de [dostęp 2012-04-14] (niem.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Gerhard Hennige, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2012-04-14] (ang.).