Przejdź do zawartości

Fluorofor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Fluorofor, fluorochrom, barwnik fluorescencyjnycząsteczka lub jej część mająca zdolność do fluorescencji.

Najczęściej jest to grupa funkcyjna zdolna do absorpcji promieniowania elektromagnetycznego o pewnej długości fali, a później do wyemitowania fali o innej długości (ściśle określonej). Ilość energii, jak i długość fali emitowanej zależy od właściwości fluoroforu, ale też od środowiska chemicznego, w jakim się znajduje (na przykład pH lub siły jonowej). Zależności te są podstawą stosowania fluoroforów w biochemii, na przykład testach immunofluorescencyjnych.

Niektóre fluorofory, zwane wówczas znacznikami fluorescencyjnymi, można przyłączać do innej cząsteczki, na przykład białka, w celu jej późniejszej wizualizacji. Istnieje szeroka gama fluoroforów o różnych właściwościach, co umożliwia dobranie ich według celu. Są też białka mające naturalne fluorofory, na przykład białko zielonej fluorescencji i białko czerwonej fluorescencji.

Wielkość fluoroforu może wynosić:

Można także dobrać fluorofor pod względem długości fali promieniowania pochłanianego i emitowanego. Różne fluorofory pochłaniają i emitują je w całym przedziale światła widzialnego, a także w nadfiolecie.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]